Magazyn

Szara, brzydka rzeczywistość nas „motywowała”

18.09.2025, 09:04 Wersja do druku

Młodzi mówią mi czasem, że mieliśmy lepiej, bo wróg był wyraźniejszy, a oni roztapiają się dzisiaj w tysiącu tematów – opowiada Ewa Wójciak, członkini legendarnego Teatru Ósmego Dnia, przed premierą autobiografii.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Ewa Wójciak z kultowego Teatru Ósmego Dnia: Szara, brzydka rzeczywistość nas „motywowała”

Źródło:

„Polityka” nr 36

Autor:

Artur Domosławski

Data publikacji oryginału:

03.09.2025

Wątki tematyczne

Teatr i polityka

Ludzie

Realizacje repertuarowe

Teatry i instytucje

Teatr Ósmego Dnia

Scenografia odbudowy

Od początku wiedziałam, że miasto musi pojawić się w scenografii jako równorzędny bohater. Chciałam, żeby było obecne jak żywa postać, która na oczach widzów rozpada się, a potem odradza

– rozmowa ze scenografką ⁠„Najlepszego miasta świata. Opery o Warszawie”, Natalią Kitamikado w „Dwutygodniku”. Rozmawiała Katarzyna Niedurny.

Wszystkie odcienie strachu

W pewnym sensie ten spektakl stanowi kompendium lęku. Od instynktownego strachu przed śmiercią po wszelkie lęki wynikające z duchowości, religii, sztuki i międzyludzkich relacji, oczywiście z miłością na czele

– mówi Agata Duda Gracz przed premierą swojego spektaklu „Memling, czyli historia końca świata” w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku.

Sprawdź także

Zdjęcie W pół drogi. Wspomnienie o Barbarze Rylskiej

W pół drogi. Wspomnienie o Barbarze Rylskiej

Dzisiaj 12:10 „Pierwsze kroki Rylska stawiała w Studenckim Teatrze Satyryków, ale jej właściwy debiut na dużej scenie, w Teatrze Komedia – rola Mańki w Królowej przedmieścia (1959), wodewilu Krumłowskiego w nowej adaptacji Jerzego Rakowieckiego i Jerzego Wittlina, przenoszącej akcję na warszawskie Bielany – okazał się sensacją”

Zdjęcie Jerzy Snakowski: To będzie miły spektakl, ale z łezką, łezką nad tym światem, który dla mnie się kończy

Jerzy Snakowski: To będzie miły spektakl, ale z łezką, łezką nad tym światem, który dla mnie się kończy

Dzisiaj 10:35 „Spektakl dedykuję mojemu Tacie. Gdy opowiedziałem mu o koncepcji, był niesamowicie podekscytowany. Ten entuzjazm wydłużył mu życie o parę dobrych miesięcy… Ogromnie mi żal, że już nie zobaczy tego przedstawienia”

Zdjęcie Złoto i popiół

Złoto i popiół

Dzisiaj 09:30 „Jadwigi Rappé (1952–2025) nie ma z nami już od pół roku. Tak właśnie, z nami, nie wśród nas: co piszę z pełnym przekonaniem, bo Rappé tym się różniła od większości ludzi, nie tylko muzyków, że traktowała wszystkich z równym szacunkiem, troską i powagą”