Miniony rok naznaczony został tragedią naszych sąsiadów. Polski teatr – tak jak wszyscy w Polsce – otworzył szeroko ramiona przed naszymi ukraińskimi sąsiadami, przeżywającymi miesiące nawały rosyjskiej i niebywałej grozy. Pisze Tomasz Miłkowski, prezes polskiej sekcji IATC/AICT i wiceprzewodniczący Honorowy IATC/AICT.
Nasze sąsiedztwo, określone przez historię, nabrało nowego znaczenia, znalazło nowe sensy, zmieniło się w autentyczne braterstwo. Mówi o tym pięknie Switłana Oleszko w swoim poruszającym orędziu na Międzynarodowy Dzień Teatru.
Brana przez nas nowa lekcja historii i pokory uzmysławia jak ważna jest przestrzeń kultury, która tworzy mosty porozumienia i zrozumienia, bez której nie ma mowy o wzajemnym szacunku i woli współpracy. Stąd teatr, choć przecież tylko skromny uczestnik tego wielkiego procesu zbliżenia, gra rolę jednak niepoślednią, nie zapominając o innych swoich powinnościach wobec widzów. Rolą krytyków jest te starania wspierać, poddawać rzetelnej ocenie i stawiać pytania o przyszłość. Czynią tak i najmłodsi spośród nas, z których spora grupa bierze udział w dorocznym konkursie na recenzję teatralną imienia Andrzeja Żurowskiego, wybitnego szekspirologa, krytyka i jednego z liderów polskiej i światowej krytyki.
W tym roku konkurs odbywa się po raz dziesiąty. Sami laureaci i nominowani finaliści to już kilkudziesięcioosobowa grupa pasjonatów, miłośników teatru, którzy próbują wymierzać „sprawiedliwość widzialnemu światu”. W Dniu Teatru życzmy powodzenia w ich staraniach i poszukiwaniach istotnego sensu, skupiającego wysiłki wszystkich ludzi, których jednoczy teatr
Tomasz Miłkowski
prezes polskiej sekcji IATC/AICT
wiceprzewodniczący Honorowy IATC/AICT