Blisko trzy i pół tysiąca wydarzeń aktywizujących lokalne społeczności, ponad cztery tysiące zaangażowanych w działania artystów i kilkaset tysięcy oklaskujących ich widzów – to kluczowe liczby pierwszych dwóch lat istnienia Przestrzeni Sztuki – interdyscyplinarnych centrów zapewniających niezależnym artystom teatru i tańca stałe miejsce do zawodowej aktywności. Taneczne Przestrzenie prowadzone są w Białymstoku, Katowicach, Kielcach, Lublinie i Łodzi, a teatralne w Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Rzeszowie i Zielonej Górze. Co przyniesie tegoroczna odsłona Programu?

fot. mat. organizatora

Idea Programu opiera się na czterech filarach – artystycznym, edukacyjnym, społecznym i prozdrowotnym (w dziedzinie tańca). Głównym zadaniem operatorów Programu jest umożliwianie artystom niezależnym i lokalnym środowiskom prezentacji własnych przedsięwzięć, rozwijanie oferty edukacyjnej i animacyjnej oraz poszerzanie kompetencji publiczności.

– Program Przestrzenie Sztuki jest krokiem na drodze do spełnienia marzeń środowiska tańca o posiadaniu własnej infrastruktury, podobnej do tej jaką dysponuje muzyka i teatr. Jest odpowiedzią na jego postulaty, dotyczące zwłaszcza stworzenia możliwości stabilnego rozwoju dla niezależnych artystów tańca. Jest także narzędziem promocji tańca w społecznościach lokalnych poprzez związane z tańcem działania artystyczne, edukacyjne, społeczne i prozdrowotne. W latach 2020-2021 w ramach Przestrzeni Sztuki zorganizowano ponad 3400 wydarzeń aktywizujących lokalne społeczności, w które zaangażowało się prawie 4400 artystów. W działania włączyło się także 240 instytucji i podmiotów partnerskich. Te liczby świadczą o głęboko zakorzenionej w środowisku potrzebie realizacji programu i jego oddziaływaniu na życie lokalnych społeczności – przyznaje Karol Urbański, zastępca dyrektora Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca.

Co przyniosą najbliższe miesiące? Przede wszystkim realizację głównych celów Programu –
a więc zapewnienie niezależnym artystom realnej przestrzeni do działań, przybliżenie ich dorobku i znaczenia oraz położenie większego nacisku na coś, co można by nazwać „mikro-dziedzictwem”. Już dwa poprzednie lata, z powodu pandemii niezwykle trudne dla kulturalnego ekosystemu na całym świecie, pokazały, że przy relatywnie niewielkich nakładach finansowych można realizować nie tylko wiele różnorodnych przedsięwzięć, ale także skutecznie angażować w nie – stale rosnące – grupy lokalnych twórców i publiczności. Dzieje się tak między innymi dzięki wykorzystaniu istniejącej już infrastruktury (co znacząco obniża koszty prowadzonych działań) i skutecznemu sieciowaniu – często rozproszonych – osób a także organizacji działających twórczo oraz ich odbiorców.

Skalę i siłę oddolnego oddziaływania Programu pokazuje liczba wszystkich osób, które asystowały przy tworzeniu i realizacji przedsięwzięć: 2450 (w tym prawie 650 wolontariuszy). – Chcemy podążać tym tropem: wzmacniać lokalne więzi, rozwijać relacje między operatorami skutkujące bardzo ważną migracją projektów, rozbudowywać sieć wolontariuszy. Po okresie pilotażu i pierwszego roku funkcjonowania Przestrzeni Sztuki można zauważyć, że tworzy się wokół niego żywo reagująca społeczność – aktywna, zainteresowana rozwojem Programu, uczestnicząca w jego kształtowaniu i entuzjastycznie go odbierająca. To wszystko udało się nam osiągać w niesprzyjających migracjom i życiu społecznemu warunkach pandemii. Liczymy, że najbliższe i życzliwsze pod tym względem miesiące przyniosą nam – a przede wszystkim widzom i twórcom – jeszcze więcej satysfakcji – zauważa Jadwiga Majewska, koordynatorka teatralnych PS z ramienia Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.

W 2022 roku Przestrzenie Sztuki ponownie będą prezentować spektakle, w tym także spektakle premierowe, podejmować inicjatywy społeczne, edukacyjne w postaci zajęć dla różnych grup zaawansowania i wieku oraz realizować działania wspierające artystów niezależnych, takie jak rezydencje twórcze czy możliwość rozwoju kompetencji pedagogicznych.

Program Przestrzenie Sztuki finansowany jest ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, realizowany przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

OPERATORZY:

Białystok

Operator: Opera i Filharmonia Podlaska – Europejskie Centrum Sztuki w Białymstoku, Podlaskie Stowarzyszenie Tańca

Katowice

Operator: Katowice Miasto Ogrodów – Instytucja Kultury im. Krystyny Bochenek, Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego;

Partnerzy: Stowarzyszenie Imagination Space Center, Fundacja Jazdaa Polska!, Teraz/ Now Collective (Holandia), nieformalna grupa artystyczna Vagabond Physical Collective, Tera Ino Tera

Kielce

Operator: Kielecki Teatr Tańca (miejska instytucja artystyczna)

Lublin

Operator (taniec i teatr): Centrum Kultury w Lublinie

Łódź

Operator (taniec): Materia

Partnerzy: Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Poleski Ośrodek Sztuki, Urząd Miasta Łodzi

Operator (teatr): Fabryka Sztuki, Stowarzyszenie Teatralne Chorea

Olsztyn

Operator: Teatr im. Stefana Jaracza

Rzeszów

Operator: Teatr im. Wandy Siemaszkowej

Zielona Góra

Operator: Lubuski Teatr w Zielonej Górze

Osoby do kontaktu:

Dr Aleksandra Kleinrok , koordynatorka projektu (TANIEC)

Mail: [email protected]

Jadwiga Majewska, koordynatorka projektu (TEATR)

Mail: [email protected]