4 grudnia odbędzie się w Teatrze Lalka premiera spektaklu „Boska komedia” w adaptacji Jarosława Mikołajewskiego w reżyserii Jarosława Kiliana z muzyką Grzegorza Turnaua. Autorem koncepcji plastycznej i scenografii jest Jarosław Kozakiewicz.
fot. proj. Artur Frankowski
W 700-setną rocznicę śmierci włoskiego poety Teatr Lalka zaprasza na wędrówkę przez Piekło, Czyściec i Raj, w którą włączony zostaje Każdy - współczesny Everyman stając wobec wyzwań i niebezpieczeństw otaczającego świata. Perspektywa metafizyczna, nakreślona w dziele przez Dantego dziś, „w czasach zarazy”, nabiera szczególnej wagi i aktualności. Życie i śmierć, piekło i niebo, wolna wola i zapisany w górze los – oto zagadnienia, z którymi konfrontacja wydaje się nieunikniona i która staje się udziałem nie tylko bohatera poematu. Adaptacja Jarosława Mikołajewskiego przybliża i oswaja tematykę utworu. Przez labirynt prowadzi widzów Wergiliusz i muzyka rozpisana na głosy.
Reżyser o spektaklu:
Podjęliśmy się najbezczelniej w świecie piekielnie karkołomnej realizacji. Poeta, pisarz, eseista, Jarosław Mikołajewski zna każdą tercynę Boskiej komedii. Jest też autorem najnowszego tłumaczenia dzieła Dantego. Mikołajewski przygotował dla Teatru Lalka swoją wersję poematu Dantego - pomyślaną jako reportaż z zaświatów, w którym przeprowadza współczesnego bohatera przez Piekło, Czyściec i Raj w zawrotnym tempie. Autor scenograficznej wizji, Jarosław Kozakiewicz - artysta wizualny, rzeźbiarz, architekt - szukał dla tekstu odniesień interpretacyjnych w przyrodzie i ekologii. Piekło to spalony las, czyściec - topniejące góry lodowe, a Raj… przekonacie się sami.
Nasza sceniczna opowieść przywołuje tylko niektóre wątki arcydzieła Dantego. Tropi wybrane ślady. Jest raczej skromnym esejem teatralnym zainspirowanym filozoficznym i teologicznym dziełem. Przewodnikiem po zaświatach jest muzyka Grzegorza Turnaua śpiewana przez aktorów Lalki.
Rodzinne przedstawienie przeznaczona jest dla melancholijnych 12-latków i młodzieży.
Jarosław Kilian
Biogramy twórców przedstawienia
Jarosław Kilian – historyk sztuki i reżyser. Absolwent Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Stypendysta British Council i Departamentu Stanu USA. Odbył staż reżyserski u Petera Brooka w Wiedniu. Od 2016 roku dyrektor Teatru Lalka w Warszawie. Profesor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, wieloletni dziekan Wydziału Reżyserii AT. W latach 1999-2010 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Polskiego w Warszawie. Reżyseruje m.in. opery, widowiska plenerowe, spektakle dla dzieci, europejską i polską klasykę teatralną – dzieła Słowackiego, Fredry, Moliera, Szekspira (m.in.: Sen nocy letniej, Jak wam się podoba, Burzę, Opowieść zimową). W teatrze dla dzieci zrealizował, m.in.: Przygody Sindbada Żeglarza, Czarnoksiężnika z Krainy Oz, Pinokia, Podróże Guliwera, Krzesiwo (Nagroda Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci w Banja Luce 2017), Krawca Niteczkę (Nagroda za Reżyserię i za Muzykę na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci w Banja Luce 2018), Ptaka Zielonopiórego(Nagrody dla Zespołu na międzynarodowych festiwalach w Suboticy i Banja Luce/ Serbia, Bośnia i Hercegowina, 2019; Nagroda im. Leopolda Staffa dla reżysera spektaklu, 2019) , Baśń o pięknej Parysadzie, Rycerza Gwiazdy Wigilijnej.
