Galeria im. Sleńdzińskich w Białymstoku zaprasza na indywidualną wystawę malarstwa Marco Angeliniego, zatytułowaną Życie i Forma. Vita e forma. Wernisaż odbędzie się 14 marca o godz. 18 i stanowi unikalną okazję do poznania twórczości jednego z najbardziej interesujących współczesnych artystów, którego prace tym razem koncentrują się na relacji człowieka ze środowiskiem naturalnym i miejskim. Kuratorem wystawy jest aktor, Jan Kozaczuk.

fot. mat. organizatora

Marco Angelini poprzez swoje dzieła z serii Labirynt jak obraz Wyjścia – Surowe spojrzenia – Labirynt lub w stronę metaświat bada złożone interakcje między człowiekiem a naturą i ich relacji z miastem. Prezentowane prace to głęboka refleksja nad cyklicznością życia, gdzie abstrakcyjne formy stają się nośnikami treści, które prowokują do myślenia o kondycji ludzkiej cywilizacji w kontekście przyrody co zauważamy w serii Koperty – Historie Singapurskie lub na obrazie Dychotomia w żółci, w którym okrąg jako centralny motyw jego twórczości symbolizuje pełnię, nieskończoność oraz harmonię, staje się metafizycznym łącznikiem między tym, co materialne, a tym, co duchowe.

Wystawa składa się z dwudziestu dziewięciu dzieł, które Marco Angelini stworzył na różnych etapach swojej kariery. Prace te, ustawione w przemyślany sposób, tworzą dziewięć spójnych serii obrazów, które razem ukazują nieustanny cykl odradzania się i przemijania. Inspirując się biomorficzną abstrakcją, zwraca uwagę na ważne kwestie ekologiczne i kulturowe, podkreślając potrzebę ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju wyrażając idee w serii Obrazy Wodne oraz Sztuka i Natura.

Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje Podlasie – region, który jest źródłem nieustającej inspiracji. Dziewicza przyroda i bogata kultura tego miejsca wyraźnie wpływają na prace, które w poetycki sposób łączą dynamikę i bezruch natury – seria Piramidy. Kolor, szczególnie niebieski, w pracach Angeliniego staje się nośnikiem emocji i medium, które skłania do refleksji nad złożonością życia, na co zwraca najnowsza seria obrazów Polarne niedźwiedzie – Mewa w biegu – Pies, który szczeka, nie gryzie – Jak głębokie jest morze związana z niektórymi tematami poruszanymi przez fenomenologię sztuki współczesnej.

Życie i Forma to coś więcej niż tylko estetyczne doświadczenie. Te z uszczelkami samochodowymi jak Homo sapiens – Ford – Inwazja obcych – Człowiek chmura (2024) to zaproszenie do głębszej refleksji nad naszym miejscem w świecie, nad relacjami między człowiekiem a naturą oraz nad tym, jak abstrakcyjne formy mogą odzwierciedlać naszą egzystencję. Marco Angelini, przez swoją sztukę zachęca do odkrywania tego, co nieznane i do poszukiwania nowych znaczeń w otaczającym nas świecie – Pop Doberman  (2024), Garden Party (2023). Używając techniki mieszanej i obiektów firmy Longo, przekształca zwykłe przedmioty w nośniki pamięci. Jego prace z 2022 r., takie jak Logo Longo i Zanurzenie kulturowe, nadają przedmiotom osobiste i emocjonalne znaczenie, tworząc symbole minionych żyć i uniwersalne ar

16 marca 2025 roku (niedziela) o godzinie 15:00 zaplanowane jest spotkanie z udziałem artysty, podczas którego będzie można pogłębić i zbliżyć się do źródła jego inspiracji, techniki malarskiej i znaczenia prac. W zależności od potrzeb grupy oprowadzenie będzie w języku angielskim lub włoskim w towarzystwie kuratora, który przełoży na język polski.

W ramach finisażu wystawy, czyli 4 maja 2025 roku (niedziela), zapraszamy na prelekcję filmu Maree della Memoria – Tides of Memory w reżyserii Marii Luisy Mariani, zdobywczyni wielu prestiżowych nagród filmowych. Produkcja zabierze nas w emocjonalną i duchową podróż przez ulice Rzymu, od jego początków po współczesność. Wspólnie przyjrzymy się miastu poprzez monumentalne dzieło Williama Kentridge’a Triumfy i lamenty oraz nowoczesną, biomorficzną sztukę Marco Angeliniego.

