6 i 8 sierpnia w SZKOLE przy ul. Emilii Plater 31, nowej siedzibie Sztuki Nowej i Komuny Warszawa, odbędą się pokazy spektaklu „Pompa funebris” w reż. Katarzyny Pol i Dawida Żakowskiego.
To spektakl zainspirowany sarmacko populistycznymi rytuałami śmierci z przełomu XVII i XVIII wieku. Stworzony w kontekście globalnej ekologicznej katastrofy, rosnących sił populizmu, a także komunikacyjnej próżni i kryzysu humanitarnego. Twórcy konfrontują widza z pasywnym światem pozbawionym cieni – przeszłości, pamięci i postpamięci, gdzie osobiste mitologie są przetwarzane w mikro ceremonie i pseudo manifestacje. Spektakl wraca na warszawską scenę – będzie pokazywany w SZKOLE, przy ul. Emilii Plater 31, nowej siedzibie Sztuki Nowej i Komuny Warszawa 6 i 8 sierpnia.
Ten spektakl to ceremonia życia i śmierci, swoiste dance macabre, zamknięte w ciągle wirującym kręgu przyczyn i skutków, brudu, oczyszczenia, winy i wybaczenia. Czy ludzie mają wpływ na bieg wydarzeń? Czy w ogóle potrafią być ludźmi dla innych ludzi? Czy wolność jest przereklamowana? Czy jakiegokolwiek forma ma sens? Czy bierne przyglądanie się agonii jest nieludzką ignorancją czy sposobem przetrwania?
fot. Pat Mic
Sztuka Nowa to kolektyw artystyczny poruszający się w obszarach performance, tańca i działań społecznych. Od 10 lat pracuje nad przekraczaniem granic teatru fizycznego, skupia się na odkrywaniu i badaniu nowych form ekspresji. Do swoich działań artystycznych zaprasza profesjonalistów i amatorów teatru z różnych grup społecznych. Kolektyw Sztuka Nowa to zespół składający się z członkiń i członków Stowarzyszenia Sztuka Nowa, prowadzony przez Dawida Żakowskiego.
Laureat konkursu The Best OFF 2019. Najlepszy spektakl nurtu OFF w rankingu czasopisma "TEATR".
"Pompa funebris” Stowarzyszenia Sztuka Nowa w reż. Kasi Pol i Dawida Żakowskiego to wymagający, chwilami olśniewający spektakl teatru tańca.
I choć nie pada w nim ani jedno słowo, to twórcy zdołali nasycić go mnogością znaczeń. Inspirowany sarmackimi zwyczajami pogrzebowymi, przerodził się w katalog współczesnych samopożegnań. To także namysł nad formami wiary adekwatnymi dla zsekularyzowanej rzeczywistości. A przy okazji również dowód na rosnącą siłę tańca w przestrzeni teatru offowego, co podkreślają także wyniki drugiego konkursu „The Best OFF”, w którym przedstawienie zdobyło nagrodę - Dominik Gac, Teatr
„Pompa funebris” w reżyserii duetu Pol/Żakowski jest pewnym przełomem w karierze warszawskich twórców. Nie jest to kolejny spektakl teatru ruchu – jak dotychczasowe produkcje duetu – ani próba zmierzenia się z teatrem słowa. To przedstawienie igrające z przyzwyczajeniami widza i nie dające się łatwo zaszufladkować - Maciej Tomaszewski, taniecpolska.pl
*pompa funebris - wystawnie obchodzone uroczystości pogrzebowe, które na przełomie XVII i XVIII wieku przybrały charakter niemal teatralnych widowisk celebrowanych z wielką starannością. Symboliczne zwycięstwo życia nad śmiercią lub wynaturzenie obyczajowości sarmackiej. To imponujące widowisko cechowały kosztowne iluminacje kościołów, parady jeźdźców, korowody zakonników i kleru świeckiego, ogłuszające dźwięki wojskowej muzyki, bicie dzwonów i salwy z broni palnej – jednym słowem przepych charakterystyczny dla baroku.
Spektakl powstał w ramach Centrum artystycznego L30/32
Projekt współfinansowany przez m. st. Warszawa