Grzegorz Turnau
Kompozytor, piosenkarz i pianista, autor tekstów, aranżer. Gry na fortepianie uczył się w Państwowej Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I stopnia im. Ignacego Paderewskiego w Krakowie. Studiował filologię angielską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 2016 roku kierownik muzyczny Teatru Lalka. Przez 13 lat związany z Piwnicą pod Baranami. W 1991 roku ukazał się jego debiutancki album Naprawdę nie dzieje się nic. Od tego czasu wydał 16 solowych albumów i uczestniczył w kilkudziesięciu innych projektach fonograficznych. Komponuje muzykę dla filmu i teatru, m.in. od wielu lat współpracując z reżyserem Jarosławem Kilianem; jest też autorem większych form muzycznych. Laureat wielu nagród, m.in.: 9 Fryderyków, 2 Wiktorów, Grand Prix Festiwalu w Opolu. Otrzymał medal Gloria Artis i Złoty Krzyż Zasługi. W 2016 roku został laureatem Nagrody Miasta Krakowa w dziedzinie kultury i sztuki.
Jarosław Mikołajewski
Poeta, tłumacz z języka włoskiego, autor książek dla dzieci, publicysta. W latach 1983–1998 wykładowca w Katedrze Italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2006–2012 pełni funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Rzymie. Jest laureatem nagród literackich i artystycznych, m.in. Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny, św. Brata Alberta, Barbary Sadowskiej, dwukrotnie Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2011 i 2012) oraz Nagrody „Nowej Okolicy Poetów”. W jego dorobku translatorskim są m.in. przekłady utworów Dantego, Petrarki, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego, Ungarettiego, Luziego, Penny, Pavesego, Pasoliniego, Leviego. Z klasyki literatury dziecięcej zostaje przez niego przetłumaczony na język polski, m.in.: "Pinokio" Carla Collodiego (pt. "Pinokio: historia pajacyka", 2011) i kilka utworów Gianniego Rodariego. Jego książki ukazują się we Włoszech, Holandii, USA, Ukrainie. Są tłumaczone ponadto na języki: albański, francuski, niemiecki, hiszpański, chorwacki, serbski, bułgarski, czeski, ukraiński, grecki, litewski, rosyjski. Laureat włoskich odznaczeń i nagród: Stella della Solidarietà Italiana, Premio Nazionale per la Traduzione, Premio della Città di Roma, Premio Flaiano. Premio Internazionale Franco Cuomo. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Jarosław Kozakiewicz
Artysta wizualny, rzeźbiarz, autor projektów architektonicznych; działa na pograniczu sztuki, nauki i architektury. Absolwent rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz Cooper Union for the Advancement of Science and Art w Nowym Jorku. Profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Inspiracjami artystyczno-architektonicznych projektów Kozakiewicza są współczesna ekologia, genetyka, fizyka, astronomia i starożytne koncepcje kosmologiczne poszukujące odniesień pomiędzy mikro- i makrokosmosem. Poszukiwania artysty owocują, m.in. utopijnymi i krytycznymi projektami z zakresu architektury, urbanistyki, sztuki ziemi. Niektóre z nich nagrodzone zostają w prestiżowych konkursach architektonicznych, m.in. na projekt Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu (2004) i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2007). W 2005 roku projekt Kozakiewicza wygrywa międzynarodowy konkurs na Park Pojednania w pobliżu Muzeum w Auschwitz-Birkenau, a w 2007 roku zostaje zrealizowany jego Projekt Mars, wielohektarowa rzeźba ziemna, przekształcająca krajobraz w miejscu kopalni węgla brunatnego wokół jeziora Baerwalde w Niemczech. Inne projekty to propozycje, często utopijne, rozwiązań ekologicznych lub symbolicznych w zakresie planowania przestrzennego (Transfer, 2006) lub architektury (Oxygen Towers, 2005). W 2006 roku Kozakiewicz reprezentuje Polskę podczas międzynarodowej Wystawy Architektury w Wenecji. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.