"Teatr pozwala nam za każdym razem pokazać w zupełnie inny sposób znaną historię – dotykającą, bolesną, wzruszającą. (…) Gounod wprowadza kilka zmian. Jego wersja jest o wiele bardziej związana z tu i teraz, czyli z taką historią, która jest uniwersalna, która może być opowiedziana dzisiaj, bez żadnych kompleksów, zrozumiana bez żadnych blokad" – powiedział we wtorek dziennikarzom reżyser, odpowiedzialny także m.in. za kostiumy, Michał Znaniecki.

Podkreślił rolę ostatniej sceny, w której Romeo i Julia proszą o przebaczenie. "Czy za to, że wyrwali się normom, czy też za to, że pokochali się bez żadnej kontroli i uciekli ze swoich domów? Czy za to, że zaryzykowali – w tym wypadku - życie? Tego nie wiemy i takiej odpowiedzi nie będziemy udzielać" – zaznaczył reżyser.

Dodał, że prawa opery wymagają od aktorów dojrzałości, nie można zatem spodziewać się historii o nastolatkach. Pozwala to jednak pokazać, że "miłość wyciąga nas zupełnie poza kontekst".

"Decydujemy się być wolnymi ludźmi, a to może się stać bardzo późno. (…) Ucieka się od społeczeństwa, które wprowadza cię w jakiś labirynt: codziennej rutyny, pracy, czy czasami związku" – mówił Znaniecki.

Reżyser i kostiumograf zaznaczył, że twórcy spektaklu nie uciekli od wielkich scen baletowych Gounoda – przeciwnie. "Chcieliśmy, żeby był to wielki show, aby używał niesamowitych historycznych kostiumów z teatru szekspirowskiego, elżbietańskiego – mamy tu kryzy, duże, bardzo teatralne kostiumy" – powiedział.

Wskazał, że kostiumy służą m.in. zaznaczeniu różnic między zwaśnionymi rodzinami kochanków. Mają pokazać, że świat Julii jest "dworski, przesadzony", świat Romea natomiast – "wolny, wręcz uliczny".

"Myślę, że było to także wyzwanie dla tego spektaklu – aby wszystko było od razu jasne, ale nie biało-czarne" – powiedział Znaniecki.

Prapremiera pięcioaktowej opery "Romeo i Julia" kompozytora Charlesa Gounoda do libretta Julesa Barbiera i Michela Carrégo odbyła się 27 kwietnia 1867 r. w Paryżu. W Polsce po raz pierwszy wystawiono ją w warszawskim Teatrze Wielkim 2 czerwca 1888 r.

Szczecińska premiera w Operze na Zamku odbędzie się w piątek 14 lutego o godz. 19.