Wystawa została dostosowana dla osób z niepełnosprawnością wzroku dzięki audiodeskrypcji przygotowanej przez Jana Kozaczuka we współpracy z Moniką Marciniak.

Na wernisażu będzie zaprezentowany katalog do wystawy, co pozwoli lepiej zanurzyć się w ś͏wiat pokazywanych dzieł i poznać historię, które z͏a n͏imi stoją. Serdecznie zapraszamy do udziału w tym wyjątkowym wydarzeniu, które z pewnością dostarczy niezapomnianych wrażeń i stanie się pretekstem do wielu inspirujących rozmów.

strona internetowa: www.marcoangelini.it

Patroni medialni: Format pismo artystyczne, Artinfo.pl, TVP 3 Białystok, Polskie Radio Białystok, Kurier Poranny, Gazeta Współczesna, Białystok Nasze Miasto.

***

Indywidualna wystawa malarska Marco Angelini. Życie i Forma. Vita e forma
Wernisaż: 14 marca 2025 (piątek) o godz. 18:00 w Galerii im. Sleńdzińskich przy ul. Legionowej 2 w Białymstoku
Kurator wystawy: Jan Kozaczuk
Koordynacja wystawy: Katarzyna Renata Hryszko i Anna Alimowska
Czas trwania wystawy: 14.03–04.05.2025 r.
Dni i godziny otwarcia Galerii: wtorek–piątek, niedziela (11:00–17:00)
Opłata za wstęp : 8 zł (normalny), 4 zł (ulgowy); w każdą niedzielę wstęp wolny
Na wydarzenia w ramach wystawy wstęp wolny.

***

MARCO ANGELINI. Życie i Forma. Vita e Forma

Życie i Forma – jeśli czegoś nie wiesz, spróbuj to poznać

Marco Angelini to artysta o wyjątkowej wrażliwości, który twórcze poszukiwania koncentruje na relacji między człowiekiem a środowiskiem naturalnym. Wystawa pt. Życie i Forma jest zaproszeniem do wnikliwego badania, jak abstrakcyjne kształty mogą odzwierciedlać nasze zrozumienie i doświadczenie życia – zarówno w jego dynamicznym, jak i statycznym charakterze.

Angelini, zainspirowany biomorficzną abstrakcją, poszukuje w sztuce odpowiedzi na pytania dotyczące związków między ludzką cywilizacją a naturą. Dwadzieścia dziewięć dzieł prezentowanych na wystawie tworzą przemyślany układ dziewięciu serii, które pochodzą z różnych etapów jego twórczości. Są spójną refleksją nad cyklami natury, gdzie życie i forma splata się w nieustannym ruchu odrodzenia i przemijania. Angelini zwraca naszą uwagę na kwestie zrównoważonego rozwoju, ochrony gatunków oraz możliwości odwracania naturalnych procesów, podkreślając jednocześnie, że przyroda kryje w sobie rytm, w którym tkwi zarówno harmonia, jak i chaos.

Podwójność materii i znak okręgu

Centralnym motywem prac Marco Angeliniego jest biomorficzna abstrakcja i wyróżniająca ją estetyczność, która wprowadza odbiorcę w wieloznaczny świat symboli. Odwołując się do starożytnych koncepcji cykliczności życia, artysta eksploruje kształt okręgu – symbol pełni, nieskończoności i harmonii. Forma ta, jak tłumaczy filozof Vittorio Marchi, jest związana z wiecznością, niezmiennością i brakiem początku ani końca. W twórczości Angeliniego okrąg staje się nośnikiem metafizycznych znaczeń, które odnoszą się do ciągłości i nieprzerwanego cyklu życia.

W kontekście wystawy, okrąg pojawia się nie tylko jako symbol życia, ale także jako wyraz złożoności interakcji między człowiekiem a naturą. Wzajemne relacje tych dwóch sfer – miejskiej i naturalnej – są dla Angeliniego nierozdzielne. W przestrzeni miejskiej człowiek nieustannie stara się odtworzyć naturalne środowiska, a twórczość artysty stanowi odpowiedź na pragnienie zrozumienia i odtworzenia form przyrody. Tak jak na obrazie pt. Dychotomia w żółci z roku 2017, w którym artysta wykorzystuje zjawisko mirażu, w wyniku którego dzieło malarskie przybiera dowolne kształty w zależności od percepcji odbiorcy. Również seria Koperty czy cykl sześciu obrazów pt. Singapurskie marzenia z symbolem okręgu, nawiązują do miejskiej wspólnoty, która za pomocą kolorów i biomorficznych wzorów świadczy o możliwości plastycznej interpretacji tego samego obiektu na różne sposoby.

