Magazyn

Teatry i kina na końcu kolejki. Świadectwo małej wyobraźni rządu

30.04.2021, 18:27 Wersja do druku

I ograniczenia liczby widzów i przewlekanie okresów zamknięcia, to skądinąd realne straty finansowe. Wbrew temu, co sądzą niektórzy, dotacje władz publicznych nie pokrywają całości potrzeb. Na dokładkę istnieją też teatry prywatne, z jeszcze gorszą sytuacją - pisze Piotr Zaremba w portalu Interia.pl.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Teatry i kina na końcu kolejki. Świadectwo małej wyobraźni rządu

Źródło:

Interia.pl
Link do źródła

Autor:

Piotr Zaremba

Data publikacji oryginału:

30.04.2021 11:00

Wątki tematyczne

Koronawirus w Polsce i na świecie

Ludzie

Teatry i instytucje

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Ksiądz

W radiu Piaf, a mnie przypomniał się ksiądz. Ksiądz, który kochał Piaf. Zmarły nie tak dawno Kazimierz Orzechowski. Przez lata duszpasterz w Domu Aktora w Skolimowie. Sam był aktorem przez 15 lat. Grał pięknego Pazia u boku Niny Andrycz. Ale pierwszy raz wystąpił w Teatrze Wybrzeże, w 1948 roku, zresztą w Gdańsku się urodził

- pisze Gabriela Pewińska w felietonie Życie i teatr, na łamach Polski Dziennika Bałtyckiego.

Kina i teatry. Dlaczego ostatnie w kolejce do odmrożenia?

Zabolało lekceważenie, dawanie i odbieranie nadziei, brak merytorycznego, epidemiologicznego uzasadnienia dla odroczenia restartu kultury. Dlatego do rządu i ministerstw płyną kolejne apele, listy otwarte i petycje

- pisze Aneta Kyzioł w Polityce.

Sprawdź także

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Dzisiaj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Magazyn

Małgosiowe draperie na scenie

Dzisiaj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Magazyn

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Dzisiaj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”

Magazyn