Magazyn

Metropolia potrzebuje ekscentryków

20.09.2023, 12:07 Wersja do druku

Rampa leży na pograniczu tego, co miejskie i podmiejskie, a nasza widownia jest mieszanką społeczną i geograficzną. Z Michałem Walczakiem, dyrektorem Teatru Rampa, rozmawia Tomasz Miłkowski na łamach „Przeglądu”.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Metropolia potrzebuje ekscentryków

Źródło:

„Przegląd” nr 38

Autor:

Tomasz Miłkowski

Data publikacji oryginału:

18.09.2023

Ludzie

Michał Walczak

Teatry i instytucje

Teatr Rampa

„Ten cały musical”

Autorom gratuluję i zazdroszczę, gdyż stworzyli dzieło niesłychanie praktyczne, które nie tylko w trymiga przeczytałem (bo zostało napisane piórem lekkim, z talentem i znawstwem), ale i będę zeń korzystać na co dzień, a zwłaszcza, gdy przyjdzie recenzować musical, szczególnie zaś któryś z opisanych

o książce „Ten cały musical” Mateusza Borkowskiego, Jacka Mikołajczyka, Marcina Zawady, pisze Rafał Turowski na stronie rafalturow.ski.

„Chłopi" na festiwalu filmowym w Gdyni. Prawda czy estetyzacja?

Chłopi trafiają w sam środek ważnej polskiej debaty o chłopstwie, podważającej zakorzenione od lat w rodzimej kulturze mity. Czy będą znaczącym głosem w tej rozmowie, czy okażą się być zupełnie obok niej?

Pisze Przemysław Gulda w „Gazecie Wyborczej - Trójmiasto".

Sprawdź także

Zdjęcie Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Wczoraj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Małgosiowe draperie na scenie

Wczoraj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Zdjęcie <i>Technolożka</i>, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Wczoraj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”