Trochę spóźniony, za co redakcja przeprasza, ale wreszcie jest numer 5 „Monitora ETP”.
fot. mat. Encyklopedii Teatru Polskiego
W numerze opisy słynnych spektakli – Kordiana w Teatrze 13 Rzędów i Szalonej lokomotywy Teatru STU, nowe hasła przedmiotowe (burleska, rewia, szopka), hasła poświęcone zespołom i scenom – w tym bardzo ciekawe w dzisiejszym kontekście historie dwóch warszawskich kabaretów Ścichapęk i Chórpiór, dawne i nowe historie artystów tworzących poza granicami kraju: Teatr dla Dzieci i Młodzieży „Syrena” w Londynie oraz sylwetka jego twórczyni Reginy Krajewskiej, rozmowy z Zofią Delest, artystką pracującą w Brunszwiku i Martyną Majok, mieszkającą w Nowym Jorku dramatopisarką, laureatką Nagrody Pulitzera. Publikujemy też spory blok materiałów poświęconych „odzyskiwanej” po latach awangardzie – przetłumaczony specjalnie dla „Monitora” fragment książki A Lexicon of the Central-Eastern European Interwar Theatre Avant-garde (Leksykon międzywojennej awangardy teatralnej Europy Środkowo-Wschodniej), która ukazała się nakładem Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Performance Reseach Books, recenzję pierwszego polskiego wyboru pism Emila Františka Buriana Teatr dynamiczny oraz, będącą być może zaskoczeniem dla teatrologów, opowieść o silnym wpływie André Antoine’a na historię kina.
Specyfika pisma sprawia, że możemy poszerzać zakres i objętość encyklopedycznych „haseł”, publikować tak niezwykłe materiały, jak sylwetka Jerzego Stuhra napisana przez Tadeusza Nyczka, wyniki śledztwa Marka Telera w sprawie Bogusława Samborskiego, syntetyczną opowieść Barbary Osterloff o Januszu Nyczaku czy obszerną sylwetkę Aliny Janowskiej, poszerzoną o unikatową, nieznaną wcześniej rozmowę z aktorką. Możemy także przedstawiać wzbogacające naszą wiedzę prace będące właśnie w procesie pisania (jak teksty o Ewie Kranodębskiej i Janie Błeszyńskim), jak i te, niedawno opublikowane. W tym numerze też po raz pierwszy nowa stała rubryka – autorski przegląd dopiero co wydanych książek – którą będzie prowadzić Agata Skrzypek. Kontynuujemy też dyskusję na temat potrzeby tworzenia nowych haseł dla Encyklopedii Teatru Polskiego i nawet publikujemy konkretne ich propozycje.
Drodzy Czytelnicy „Monitora”! Encyklopedia Teatru Polskiego poszerza się i pogłębia dzięki aktywności całej sieci jej współtwórców. Zgodnie z nazwą „Monitor” śledzi i ukazuje ten proces w nieustającej nadziei, że w ten sposób owa sieć stale będzie się poszerzać. Zapraszamy do współpracy z Encyklopedią i jej „Monitorem”.