"Pułapka", "Kartoteka" czy "Stara kobieta wysiaduje" to dramaty Tadeusza Różewicza, które wielokrotnie były wystawiane na wrocławskich scenach teatralnych. Teraz scenograficzna esencja znajduje się w Muzeum Teatru.
Spróbowałam raz , drugi tego eksperymentu, jak pokazać pracę scenografa. Co jest właściwie niemożliwe, nie da się scenografii spłaszczyć, powiesić na ścianie. Ogranicza się wtedy właśnie do prezentacji projektów, zdjęć, w związku z tym ta wystawa ma taki pomysł na rozważania o tym zawodzie, o teatrze, o przemijalności tego zjawiska, jakim jest teatr, który istnieje tylko wtedy, kiedy jest grany– mówi prof. Elżbieta Wernio. scenografka.Wystawa monograficzna prof. Elżbiety Wernio składa się z elementów scenografii pochodzącej ze spektakli, według dramatów Tadeusza Różewicza.
Taką namiastkę tego przeżycia teatralnego spróbowałam zrobić na tej wystawie, formułując instalację, która odnosi się do wszystkich moich realizacji scenograficznych spektakli Tadeusza Różewicza. I to jest taka kompilacja, ta cała moja instalacja “Starej kobiety”, która była właściwie moim takim debiutem teatralnym, do której również, ponieważ jestem grafikiem z wykształcenia, stworzyłam plakat. Lewituje nad takim odtworzeniem, czy próbą wyobrażenia sobie scenografii, która powstała do “Pułapki” Tadeusza Różewicza, przejmującego dramatu o innym poecie i pisarzu, o Kafce – mówi prof. Elżbieta Wernio, scenografka.