Jeśli czegoś nie wiesz, spróbuj to poznać – Podlasie jako inspiracja, gdzie sztuka tworzy most między człowiekiem a światem naturalnym

Podlasie, z jego dziewiczą przyrodą i bogatą kulturą, jest dla Angeliniego miejscem szczególnym. Z majestatycznymi krajobrazami, czystym powietrzem, parkami narodowymi i rezerwatami, od dawna stanowi źródło inspiracji dla artysty. Ciekawią go rytmy natury, które poprzez abstrakcyjne kompozycje, jak i odniesienia do żywiołu wody znajdują odzwierciedlenie w obrazach z 2015 roku Kraina jezior mazurskich, Stan wody i Wrzenie. Prace te ukazują siłę płynności i energii wody, które dla Angeliniego mają zarówno alegoryczne, jak i duchowe znaczenie. Artysta wyraża w nich bogactwo i złożoność świata naturalnego, a także jego piękno i ulotność. Dzieła Tajemnice piramid z roku 2023 z flotą unoszących się geometrycznych obiektów lub seria dwóch obrazów Sztuka i Natura, w której artysta wykorzystał martwe kolczaste gałęzie roślin umocowane kleistą substancją z zawartością pigmentnu i złota, mogą być apoteozą życia, gdzie natura tchnie abstrakcyjną symboliką. Jego prace przenoszą nas w świat harmonii i powtarzalności rytmu przyrody.

W serii Labirynt złożony system lub układ powodujący dezorientację prawdopobnie jest początkiem jakiejś gry, w której wypracowane przez artystę indywidualne środki wyrazu wyzwalają narracyjne napięcie, kreują tajemniczość i iluzję nieskończoności, jak chociażby na obrazach Labirynt lub w stronę metaświat, Surowe spojrzenia i Wyjścia z 2022 roku. Odbiorca może dostrzec inspiracje zaczerpnięte z obserwacji natury – struktury drzew, geometryczny układ pól lub bogactwo barw koegzystujących wielu gatunków dzikich ptaków. Artysta w wyjątkowy sposób oddaje dynamikę i bezruch, które współistnieją w świecie, przypominając, że wszystko w przyrodzie podlega cyklicznym przemianom, w której nie ma miejsca na bunt, jest tylko odradzanie się w rytmie wyznaczonym przez jej siły.

Kolor jako symbol życia

Świadomie użyty kolor we wszystkich prezentowanych na wystawie seriach odgrywa kluczową rolę w twórczości Angeliniego, stanowiąc medium, które wyraża głębokie emocje i pulsację życia. Niebieski, który często pojawia się w jego pracach, staje się punktem wyjścia do refleksji nad życiem, jego zmiennością i ciągłym odradzaniem się. Podążając śladem fenomenologii, XX-wiecznej filozofii, zauważamy, że w serii najnowszych obrazów z 2024 roku pod tytułem Polarne niedźwiedzie, Mewa w biegu, Pies, który szczeka, nie gryzie lub Jak głębokie jest morze niebieski jest pretekstem do tego co się komu jawi. Dla artysty kolor jest nośnikiem emocji, który odbiorca może dowolnie interpretować, co nadaje jego pracom wieloznaczności i otwartości na indywidualne odczytania.

Fragmenty minionych żyć

Dzięki wykorzystaniu techniki mieszanej oraz montażu na płótnie obiektów wyprodukowanych przez firmę Longo, Angelini umiejętnie uwzniośla zwyczajne, pozornie pozbawione artystycznej wartości elementy, przekształcając je w nośniki pamięci.

Dwie prace Angeliniego, Logo Longo i Zanurzenie kulturowe, stanowią głęboką refleksję nad narracyjnym potencjałem przedmiotów. Te, używane przez osoby, które je wybrały, są nasycone osobistymi przeżyciami, emocjami i historiami, a następnie przekształcone w sztukę. Artysta dokonuje procesu krystalizacji czasu: montując te przedmioty na płótnach, nadaje im aurę wieczności. Nie są to już zwykłe obiekty, ale symbole, fragmenty przeżytych żyć, które stają się nośnikami przyszłych interpretacji.

Jego prace to nie tylko dzieła sztuki, ale także archiwum doświadczeń, myśli i historii, które, poprzez artystyczny filtr, stają się uniwersalne.

