Podczas tygodnia Festiwalu program online śledzony był przez setki widzów z całego świata. Czat na żywo w sieci społecznościowej umożliwił interakcję pomiędzy partnerami festiwalu i zaproszonymi przez nich gośćmi a widzami. Stworzony przed wybuchem pandemii Międzynarodowy festiwal CLASH! musiał w trakcie swojej realizacji zmierzyć się z nową złożonością współczesnych czasów, stając się nowym wydarzeniem „hybrydowym”, wykorzystującym narzędzia cyfrowe i „na żywo”, odkrywającym  w trudnej rzeczywistości pandemii możliwość niespodziewanej ewolucji oraz szansę na kolejny krok w kierunku nowych obszarów badawczych. 

Z radością informujemy, że filmy wideo z poszczególnych dni Festiwalu są dostępne na stronie  https://vimeo.com/clashproject: użytkownicy mogą uzyskać dostęp pisząc na adres  [email protected]. 

Międzynarodowy Festiwal Clash!

Dzień 1 

Kuratorem dnia otwierającego był zespół 420PEOPLE: po prezentacji dyrektora Václava Kunešaodbył się okrągły stół i warsztaty na temat rozwoju publiczności i skutków pandemii. Kluczowymi prelegentami byli Petra Kašparová (ekspert ds. reklamy 420PEOPLE), Rosťa Novák (aktor, reżyser, performer, choreograf, założyciel i dyrektor nowego zespołu cyrkowego Cirk La Putyka oraz dyrektor artystyczny wielofunkcyjnej przestrzeni Jatka78) oraz Lukáš Jandač (dyrektor międzynarodowego projektu start-upowego GoOut).

Następnie zespół 420PEOPLE zaprezentował spektakl screendance ORĪGĪ (reżyseria, koncepcja i choreografia: Václav Kuneš- zdjęcia i postprodukcja: Tomáš Vlček). W filmie udział wzięły trzy tancerki ( Simona Machovičová, Francesca Amante, Fanny Barrouquére): baletnica, tancerka muzyczna i przedstawicielka sztuk walki. Dzięki początkowemu pojedynkowi ( zderzeniu! clash!) pomiędzy tancerkami powstał nowy (czwarty) styl, który okazał się być jedynym kanałem komunikacji, pokazującym, że ciało jest najlepszą technologią: jedyną możliwą prawdą. 

Dzień 2 

Kuratorem dnia drugiego był Polski Teatr Tańca: tematem dnia, przedstawionym przez Iwonę Pasińską (dyrektor PTT) i Agnieszkę Jachym (tancerkę i koordynatorkę Projektu CLASH!) było „Optymalne szkolenie dla współczesnego tancerza i zaangażowanie publiczności w codzienne życie tancerza”. Międzynarodowi choreografowie, Václav Kuneš (Czechy), Maciej Kuźmiński(Polska) i Yoshiko Waki (Niemcy), wspólnie zastanawiali się nad tym, jakie techniki mogą wspierać kształcenie tancerzy współczesnych i dyskutowali o tym, jak dotrzeć do szerszej publiczności i zaangażować jej członków w taniec.

Następnie Polski Teatr Tańca zaprezentował spektakl screendance zatytułowany Find the love in the dark w choreografii Davide Valrosso w ramach współpracy twórczej z Balletto di Roma. Spektakl taneczny porusza temat miłości i „zderzenie” dobrego z tym, co trudne (artyści-tancerze Polskiego Teatru Tańca: Agnieszka Jachym, Jerzy Kaźmierczak, Zbigniew Kocięba; muzyka: Zbigniew Kozub; zdjęcia: Marek Grabowski; edycja: Edyta Pietrowska). Polski Teatr Tańca udostępnił również sesję Q&A na żywo na swoim profilu na Facebooku. 

Dzień 3

Rolę kuratora dnia trzeciego pełnił Balletto di Roma: tematem dnia, zaprezentowanym przez Luciano Carratoniego (dyrektora generalnego Balletto di Roma), był „ Trening hybrydowy dla współczesnych tancerzy i nowe strategie ścieżek szkoleniowych”. Dyskusje okrągłego stołu były prowadzone przez Francescę Magnini (dyrektor artystyczną Balletto di Roma), a udział w nim wzięli następujący rozmówcy: Valerio Longo, zastępca dyrektora artystycznego, Andrea Costanzo Martini (międzynarodowy choreograf), Adriana Borriello (dyrektor artystyczna Da.Re) i Suzan Tunca(Międzynarodowe Centrum Sztuki Choreograficznej/International Choreographic Arts Centre - ICK Amsterdam).

Następnie zespół Balletto di Roma zaprezentował spektakl screendance [dis]solution: trzech tancerzy/choreografów Polskiego Teatru Tanca – Agnieszka Jachym, Jerzy Kaźmierczak i Zbigniew Kocięba – pojechało do Rzymu, aby stworzyć spektakl dla trzech tancerzy Balletto di Roma – Giulii Strambini, Michele Ruggiero, Lorenzo Castelletta – w ramach badań nad ruchem opartym na improwizacji i konfrontacji indywidualności z grupą (asystentka: Roberta De Simone; wideo: Matteo Carratoni; światła: Emanuele de Maria).

Dzień 4 

Kuratorem czwartego dnia był Derida Dance Centre / Art Link Foundation (Bułgaria): tematem dnia, który zaprezentowali Atanas Maev (dyrektor generalny Derida Dance Center) i Milena Videnova(asystentka produkcji Derida Dance Center), była „ Dyplomacja kulturowa jako narzędzie wspierające osiągnięcia przed i po w sytuacji nowej normalności”. Kluczowymi prelegentami byli: Axenia Boneva (Ministerstwo Kultury Bułgarii), Desislava Pancheva (osoba kontaktowa ds. kultury w Biurze Projektu Creative Europe), Stefka Tzaneva (Instytut Goethego, starszy ekspert), Biliana Genova (szefowa departamentu kultury w Sofii).

