Z fotela Łukasza Maciejewskiego: Iwona Budner

W teatrze stanowi osobny byt, osobny świat, osobny kosmos. Myślę, że sama nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo jest wyrazista, i, co za tym idzie, unikatowa. Być może to właśnie zwielokrotniony teatralny chrzest u Lupy sprawił, że nikomu nie udało się sprowadzić Iwony Budner na konwencjonalne manowce

Zo­baczy­my, czy wró­cę do teat­ru

Mam znajomych, którzy oglądają realistyczne kino psychologiczne, a gdy w teatrze widzą fabularne spektakle oparte na psychologii, to automatycznie traktują je z rezerwą. Wydaje mi się to niesprawiedliwe