Sztuka Angeliniego jako zaproszenie do refleksji

Wystawa Życie i Forma to nie tylko estetyczne doświadczenie, ale również zaproszenie do głębszej refleksji nad naszym miejscem w świecie, zarówno w kontekście natury, jak i społeczeństwa. Jeśli czegoś nie wiesz, spróbuj to poznać to zachęta do zgłębienia intelektualnego świata artysty, który poprzez sztukę nie tylko wykracza poza granice racjonalnego pojmowania rzeczywistości, ale jego futurystyczne, bajkowe, surrealistyczne wizje wciągają jak medium w wyimaginowane nadzmysłowe postrzeganie. W ultranowoczesnych pracach z 2024 roku pt. Homo sapiens, Ford czy Inwazja obcych z intencjonalnie umocowanymi uszczelkami samochodowymi na płótnie wyrazistość kolorów i niezwykłe antropomorficzne formy mobilizują funkcje kognitywne do nieprzerwanego interpretowania przyszłości.

Angelini zachęca nas do tego, abyśmy, nie znając odpowiedzi, podążali naprzód – eksplorowali nieznane przestrzenie, zarówno w sensie fizycznym, jak i duchowym. Jego sztuka jest bowiem mostem między tym, co widzialne, a tym, co ukryte, sugerując istnienie wielu rzeczywistości, które czekają na odkrycie, podobnie jak na obrazie pt. My floppy disk z 2024 roku, który jest zapisem na kliszy fotograficznej poruszających, bezkresnych ludzkich historii.

Wystawa Marco Angeliniego stanowi głęboką refleksję nad naturą, sztuką i życiem, pokazując, że to, co abstrakcyjne, może być najbliżej tego, co prawdziwe i głęboko zakorzenione w naszej egzystencji.

Jan Kozaczuk, Kurator wystawy

***

Marco Angelini urodził się w Rzymie w 1971 roku. Mieszka i pracuje w dwóch miastach w Rzymie i Warszawie. Z wykształcenia socjolog z tytułem magistra psychologii pracy. Jako artysta wizualny pasjonuje się podróżami po świecie i są to zazwyczaj krótkotrwałe zagraniczne pobyty, co w rzeczywistości przekłada się na jego sztukę, ktora jest osobistą podróżą w przeszłość i przyszłość poprzez teraźniejszość.

Marco Angelini w swoich pracach bada metropolię jako zjawisko społeczne ulegające nieustannym procesom transformacji. Miasto stanowi dla niego scenerię, w której nieuświadomione pragnienia współistnieją z nowymi możliwościami, jakie daje rozwój technologii. Staje się tym samym ośrodkiem, a jednocześnie idealnym siedliskiem wszelkich ludzkich paradoksów i sprzeczności. Artysta używając w swoich pracach surowców pochodzących z recyklingu, pozornie niepotrzebnych przedmiotów, a także farby, rozmaitych pigmentów i klejów sprawia, że płaszczyzna malarska przeistacza się w miejsce spotkania form i materii, a także znaków oraz znaczeń. Angelini – daleki od krytyki i ideologizowania – mocno wierzy w to, że sztuka ma do odegrania ważną rolę społeczną: ma przywrócić widzialność rzeczom, zwracać uwagę i w ten sposób tworzyć nowe możliwości współdzielenia, porozumienia i zadawania pytań.

Kolejne etapy poszukiwań artystycznych Angeliniego skupiają się na podwójności materii, zagadnieniu pamięci, relacji między materią a czynnikami, które ją zaburzają, a więc czasem, przestrzenią, miastem, Człowiekiem.

W swoich badaniach zmierza się niejednokrotnie z różnymi stopniami trudności, które często zachodzą jednocześnie: pomiędzy sztuką i przyrodą, międzyreligijnym dialogiem i wymiarem sacrum, sztuką i nauką.

W serii Solar Panels, artysta wykorzystał zużyte panele fotowoltaiczne, które nie dają już światła, jednak w pracach Angeliniego ich popękana, pełna chropowatości powierzchnia migocze i błyszczy, a kompozycja obrazów i zastosowane kolory nawiązują do fenomenu rozszczepienia światła. Wyraża różne interpretacje kwestii środowiskowych.

Abstrakcyjna forma doskonale interpretuje jego płynną i zmienną poetykę, która sugeruje istnienie wielu rzeczywistości.

