28 lutego w Teatrze Witkacy odbędzie się premiera „Wahazara" wg „Gyuabala Wahazara" Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii Andrzeja St. Dziuka.
fot. Iwona Toporowska/mat. teatru
Proponując realizację dramatu St. I. Witkiewicza „Gyubal Wahazar czyli Na przełęczach bezsensu" zadaję sobie pytanie, dlaczego tak łatwo (ba!), tak chętnie pozwalamy się uwięzić fikcjom, złudzeniom, ideom z gruntu fałszywym. Pytam więc o siłę (moc) fałszywych proroków. Dlaczego tak lubimy być oszukiwani. Za cenę tęsknoty za lepszym życiem (sprawiedliwym? bezpiecznym?) zgadzamy się na cierpienie, okrucieństwo, wykorzystywanie... pozwalamy sobą manipulować – sterować.Po drugie – rola Kobiety.
Dlaczego przez wieki mężczyźni tak brutalnie kształtowali obraz kobiety, jako osoby, która wymaga „naprawy" – jako osoby ułomnej - gorszej?
W dramacie Witkacego – w systemie tworzonym przez Proroka (Boga) Gyubala Wahazara kobiety przymusowo zostają przekształcone (!) w kobietony, a nowy system „wychowania dziewczynek" wymaga izolacji dziecka od matki.
I pytanie trzecie – Kim jesteś? Kim jesteśmy w dziejach ludzkości? Marionetkami? I to pytanie o nieśmiertelność („przeszczepy gruczołów"). Jak zwykle w pismach St. I. Witkiewicza (także i w tym dramacie – spektaklu) padają ważkie pytania – o Prawdę – Wiarę, sens naszego zmagania się z Sobą samym, ale i z Historią.
No, i – co najważniejsze – pytanie o Tajemnicę Istnienia.
Premierę „GYUBALA WAHAZARA" przygotowuję z myślą o 40. Urodzinach naszego Teatru (140. Urodzinach St. I. Witkiewicza – występuje więc Cały Zespół (a to znaczy – nie tylko Aktorzy).
Dedykuję zatem tę realizację Mojemu Kochanemu Zespołowi, ale także Wszystkim naszym Przyjaciołom.
Andrzej St. Dziuk
***
Stanisław Ignacy Witkiewicz
WAHAZAR
Na podstawie Gyubala Wahazara
Reżyseria, scenariusz, opracowanie muzyczne: Andrzej St. Dziuk
Scenografia: Katarzyna Gabrat
Współpraca scenograficzna/kostiumy: Maja Chyc-Myrmuła, Jolanta Solska,
Bartosz Jakub Kamiński- Lingo
Muzyka: Maciej Gruchacz
Choreografia( taniec I): Agnieszka Michalik
Choreografia (taniec II): Emilia Nagórka, Andrzej Bienias
Projekcje: Anna i Grzegorz Bilińscy, Mariusz Czarnecki, Piotr Rusnak, Marcin Szyndler,
Światło: Kalamarapaksa
Dźwięk: Natalia Sosna/Jan Ryl
Asystentka reżysera: Agnieszka Michalik
OBSADA
Andrzej Bienias – Gyubal Wahazar
Emilia Nagórka – Świntusia Macabrescu
Marcelina Rusnak – Donna Scabrosa Macabrescu
Katarzyna Pietrzyk – Donna Lubrica Terramon
Kamil Joński – Przyjemniaczek
Piotr Łakomik – Dr Józef Rypmann
Krzysztof Najbor – Ojciec Unguenty
Adrianna Jerzmanowska – Morbidetto
Krzysztof Wnuk – Gnumben
Dominik Piejko – Poeta/ Pieśniarz
Dorota Ficoń – Chór dziewic/ Dziewczyna I
Joanna Banasik – Chór dziewic/ Dziewczyna II
Krzysztof Łakomik – Chór starców
Marek Wrona – Robotnik/ Chór starców
Agnieszka Michalik – Tancerka
Maria Chyc-Myrmuła – Baba
Krzysztof Bienias – Student/ Gwardzista Wahazara
Gwardia Wahazara: Arkadiusz Kudła, Rafał Leks, Sławomir Łaciak, Piotr Rusnak
Gra zespół w składzie:
Piotr Bednarczyk – instrumenty klawiszowe, trąbka
Jakub Cudzich – perkusja
Maciej Gruchacz – gitara
Uwaga! W spektaklu wykorzystujemy światło stroboskopowe i dym papierosowy