Następnie zespół Derida Dance Centre zaprezentował spektakl screendance Fractus: choreograf Jivko Jeliazkov wraz z Vladislavem Ilievem (artystą wizualnym) i Ivanem Shopovem(kompozytorem) stworzyli wizualny spektakl tańca, w którym ciała oddziałują na siebie w pewnej geometrycznej strukturze. Relacja wewnętrzna rozwija się wielowarstwowo, budując uniwersalny wzorzec, który asocjacyjnie prowadzi widza do osobistego doświadczenia (tancerze: Ivona Mashova, Simona Todorova, Philip Milanov, Vyara Bolgradova; asystent projektu: Isabel Mitkova; kamera: Nikolay Karasabev, Dimitаr Kunev, Alexаnder Genchev – napisy; edytor wideo: Nikolay Karasabev).

Dzień 5

Kuratorem piątego dnia był zespół Companhia de Dança de Almada: temat dnia, zaprezentowany przez dyrektor artystyczną Anę Macarę, skupiał się na Procesach twórczych wraz z autorami poszczególnych prezentowanych na festiwalu utworów. Temat ten został zgłębiony również w ramach utworu tanecznego Noir Bruno Duarte oraz jego adaptacji filmowej w reżyserii Marty Romero.Pozostali choreografowie, którzy wzięli udział w panelu poświęconym procesom twórczym w ramach Projektu CLASH! to: Vaclav Kunes (Republika Czeska); Jivko Jeliazkov (Bułgaria); Davide Valrosso (Włochy); Agnieszka Jachym, Jerzy Kazmierczak oraz Zbigniew Kocięba (Polska).

Przyjmując tę samą estetykę i klimat filmu noir, w przeciwieństwie do współczesnej ścieżki dźwiękowej i ruchu, spektakl Noir powstał na kanwie szeregu założeń różnych partnerów, które zainspirowały dzieło, w którym jednostka zderza się z grupą, która z kolei sama w sobie stanowi konfrontację bytów (spektakl: Beatriz Rousseau, Bruno Duarte, Francisco Ferreira, Joana Puntel, Luís Malaquias, Mariana Romão and Raquel Tavares; zdjęcia i klasyfikacja: Lluís Miras; muzyka: Brenda Lee, Bruno Duarte, Davidson Jaconello i Martin Phipps).

Dzień 6 

Aby wspólnie zastanowić się nad wpływem, jaki pandemia wywarła na dziedzinę performance’u, ostatni dzień festiwalu został poświęcony otwarciu przestrzeni pod wymianę myśli na temat roli, jaką digitalizacja może odegrać w procesie informowania na temat działań tanecznych, a także na temat możliwości finansowania, jakie w najbliższej przyszłości programy UE zapewnią osobom zajmującym się tańcem. 

Kuratorem dnia szóstego był Uniwersytet La Sapienza w Rzymie oraz Balletto di Roma. Temat dnia: „ Doświadczenie: Wyciągnięte wnioski, nowe ścieżki i perspektywy” został przedstawiony przez Vito Di Bernardiego (profesora zwyczajnego oraz menedżera projektu CLASH! na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie). Francesca Billi (międzynarodowe relacje związane z Projektem CLASH!) był moderatorem dialogu prowadzonego przez trzech głównych przedstawicieli  instytucji europejskich: Marta Gutierrez Benet (kierownik programu, koordynator programu Erasmus+, Dyrekcja Generalna ds. Edukacji, Młodzieży, Sportu i Kultury), Willibrord Sluijters (kierownik działu REGIO/G.4. – Włochy/Malta – Dyrekcja Generalna ds. Polityki Regionalnej i Miejskiej), Pedro Velazquez (zastępca kierownika działu „Creative Europe”, Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Edukacji, Młodzieży, Sportu i Kultury). Letizia Gioia Monda (adiunkt ds. technologii cyfrowych w dziedzinie tańca i spektakli teatralnych na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie) w rozmowie z Andrea Costanzo Martini(choreograf gościnny Balletto di Roma) opowiadała o strategiach transmisji, które choreograf przyjął podczas pandemii. W dyskusjach drugiego okrągłego stołu uczestniczyli Cristina Da Milano(wiceprzewodnicząca CAE – Culture Action Europe), Andreas Hannes (programista artystyczny i producent Cinedans Fest) oraz Ariella Vidach (choreograf, pedagog tańca, dyrektor artystyczny AiEP/Avventure w Elicottero Prodotti); ich rozmowy skoncentrowały się na wizjach, spostrzeżeniach i doświadczeniach dotyczących roli technologii cyfrowych w czasie pandemii COVID-19, ze szczególnym uwzględnieniem procesu cyfryzacji języka tańca i choreografii jako części naszej kultury. 

Następnie Uniwersytet La Sapienza w Rzymie zaprezentował spektakl wideo Hybryda modeli tanecznych. Wizualne opowiadanie historii choreograficznych procesów twórczych: wizualna opowieść o choreograficznych procesach twórczych, opracowanych przez pięć zespołów tanecznych, partnerów Projektu CLASH! (reżyseria i edycja: Chiara Crupi; dramaturgia Letizia Gioia Monda; wkład audiowizualny Balletto di Roma, 420PEOPLE, Polski Teatr Tańca, Companhia de Dança de Almada, Derida Dance Center).

Wydarzenie odbyło się w ramach projektu CLASH! When Classic And Contemporary Dance Collide And New Forms Emerge, współfinansowanego z unijnego programu Kreatywna Europa (Grant Agreement No 2018-2032/001-001).