EN

12.04.2022, 13:51 Wersja do druku

Warszawa. Anna Dzieduszycka w najnowszym spektaklu Wojtka Ziemilskiego w STUDIO teatrgalerii

Wspólna koncepcja reżysera Wojtka Ziemilskiego i scenografa Wojtka Pustoły jest trzecim, po „Małej narracji” (2010) i „Come Together” (2017) spektaklem Ziemilskiego w Studio. Ten ceniony reżyser, autor i twórca instalacji performatywnych, w których ważną rolę odgrywa konceptualne myślenie, namysł nad językiem, wspólnotą i sceniczną fikcją, w najnowszym spektaklu powraca do tematu dziedzictwa. Premiera zaplanowana jest na 22 kwietnia 2022.

fot. mat. teatru

Robimy spektakl o dziedzictwie, o tym, jak bardzo jest spaprane. O genach, o rodzinie, rodowodzie, długach, przypadkach, losie i przeznaczeniu. O dziedziczeniu w obliczu końca świata, o odpowiedzialności i niemożności odrzucenia tego spadku - że niby to ciało, to nie ja, a geny kłamią. Bo czy ja jestem kimś innym? Monika Świtaj odziedziczyła po rodzicach dwa paznokcie, a Ania Dzieduszycka zęby, którymi poświadcza swoją przynależność do rodziny. Mateusz Smoliński zasypia w takiej pozycji jak jego ojciec, a Daniel Dobosz wie tylko, że pochodzi z Francji i Niemiec. W jaki sposób dziedziczymy wszystko co mamy? Dlaczego po poprzednich pokoleniach zostało coś tak kruchego? A wiedzieliście, że cofając się tylko o czterysta lat można odnaleźć cztery tysiące przodków? Cztery tysiące ludzi, którzy przyczynili się do tego, że możesz być sobą. Absurdalnie dużo – podkreśla Wojtek Ziemilski, reżyser i współpomysłodawca spektaklu.

Anna Dzieduszycka jest aktorką, która grała na polskich scenach (m.in. w Teatrze Powszechnym i Instytucie Teatralnym). Jej rolę w krótkometrażowej „Sukience” (2020) Tadeusza Łysiaka wyróżniono nagrodą dla najlepszej aktorki na festiwalu na Rhode Island, a film znalazł się na shortliście do Oscara. Prywatnie Dzieduszycka jest daleką krewną reżysera. W tej opowieści Dzieduszyckiej towarzyszyć będzie trójka aktorów STUDIO: Monika Świtaj, Daniel Dobosz i Mateusz Smoliński. Wszyscy czworo specjalnie do tego spektaklu zrobili sobie dokładne badania genetyczne. Przy spektaklu pracuje również czeska dramaturżka Sodja Zupanc Lotker, ukraińska kostiumografka Dasha Filshyna oraz kompozytor Igor Nikiforow.
Na następne pokazy spektaklu na Scenie Malarnia zapraszamy 23-24, 26-27 kwietnia oraz w maju. W ramach programu teatru „STUDIO dla Ukrainy” spektakl w dniu 27 kwietnia będzie grany również z napisami w języku ukraińskim.

„Oda do radości”, reż. Wojtek Ziemilski
Premiera: 22 kwietnia o godz. 19:00 (piątek)
Kolejne terminy: 23 i 24 kwietnia  o godz. 16:00,  26 i 27 kwietnia o godz. 19:00, 13 i 14 maja o godz. 19:00, 15 maja o godz. 19:30
STUDIO teatrgaleria, Scena Malarnia

Koncepcja: Wojtek Ziemilski, Wojtek Pustoła
Tekst i reżyseria: Wojtek Ziemilski
Dramaturgia: Sodja Zupanc Lotker
Scenografia: Wojtek Pustoła
Muzyka: Igor Nikiforow
Kostiumy: Dasha Filshyna
Asystent Reżysera, Konsultacje choreograficzne: Stanisław Bulder
Kierowniczka produkcji: Justyna Pankiewicz
Inspicjentka: Zuzanna Prusińska
Obsada: Anna Dzieduszycka (gościnnie), Daniel Dobosz, Mateusz Smoliński, Monika Świtaj
Więcej informacji o wydarzeniach i biletach na stronie teatrstudio.pl.

fot. Alicja Szuls/mat. teatru

TWÓRCY

Wojtek Ziemilski – reżyser teatralny, artysta wizualny. W swoich pracach często zajmuje się kwestiami komunikacji, języka, tożsamości, a także relacją widz-spektakl. Jego produkcje eksplorują możliwości teatru dokumentalnego – w „Małej narracji” (Teatr Studio w Warszawie) opowiadał własną historię rodzinną, w „Prologu” (Krakowskie Reminiscencje Teatralne i Teatr Ochoty) sprawdzał, kim są widzowie i kim mogliby być,  „Pigmalion” (Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, Komuna/ Warszawa) zajmował się językiem jako sposobem funkcjonowania w świecie, a „Come Together" (Teatr Studio) sprawdzał granice sprawczości w społeczeństwie spektaklu. Jego „Jeden gest” (Nowy Teatr w Warszawie) zdobył w 2017 roku główną nagrodę szwajcarskiego festiwalu Zürcher Theater Spektakel. Ziemilski jest założycielem Ośrodka Sztuki XS, współtwórcą akcji „Golgota Picnic Polska”. Prowadzi zajęcia z nowych nurtów teatralnego eksperymentu w Akademii Teatralnej w Warszawie, na Uniwersytecie Warszawskim i w Royal Holloway University of London.

