W 2022 r. przypada setna rocznica urodzin Mirona Białoszewskiego. Radni m.st. Warszawy w specjalnej uchwale uhonorowali jego pamięć i ustanowili rok 2022 Rokiem Mirona Białoszewskiego - poinformowano w piątek na stronie Instytutu Książki (IK).

Jak wyjaśniono, w 2022 r. przypada setna rocznica urodzin i trzydziesta dziewiąta rocznica śmierci wybitnego poety, prozaika i dramatopisarza.

Na sesji Rady m.st. Warszawy radni przyjęli stanowisko w sprawie ustanowienia Roku Mirona Białoszewskiego. "Rada m.st. Warszawy pragnie oddać hołd wybitnemu warszawiakowi, ustanawiając rok 2022 Rokiem Mirona Białoszewskiego. Jeśli któreś miasto bowiem miałoby Białoszewskiego uhonorować w taki sposób, to tylko Warszawa" - podkreślono w stanowisku przyjętym jednogłośnie przez stołecznych radnych.

Miron Białoszewski urodził się 30 lipca 1922 r. w Warszawie. Przez całe życie był związany ze stolicą, w której zmarł 17 czerwca 1983 r. po kolejnym zawale serca.

"Ustanowienie roku 2022 Rokiem Mirona Białoszewskiego to hołd dla tego warszawskiego poety, jak również możliwość przybliżenia mieszkańcom Warszawy tej wybitnej postaci" – czytamy w uzasadnieniu wnioskodawców. Podkreślono, że "Białoszewski był twórcą na wskroś warszawskim".

W uzasadnieniu stanowiska Rady podkreślono, że Miron Białoszewski wpisał się na trwałe w kulturowy dorobek naszego miasta, a jego postać i dorobek twórczy zasługują na uhonorowanie.

Na stronie IK przypomniano, że "koleje losu, czas wojny, dramat powstania warszawskiego, a także powojenna aktywność zawodowa i twórcza, sprawiały, że mieszkał kolejno na Woli, na Starym Mieście, w Śródmieściu, i na Saskiej Kępie".

Aktywność twórczą rozwijał tez na Ochocie, gdzie w 1955 r., wraz z Lechem Emfazym Stefańskim i Bogusławem Choińskim założył prywatny, eksperymentalny Teatr na Tarczyńskiej, gdzie wystawił m.in. "Wiwisekcję", "Kabaret", "Szarą mszę" i "Wyprawy krzyżowe". Po jego rozpadzie w swoim mieszkaniu na pl. Dąbrowskiego 7 wraz z malarzem Ludwikiem Heringiem i aktorką Ludmiłą Murawską założył Teatr Osobny. "Napisał do niego m.in. +Działalność+ i +Osmędeuszy+" - czytamy w informacji.

Opublikowany w 1970 r. "Pamiętnik z Powstania Warszawskiego" wykorzystał formę opowieści ustnej do opisu powstania z perspektywy cywila, dokonanego w sposób pozbawiony patosu, zwyczajny. "Okazał się dziełem wybitnym, oryginalnym, a jednocześnie sprawiającym wrażenie dużej autentyczności" - napisano na portalu Culture.pl.