Dominika Jarosz i Hubert Zemler w performansie „Hi-hat Loda Halama”. Wszechstronna performerka i wybitny perkusista wystąpią na jednej scenie w spektaklu, będącym wariacją na temat twórczości Lody Halamy – artystki, która swoim talentem podbiła artystyczną Warszawę okresu dwudziestolecia międzywojennego.
fot. mat. Mazowieckiego Instytutu Kultury
Stowarzyszenie Sztuka Nowa i Mazowiecki Instytut Kultury zapraszają na performans taneczny Hi-Hat Loda Halama.
Pod względem formalnym jest to instalacja‐monodram na jedną performerkę i perkusję na żywo, oparty na analizie procesu dojrzewania Lody Halamy do miana artystki totalnej.
Hi-hat Halama to rewia na aktorkę i rytm. Minimalizm w spojrzeniu na biografię Lody przenika się z rozmachem rewii – gatunku nieistniejącego dziś w dawnym formacie. To dekonstrukcja i poszukiwanie nowego języka. To performatywne przetwarzanie tradycji. To artystyczny hologram, impresja utrwalonej pamięci po Halamie.
Pomysł na spektakl zrodził się z osobistej fascynacji Dominiki Jarosz postacią wybitnej tancerki. Formuła spektaklu łączy to, co w ekspresji ruchowej artystyczne z tym, co lżejsze i służące rozrywce. Twórcy łączą wymagającą choreografię z estetyką jazzową i piosenką popularną uprawianą przez Halamę (A ja mam nogi, Lim-pam-pom).
W twórczości Lody Halamy ważną rolę odgrywały inspiracje wieloma kulturami, z których czerpała przekładając je na własny język artystyczny. Spopularyzowała w ówczesnej Warszawie tańce latynoamerykańskie, japońskie, kaukaskie i wiele innych. Charyzmatyczna Halama otaczając się artystyczną śmietanką Warszawy, współtworzyła ducha kulturalnej stolicy tamtych czasów. Życie artystki było podporządkowane nieustannemu procesowi rozwoju artystycznego, przełamującego bariery kulturowe i szukającego nowych synkretycznych jakości.
Pod wieloma względami biografia Halamy przypomina wyzwanie, jakie podejmuje performer(-ka) podążając w swych impresjach za wewnętrznym głosem i występując wobec zagadnienia, z którym szczególnie rezonuje. Świat przedstawiony spektaklu został powołany do życia za sprawą ucieleśnionych fantazmatów i ekspresji artystycznych twórców spektaklu.
Dominika Jarosz – performerka, wokalistka, tancerka i aktorka. Ukończyła szkołę muzyczną I. stopnia w klasie fletu poprzecznego. Absolwentka kierunku Wiedza o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie. Posiada wielkie doświadczenie w zakresie teatru fizycznego, improwizacji, śpiewu solowego i chóralnego.
Hubert Zemler – perkusista, kompozytor i improwizator swobodnie przemieszczający się pomiędzy muzycznymi kategoriami. Ceniony interpretator muzyki nowej, perkusista jazzowy, autor albumów solowych z pogranicza awangardy, elektroniki i muzyki etnicznej oraz twórca ścieżek dźwiękowych do filmów i animacji. Aktywny członek warszawskiej sceny muzyki niezależnej skupionej wokół stowarzyszenia LADO ABC. Współtworzy zespoły Melatony, Magneto, Opla (z Piotrem Bukowskim), CEL (duet z Felixem Kubinem). Współpracuje również z zespołem muzyki współczesnej „Hashtag Ensemble” oraz grupą Mitch & Mitch.
reżyseria: Dawid Żakowski
performerka: Dominika Jarosz
muzyka i perkusja: Hubert Zemler
dramaturgia: Patrycja Babicka
choreografia: Daniela Komędera-Miśkiewicz
kostiumy: Jagoda Komorowska
współpraca kostiumograficzna: Atelier Konrad Bikowski
reżyseria światła: Tadeusz Perkowski
produkcja: Iwa Ostrowska / Stowarzyszenie Sztuka Nowa
Szczególne podziękowania dla Anny Lisieckiej, autorki książki Loda Halama. Pierwsze nogi drugiej Rzeczypospolitej, Melody Lee, Conrada Gołębiowskiego, Tomasza Zadróżnego i Teatru Baza.
organizatorzy: Stowarzyszenie Sztuka Nowa, Mazowiecki Instytut Kultury, m.st. Warszawa
dofinansowanie: m.st. Warszawa
HI-HAT LODA HALAMA. Rewia na aktorkę i rytm | SZTUKA NOWA X MIK
29 lutego (czw), 19.00
Mazowiecki Instytut Kultury | Warszawa, ul. Elektoralna 12
Bilety dostępne na www.mik.waw.pl/repertuar/#