Uczestniczył w kilku projektach integracji społecznej i dywersyfikacji odbiorców sztuki we Włoszech i w Polsce. Pracował z dziećmi o różnym stopniu niepełnosprawności. W warunkach dyskomfortu i niedyspozycji fizycznej, prowadził warsztaty malarskie i dyskusje grupowe, w celu zbadania znaczenia malarstwa i jego wpływu na autonomiczne doświadczenia.

Sztuka Angeliniego cieszy się zainteresowaniem wielu kolekcjonerów, a jedno z jego dzieł należy do prestiżowej kolekcji prywatnej Fondazione Roma (Palazzo Sciarra). Od 2006 roku artysta zrealizował kilkanaście wystaw indywidualnych w wielu miastach Europy (w Rzymie, Mediolanie, Warszawie, Londynie i Bratysławie). Wziął udział w licznych wystawach zbiorowych zarówno w instytucjach publicznych, jak i w prywatnych galeriach, m.in. w Nowym Jorku, Waszyngtonie, Tel Awiwie, Warszawie, Zamościu, Szczecinie, Monachium, Essen, Londynie, Brukseli, Rzymie i w Lukka.

Wśród najważniejszych wystaw Angeliniego na uwagę zasługuje udział w 54. Biennale w Wenecji w 2011 roku (Pawilon Italia nel mondo) dzięki wsparciu Włoskiego Instytutu Kultury w Warszawie; wystawa indywidualna w Museo Carlo Bilotti w Rzymie w 2015 roku; wystawy w Galerii XXI (2013) i Elektor (2021) w Warszawie zrealizowane we współpracy z Mazowieckim Instytutem Kultury (do 2014 roku Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki); wystawa Oksydan w ramach 11. Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Wizualnej inSPIRACJE w Szczecinie w 2016 roku; instalacja Solchi Urbani (Bruzdy Miejskie) w muzeum sztuki nowoczesnej i współczesnej Museion w Bolzano (Passage di Museion) w 2017 roku; wystawa indywidualna w Museo Laboratorio di Arte Contemporanea na rzymskim Uniwersytecie La Sapienza w marcu 2018 roku; wystawa indywidualna Pamięć form w listopadzie 2019 roku w Muzeum Bastion 23 – Palais des Raïs w Algierze z okazji 15. edycji Giornata del Contemporaneo zorganizowanej przez Ambasadę Włoch oraz Włoski Instytut Kultury w Algierze, we współpracy z Ministerstwem Kultury.

Wystawa Sztuka i energia. Poszukiwanie zbawienia jako zobowiązanie, w 2022 roku, którąopieką objął kurator Raffaele Gavarro, w galerii we Włoskim Instytucie Kultury w Santiago de Chile, zorganizowana przy wsparciu Enel i pod patronatem Ambasady Włoch w Chile. Na przełomie lat 2022/2023 została zrealizowanawystawa Angeliniego Każdy ma swój dzień / A ciascuno il suo giorno w Muzeum Dziedzictwa Przemysłowego w Bolonii, zaśw kwietniu i maju 2023 roku– wystawa indywidualna Rhizomes we Włoskim Instytucie Kultury w Marsylii. W czerwcu i lipcu 2024 roku została zaprezentowana indywidualna ważna malarska wystawa pt.,,Sublimazione “ w Galerii Test Mazowieckiego Instytutu Kultury w Warszawie, której kuratorem wystawy był Jan Kozaczuk. Natomiast na przełomie października i listopada rownież w 2024 roku był znaczący udział artysty w zbiorowej wystawie pt.,,Here We Are” w przestrzeni galerii Włoskiego Instytutu Kultury w Abu Dhabi.

W listopadzie i grudniu 2024 roku Marco Angelini zaprezentował swoją indywidualną wystawę zatytułowaną „Światło jako metafora transformacji energetycznej” w galerii YAY, znajdującej się w samym sercu Starego Miasta w Baku, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wystawa, której kuratorem był Jan Kozaczuk, została zorganizowana przez Ambasadę Włoch w Baku we współpracy z Galerią YAY, w związku z 29. Konferencją Stron ONZ w sprawie zmian klimatu (COP29).

Kolejnym ważnym etapem w jego twórczości była wystawa indywidualna „Sostenibilità e futuro circolare”, zrealizowana w lutym 2025 roku w Sala della Pace di Palazzo Valentini w Rzymie. Kuratorką wystawy była Maria Laura Perilli, a ekspozycja stanowiła refleksję artysty nad zrównoważonym rozwojem oraz przyszłością cyrkularną, łącząc sztukę z aktualnymi wyzwaniami środowiskowymi.