Magazyn

Joanna Kołaczkowska – śmiech, który nie zamilknie

29.07.2025, 09:38 Wersja do druku

Joanna Kołaczkowska odeszła 17 lipca 202Joanna Kołaczkowska odeszła 17 lipca 2025 roku – a razem z nią coś jeszcze. Bo choć znanych ludzi sceny żegnamy nie po raz pierwszy, tym razem żal jest, jakby bardziej nasz. Bardziej osobisty. Bo Joannę znało się „z głosu”, z ekranu, z kabaretu – ale przede wszystkim z poczucia humoru, które działało jak plaster na codzienność.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Joanna Kołaczkowska – śmiech, który nie zamilknie

Źródło:

https://bielskirynek.pl
Link do źródła

Autor:

Agata Rucińska

Data publikacji oryginału:

21.07.2025

Ludzie

Joanna Kołaczkowska

Natalia Korczakowska: w nowym sezonie spektakl o AI i adaptacja Masłowskiej

W nowym sezonie zaplanowaliśmy m.in. spektakl o żałobie, adaptację powieści Masłowskiej czy thriller o sztucznej inteligencji AlphaGo_Lee. To próba rekonstrukcji przełomowego wydarzenia w historii starć człowieka z myślącą maszyną

– mówi PAP dyrektorka ds. artystycznych Teatru Studio Natalia Korczakowska.

BoyKott (13): Szturm na Parnas

Czytam i oczom nie wierzę, choć w moim wieku mało co jest w stanie człowieka zadziwić. Oto donoszą, że na jedno miejsce w warszawskiej szkole teatralnej przypada, bagatela, siedemdziesięciu czterech kandydatów (podobne liczby są już któryś rok z rzędu!)

Pisze Konrad Szczebiot na stronie AICT Polska.

Sprawdź także

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Wczoraj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Magazyn

Małgosiowe draperie na scenie

Wczoraj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Magazyn

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Wczoraj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”

Magazyn