EN

3.03.2025, 16:16 Wersja do druku

Warszawa. „Call me Jay” – premiera w Komunie Warszawa

Teatr Komuna Warszawa zaprasza na premierę polsko-francuskiego spektaklu, który podejmuje temat wzajemnej kontroli ludzi i technologii.

fot. Vincent Tirmarche / mat. teatru

Inne aktualności

"Call Me Jay" / choreografia: Agata Maszkiewicz
7-9 marca o godzinie 19.00

Po pokazie w sobotę 8 marca odbędzie się spotkanie z zespołem, które poprowadzi Zuzanna Berendt.

bilety: 40 / 50 zł

komuna.warszawa.pl/bilety

"CALL ME JAY"* Agaty Maszkiewicz to osobliwy „balet”. Na scenie mamy trio: dwie tancerki i zdalnie sterowany reflektor. Jedna z performerek jest za konsolą i steruje reflektorem, druga reaguje na jego ruch i światło. Raz po raz zamieniają się rolami.

Podejmując grę z reflektorem, wykonawczynie używają klasycznych strategii choreograficznych: kopiują, manipulują, improwizują, próbują kontrolować światło i… siebie nawzajem. Do uchwycenia materialności rzeczy z otoczenia, wykorzystują zmysły, zwłaszcza dotyk i słuch, podlegają fizycznej transformacji i wywołują ciąg choreografii przez wprawianie w ruch przedmiotów na scenie.
To co żywe ściera się z tym co mechaniczne, co aktywne z pasywnym, rzecz przemienia się w podmiot i na odwrót. Uwagę przyciąga to, co wyłania się z interakcji między różnymi obiektami.

"CALL ME JAY" chce rozbudzić fantazje na temat nowych form wspólnoty i współpracy między ludźmi i nie-ludźmi. Z humorem zaprasza do fantazjowania o (nieoczywistych) powiązaniach człowieka z technologią i ich (nie/możliwym) współistnieniu.

* Jay to popularne imię i przydomek dla wielu imion zaczynających się na „J”. To również hałaśliwy, jaskrawo ubarwiony ptak z rodziny krukowatych, Corvidae (sójka).

Pomysł, choreografia: Agata Maszkiewicz
Research: Agata Maszkiewicz, Agnieszka Ryszkiewicz, Emma Tricard
Dramaturgia: Agnieszka Ryszkiewicz, Vincent Tirmarche
Muzyka: Antoine Tirmarche
Kostiumy: Marta Szypulska
Światła: Severine Rieme

Występują: Agata Maszkiewicz, Emma Tricard

Agata Maszkiewicz jest choreografką i performerką. Mieszka we Francji. Ukończyła wydział tańca współczesnego w Institute of Dance Arts w Linz, była uczestniczką programu „ex.er.ce” w Centre Chorégraphique National w Montpellier. Współpracowała m.in. z kolektywem Superamas, Ivaną Muller, Alix Eynaudi, Anne Juren, Paolą Caspao, Weroniką Szczawińską i Agnieszką Jakimiak. W Teatrze Komuna Warszawa występowała dwukrotnie – w 2019 roku zrealizowała spektakl „Taki pejzaż” (w ramach programu rezydencyjnego „Krajobraz”, którego kuratorką była Weronika Szczawińska) oraz w 2019 ze spektaklem „Still Life”.
W pracy choreograficznej wykorzystuje ciała, przedmioty, rzeczy, teksty, obrazy. Lubi tworzyć hybrydowe formy sceniczne, łączyć różne, często bardzo odległe od siebie tematy i proponować dziwne mieszanki. Używa humoru jako narzędzia. Zawsze szuka konkretnego kontekstu do stworzenia ruchu. Uwielbia tańczyć i zależy jej, żeby taniec był atrakcyjny również dla widzów.

Spektakl powstał we współpracy z europejskimi instytucjami kultury.

Produkcja
L’Association Chorégraphique, La Manufacture CDCN Nouvelle – Aquitaine, Bordeux / La Rochelle; InSzPer, Teatr Komun Warszawa, SPRING Performing Arts Festival; APAP – FEMINIST FUTURES, a project co-funded by the Creative Europe Programme of the European Union

Współfinansowanie
DRAC Nouvelle Aquitaine przy francuskim ministerstwie kultury; departament Charente; Culture Moves Europe – a project funded by the European Union; Goethe Institut oraz Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu Komuna Warszawa – Społeczna Instytucja Kultury

Źródło:

Materiał nadesłany