W ramach Sceny Ukraińskiej 22 marca o 18-tej w sali Teatru Laboratorium Instytutu Grotowskiego odbędzie się premiera„ Antologii” niezależnego teatru GAS. Po spektaklu rozmowa z twórcami.
fot. mat. teatru
Wrocławska premiera spektaklu niezależnego teatru GAS | W ramach Sceny Ukraińskiej
sob.–niedz. 22–23.03.2025, 18.00
Sala Teatru Laboratorium Instytutu Grotowskiego
W języku polskim, z napisami w języku ukraińskim
Czas trwania: 55 minut
Bilety: 30/40 PLN
sob. 22.03.2025 Po spektaklu spotkanie z reżyserką Sofiią Onishchenko oraz osobami aktorskimi: Anastazją Kogut, Marleną Kowalczyk, Vasylyną Martseniuk i Ilią Prychynem (wstęp wolny; w języku polskim, z tłumaczeniem na język ukraiński)
„Słowa, których się chwytamy, aby zachować choćby odrobinę równowagi, gdy ziemia usuwa się spod nóg niczym chwiejny stołek”.
Natalia Tkachych – poetka i tłumaczka
„Antologia” to spektakl z autorską muzyką na żywo, wykorzystujący techniki teatru fizycznego oraz przełożone na język polski utwory ukraińskich poetów i poetek. Osoby aktorskie podczas przedstawienia interpretują wiersze kanoniczne, pochodzące przede wszystkim z nurtu modernistycznego, ale także utwory należące do poezji współczesnej.
Część z prezentowanej podczas spektaklu twórczości to teksty ze zbioru „In memoriam. Antologia poezji ukraińskiego modernizmu. Od Łesi Ukrainki do Bohdana-Ihora Antonycza”, wydanego w ostatnim czasie przez Kolegium Europy Wschodniej. Do utworów tych należą wiersze Bohdana Ihora Antonycza, Majka Johannesa, Mychajła Semenki, Ołeny Telihy i Łesi Ukrainki, przełożone na język polski przez wybitnego tłumacza Adama Pomorskiego.
Na scenie odczytane zostaną również utwory powstałe w czasie pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę, gdyż według reżyserki spektaklu – Sofii Onishchenko – poezja przekazuje prawdę i utrwala rzeczywistość, a w czasie wojny jest narzędziem natychmiastowego reagowania: powstaje niejako samoistnie i najtrafniej oddaje emocje.
Niezależny teatr GAS, sięgając zarówno po poezję klasyczną, jak i współczesną, pragnie także zwrócić uwagę na to, że obecnie – tzn. w jedenastym roku wojny i czwartym roku pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę – rola kultury i sztuki nieustannie ulega redefinicji. Teksty poetyckie mogą stanowić formę oporu, ale też dla wielu dzisiejszych ukraińskich twórców i twórczyń mają niewystarczającą siłę, by przeciwstawić się agresorowi. Zamiast więc pisać, walczą o niepodległość, dołączając do ukraińskich sił zbrojnych.
Zgodnie z intencją artystek i artystów spektakl ma ukazać piękno poezji ukraińskiej, ale także jest gestem oporu wobec rosyjskiej agresji, w wyniku której każdego dnia zostają zrównane z ziemią ukraińskie ośrodki kultury i sztuki, a ukraińskie artystki i artyści są prześladowani przez Rosjan, co ma miejsce nie tylko od 2014 roku, ale dzieje się od stuleci.