Co dzisiaj straszy w Strasznym dworze? Czy społeczeństwo z zapisanym w genotypie doświadczeniem wojny jest w stanie wytworzyć odpowiednie mechanizmy obronne wobec dzisiejszych zagrożeń? Gdzie leży źródło zbiorowego lęku?
fot. Szymon Szymankiewicz / mat. teatru
Korzystając z patriotyczno-wyzwoleńczego kontekstu jednej z najsłynniejszych polskich oper autorstwa Stanisława Moniuszki, spektakl podejmie temat ciała – manifestującego, rozczłonkowanego, kalekiego, które straszy i odstrasza, a być może jest nośnikiem nieuświadomionych, głęboko zakorzenionych fobii.
Na mieszkańców i gości Strasznego dworu oddziałują obrazy ilustrujące zdarzenia z historii Polski. Utrwalają zakorzenioną w ciele weterana przeszłość, która go konstytuuje. Jednocześnie ciało to – poprzez swoje zdeformowanie, zniekształcenie, zdekonstruowanie, naznaczenie przeszłością – nosi ją w sobie i nieprzerwanie kultywuje.
Spektakl będzie rewersem opery Moniuszki, próbą rekonstrukcji wątków zaszytych w Strasznym dworze i tym samym krytycznym spojrzeniem na traumatyzującą kolejne pokolenia edukację historyczną. W cieniu świata opery funkcjonują polskie zaświaty, mroczne muzeum martyrologii, w którym portrety rodzinne faktycznie ożywają i straszą.
Reżyseria
Anna Obszańska
Dramaturgia
Maciej Podstawny
Muzyka
Małgorzata Penkalla
Scenografia
Jan Baszak
Reżyseria świateł
Jędrzej Jęcikowski
Kostiumy
Mateusz Jagodziński
Obsada
Krzysztof Globisz – Miecznik
Ewa Kolasińska – Pastuch Grześ
Paulina Kondrak – Córka Miecznika
Beata Malczewska – Cześnikowa
Adam Nawojczyk – Klucznik
Błażej Peszek – Stefan
Łukasz Szczepanowski – Zbigniew
oraz Ignacy Sokół / Stanisław Sokół / Karol Wilk – Dziecko
Inspicjentka
Hanna Nowak
Premiera
14, 15 lutego 2025, Narodowy Stary Teatr, Sala Modrzejewskiej