Warszawa. Listopad w Centrum Teatru i Tańca

Centrum Teatru i Tańca zaprasza na listopadowe wydarzenia.

fot. Krzysztof Bzdeń

13 listopada (sobota), godz. 19.00

POLSKA SIEĆ TAŃCA: TAB' Nowy początek/ Dance [SIC!] Association

Bilety można kupić tutaj.

TAB' Nowy początek/Dance [SIC!] Association

Natura materialna tab’ to w psychologii sufich, określenie na sumę zdolności psychicznych, z którymi przychodzimy na świat. Cechy natury materialnej wywierają znaczący, ale nie jedyny wpływ na rozwój człowieka. Następne etapy według tej koncepcji, to Nafs, Serce, Duch, Świadomość Wewnętrzna oraz Najgłębsza Wewnętrzna Świadomość. W spektaklu Sopockiego Teatru Tańca, pełni tę samą rolę – wyjścia do opowieści , czy raczej filozoficzno – fizycznych rozważań o rozwoju świadomości człowieka.

Koncept, reżyseria, choreografia: Joanna M. Czajkowska

Współpraca choreograficzna i wykonanie: Joanna M. Czajkowska, Jan Górczak, Róża Kołoda, Jacenty Krawczyk, Wiktoria Rudnik

Obrazy będące bazą wizualizacji: Gertruda Kuziemska – Wilczopolska

Wizualizacje: Katarzyna Teresa Turowska

Muzyka: Mariusz Noskowiak feat. Magdalena Gruszczyńska (sopran), Jan Czerwiński (beatbox)

Kostiumy: Joanna M. Czajkowska,

Scenografia: Jacek Krawczyk

Światła: Mateusz Gierc

Miejsce: Nowa scena CTiTW ul. Bruna 9 wejście zieloną bramą.

Polska Sieć Tańca to pierwsza sformalizowana sieć współpracy instytucji i organizacji wspierających rozwój tańca współczesnego w Polsce. Sieć pobudza cyrkulację i eksploatację rodzimych produkcji oraz wzmacnia wymianę artystyczną.

Polska Sieć Tańca organizowana jest przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

fot. graf. Katarzyna Zakrzewska

20, 21 listopada (sobota, niedziela), godz. 19.30

"Śmierć i Ofelia" w choreografii Michała Przybyły

Topos melancholii to jeden z najstarszych i najbardziej trwałych motywów w naszej kulturze, który jest niesłychanie żywotny i wywołuje wciąż dalsze echa. To przestrzeń doświadczenia, w której od dawna spotykają się odchodzące i przemijające ciała stare oraz jeszcze niewyraziste, nie w pełni kompletne ciała młode. Zjawisko wymiany i przenikania, emanujące prawdą o życiu zastygłym w bezruchu, jakby na próbę zamierającym, niezmiennie od lat wypełnia wciąż niezwykle świeża, pociągająca i tajemnicza energia. Nasycony stan melancholii nie pozostawia w sobie miejsca na poczucie braku, straty, wyobcowania czy tęsknoty. Jest raczej mechanizmem wspomnienia mnożącym kolejne obrazy tych uczuć, jest „rozpamiętywaniem” w świecie, który nie przestaje się przeobrażać i w którym przemiany zachodzą szybciej niż w ludzkim ciele.

Śmierć i Ofelia to spektakl będący jednocześnie rozpaczą przeżywanej chwili i dryfującymi, niewyczerpanymi pragnieniami. Historią o niezidentyfikowanej przestrzeni między „ja” a światem zewnętrznym, na kruchej granicy między obecnością a dezercją, nieprzynależnością do niczego.

Jest fascynacją początkiem i końcem, oczekiwaniem na nieuchronne, na „nic, które boli”, które wynika z fizycznego doświadczenia własnego ciała.

Choreografia: Michał Przybyła

Kreacja i wykonanie: Karolina Kroczak, Elwira Piorun

Muzyka: Przemek Degórski

Wideo: Mateusz Uszy Knop

Grafika: Katarzyna Zakrzewska

Czas trwania: 60 minut