Wojtek Pustoła – artysta wizualny, autor filmów, rzeźbiarz i scenograf. Urodzony w 1980 roku w Warszawie. Absolwent Wydziału Rzeźby warszawskiej ASP i kierunku Intermedia na UAP w Poznaniu. Pustoła wypracował charakterystyczny dla siebie minimalistyczny styl, widoczny zarówno w jego pracach rzeźbiarskich, scenograficznych, filmowych, jak i performatywnych. W teatrze wyznawca antyscenografii – szuka możliwie najbardziej oszczędnych sposobów kreowania przestrzeni i tworzenia obiektów scenicznych, których funkcja zawsze poprzedza estetykę. Od 2013 współpracuje z Ziemilskim nad koncepcją oraz scenografią licznych przedstawień teatralnych, m.in. nagradzanego na międzynarodowych festiwalach spektaklu Jeden gest o świecie osób głuchych. Autor dokumentu White Cube (2019), osadzonego w poetyce slow cinema filmu o rewolucyjnych zmianach w technice obróbki kamienia i konsekwencjach tych zmian. Autor rzeźb z marmuru, które tworzy w technice bezpośredniego cięcia. Od lat związany z toskańskim regionem Massa-Carrara, gdzie powstają jego rzeźby w kamieniu oraz prace filmowe.

Sodja Zupanc-Lotker  – naucza dramaturgii devised theatre i prowadzi program studiów magisterskich na DAMU KALD w Pradze. Jako dramaturżka pracuje dla niezależnych teatrów i projektów wystawowych (m.in. z Cristiną Maldonado, Ahilanem Ratnamohan, Julianem Hetzlem, Janem Mocekiem, Farm in the Cave, Lotte van den Berg, TAAT, Temporary Collective, czy Wojtkiem Ziemilskim.) Była dyrektorką artystyczną Praskiego Quadriennale (Quadrennial of Performance Design and Space) 2008 – 2015. Od 2014 roku należy do Redakcji Theatre and Performance Design Journal oraz Redakcji Performance Research Journal – obie publikacje ukazują się w wydawnictwie Routlege. Jej zainteresowania obejmują dramaturgię performansu i instalacji, teatr kooperatywny, teatr jako myślącą maszynę, myślenie poprzez robienie, kolektywne dialogi, dramaturgiczny feedback, relacje przestrzenne z publicznością, rozwijanie dramaturgii przestrzennej w czasie itp.

Dasha Filshyna – urodziła się w Ukrainie, w mieście Zaporoże. Studiowała w Ukraińskim Kolegium Narodowym 96. W liceum interesowała się sztuką i literaturą, obroniła pracę naukową na temat kultury absurdu. Ukończyła szkołę plastyczną. W 2003 roku wstąpiła do Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Techniki i Projektowania na Wydziale Wzornictwa. Od 2005 roku zaczęła pracować jako stylistka na planie reklam, teledysków i filmów. Wśród jej prac są klipy dla Hurts, Coldplay, DJ Shadow, Solomun feat. ÄTNA, a także z ukraińskimi piosenkarzami. Ma doświadczenie na planach reklamowych dla firm komercyjnych:  Sony, Amazon, Pandora, Audi, BMW, Senhaizer, Woolmax, One Plus. Współpracowała na planach filmowych m.in.: „Gorzkie żniwa”, „Znów mieć 15 lat”. „Oda do radości” w reżyserii Wojtka Zamilskiego to jej debiut w teatrze.

STUDIO teatrgaleria  to jedna z najważniejszych eksperymentalnych scen w Polsce zarządzana przez dyrektora naczelnego Romana Osadnika od 2011 roku. W kwietniu 2016 roku kierownictwo artystyczne teatru objęła reżyserka Natalia Korczakowska, a galerii ‒ krytyczka i historyczka sztuki Dorota Jarecka. W sezonie 2021/2022 odbyło się sześć premier: „Przemiany” w reżyserii Michała Borczucha (19 września 2021) i „Nazywam się Tamara Biakow i jestem legendą” (premiera: 25 września 2021), „Śnieg” w reżyserii Bartosza Szydłowskiego (premiera warszawska: 28 października 2021), „Hamer” w reżyserii Justyny Sobczyk (13 listopada 2021), „Bowie w Warszawie” w reżyserii Marcina Libera (18 grudnia 2021) i „Byk” w reżyserii Roberta Talarczyka i Szczepana Twardocha (19 marca 2022).
STUDIO teatrgaleria
pl. Defilad 1 (wejście od ul. Marszałkowskiej), Warszawa
www.teatrstudio.pl

Źródło:

Materiał nadesłany