Teatr Śląski zaprasza na ostatnie wydarzenie na Scenie Kameralnej w tym sezonie artystycznym, czyli na dyskusję "Śląski i zagłębiowski teatr jako Instytut Pamięci Regionalnej".

fot. mat. teatru

Takim nieco prowokacyjnym tytułem chcemy zachęcić Państwa do udziału w rozmowie o kulturotwórczej roli teatru na Górnym Śląsku i w Zagłębiu Dąbrowskim, a także o znaczeniu literatury odnoszącej się do historii obu regionów. Chcemy wspólnie z ludźmi teatru oraz pisarzami i tłumaczami porównać pomysły na lokalność i regionalność jako fenomeny stawiające opór próbom ujednolicania i podporządkowywania śląskiej i zagłębiowskiej specyfiki modelom narodowym. Sztuki takie jak „Cholonek”, „Mianujom mie Hanka” czy „Wujek.81. Czarna ballada” pokazują górnośląską przeszłość z lokalnej perspektywy – językiem, jakiego nie używa się nigdzie indziej w Polsce. „Korzeniec” (zarówno jako powieść, jak i inscenizacja teatralna) czerpie z niepowtarzalnej sosnowieckiej aury miasta przygranicznego, tygla kulturowego, w którym to, co regionalne, nieustannie ściera się z tym, co narodowe. Jak siłę oddziaływania dzieł wpisanych w przeszłość regionu (regionów) widzą ludzie je tworzący? Jak kultura regionalna kształtuje naszą świadomość odmiennej, własnej historii, niekoniecznie podporządkowanej dyskursom historii narodowej? Czy istnieje coś takiego jak polityka regionalna odpowiedzialna za lokalną pamięć kulturową? Kto w teatrze tej regionalnej pamięci odgrywa role pierwszoplanowe, a kto drugoplanowe? I gdzie rodzą się pomysły na scenariusze?

To tylko kilka przykładowych pytań, na które wspólnie spróbujemy odpowiedzieć 30 czerwca o godz. 17.00.

W rozmowie wezmą udział:

Zbigniew Białas – profesor nauk humanistycznych, anglista, badacz literatur postkolonialnych i podróżniczych. Opowiadanie – a nawet więcej, powieściopisanie – ma we krwi, jest bowiem równie znanym i cenionym naukowcem co pisarzem, którego powieść „Korzeniec” była przekładana na język teatru, ciesząc się ogromnym powodzeniem. Związany z Sosnowcem, bez obaw przekraczający granice zarówno państwowe, jak i fantomowe (np. śląsko-zagłębiowskie).

Barbara Lubos – aktorka filmowa i teatralna, absolwentka Wydziału Aktorskiego i Pantomimicznego PWST we Wrocławiu, od 2005 roku związana z Teatrem Śląskim w Katowicach. Do jej najważniejszych osiągnieć aktorskich można zaliczyć role w „Drzazgach”, „Angelusie”, „Cholonku”, „Piątej stronie świata” czy „Wujku.81. Czarnej Balladzie”. Laureatka licznych nagród artystycznych, m.in. w 2011 roku otrzymała Nagrodę Aktorską im. Elżbiety Czyżewskiej na 7. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Nowym Jorku za główną rolę w filmie „Ewa”.

Aneta Głowacka – doktor nauk humanistycznych, teatrolożka, rzeczniczka prasowa Teatru Śląskiego. Na co dzień w swojej pracy naukowej zajmuje się estetycznymi przemianami w teatrze i dramacie XX i XXI wieku, społecznymi praktykami peformatywnymi oraz rdzennymi kulturami i językami (m.in. mieszkańców Kanady), jest także autorką wielu recenzji teatralnych i prac badawczych poświęconych teatrowi.

Zbigniew Feliszewski – dr hab. nauk humanistycznych, germanista, od lat współpracujący ze środowiskiem teatralnym po obu stronach Brynicy i Czarnej Przemszy. Jego zainteresowania obejmują m.in. związki literatury z filmem oraz zagadnienia teatralności i performatywności w literaturze. Wśród jego publikacji znaleźć można studia i szkice poświęcone twórczości Rainera Wernera Fassbindera, Michaela Hanekego, Pawła Komorowskiego czy Klausa Emmericha. Jest także tłumaczem języka niemieckiego.

Leszek Drong – profesor nauk humanistycznych, anglista, a właściwie irlandysta, zajmujący się społeczno-politycznymi i historyczno-kulturowymi wymiarami współczesnej literatury irlandzkiej. Dyrektor Śląskiego Centrum Badań nad Pamięcią Regionalną i Transgraniczną utworzonego w maju 2024 r. w Uniwersytecie Śląskim. Fascynują go trajektorie narracyjne rozmaitych granic, także tych już nieistniejących jako oficjalne geopolityczne podziały. Jako tłumacz języka angielskiego współpracuje z Teatrem Śląskim.