Od 30 września w sprzedaży stacjonarnej oraz internetowej dostępna jest najnowsza płyta Warszawskiej Opery Kameralnej z cyklu „Jazz z MACV’’.
fot. mat. Warszawskiej Opery Kameralnej
„Jazz z MACV’’ to cykl wydawnictw płytowych, w których światowej klasy artyści występują wraz z Orkiestrą Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej Musicae Antiquae Collegium Varsoviense. Cykl ten łączy w sobie elementy jazzu i muzykę dawną, dając świeże spojrzenie na muzykę klasyczną.
Po Krzysztofie Herdzinie, do współpracy z MACV dołączył Marcin Masecki. Druga płyta z cyklu opiera się na materiale muzycznym Bacha i Mozarta, ale bardzo twórczo go rozwija, nadając utworowi nowy kształt. Połączenie jazzu z muzyką dawną może stanowić pomost, przez który współczesny słuchacz wejdzie do świata muzyki wykonywanej na instrumentach historycznych. Marcin Masecki ma bogate doświadczenie w łączeniu jazzu z muzyką klasyczną, w tworzeniu collage’u z fraz zapisanych skrzętnie na nutowym papierze przez kompozytorów z tymi wynikającymi z jazzowej improwizacji, gdzie jedynymi granicami jest wyobraźnia artystów.
Płyty są naturalną kontynuacją artystycznych działań, pokłosiem znakomitych koncertów w czasie których dochodzi do fuzji muzyki poważnej, interpretacji opartych na instrumentach dawnych oraz wielkiej wiedzy z zakresu wykonawstwa historycznie poinformowanego z jazzową ekspresją. Mariaż jazzu z klasycznymi frazami ma w Polsce długą historię naznaczoną znakomitymi płytami. To muzyka doskonała, piękna, chwilami wzruszają, swoisty znak czasu, porywające owoce synergii pozornie odległych od siebie muzycznych światów.
W programie Bach, C.Ph.E. Bach, Mozart. Krótka opowieść o koncertach klawiszowych XVIII wieku. Bach – geniusz polifonii, wielki konstruktor, u którego nie ma zbędnych nut. Już w 2013 roku Masecki nagrał Koncert E-dur BWV 1053 na pianinie Wurlitzera z Capellą Cracoviensis. Carl Philipp Emanuel był tym Bachem, którego w XVIII wieku najbardziej ceniono. Ojciec należał do odchodzącego świata, zaś jego syn był uosobieniem nowoczesności. Odrywał się od tradycji, wyprzedzał swoje czasy. W Koncercie c-moll Wq 43/4 zagląda już do XIX wieku. „To taki dziwak. Dziki, nieokiełznany, protoromantyczny” – komentuje Masecki. I wreszcie XIII Koncert C-dur KV 415 Mozarta, napisany w Wiedniu w 1783 roku. „Wszystkie koncerty Mozarta są świetne. To czysta przyjemność. Każdy z nich jest dla pianisty swoistym wehikułem, w którym może sobie pofolgować. Ta partytura zachęca by psocić”.
Płyta dostępna zarówno na stronie operakameralna.pl jak oraz w sklepach muzycznych.