Inne aktualności
-
Kraków. Spektakl „Proszę Państwa, Wyspiański umiera” z nagrodą im. S. Wyspiańskiego 14.06.2025 21:11
- Warszawa. MKiDN: Wojciech Nowak odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” 14.06.2025 21:04
-
Wrocław. 40 lat „Panoramy Racławickiej” we Wrocławiu. Program jubileuszowej rocznicy 14.06.2025 13:49
- Łódź. Rozstrzygnięcie konkursu „Reymont_Konteksty!” i podpisanie umów 14.06.2025 12:41
-
Warszawa. Kamila Dorbach i Magdalena Sroka wśród kandydatów na stanowisko szefa PISF-u 14.06.2025 12:20
- Łódź. Perły Tańca 2025 dla Rominy Kołodziej. Dziś wręczenie nagrody 14.06.2025 10:14
-
Niemcy. Joanna Lewicka dyrektorką Staatstheater Schwerin 14.06.2025 06:38
- Kraków. 38 . ULICA Festival już w lipcu 13.06.2025 19:15
- Warszawa. Koncert „FREE-DOM” w Teatrze Syrena 13.06.2025 16:35
- Warszawa. Nowy sezon w Filharmonii Narodowej 13.06.2025 16:28
- Mazowieckie. Ewa Dałkowska spoczęła na cmentarzu w Zalesiu Górnym 13.06.2025 16:21
- Krzeszowice. Premiera plenerowego widowiska teatralno-operowego „Tajemnice Bony Sforzy” 13.06.2025 16:05
-
Olsztyn. Premiera „Krzyżaków” w reż. Jana Klaty otworzy sezon 2025/2026 w Teatrze im. S. Jaracza 13.06.2025 15:14
- Suwałki. W sierpniu piąty Festiwal Filmowy „Wajda na Nowo” 13.06.2025 14:36
Zadzwoniła do mnie Emilia Krakowska. Najpierw przypomniała, że jest rodowitą poznanianką i zaraz przystąpiła do rzeczy. Uważa mianowicie, że po ćwierćwieczu od śmierci Antoniny Kaweckiej i zbliżającym się stuleciu jej urodzin (16 stycznia 2023 r.) należy przypomnieć tę postać pośmiertnym przyznaniem jej najwyższej nagrody „Gustawa", jaką Związek Artystów Scen Polskich honoruje osoby, „których dokonania wnoszą znaczący wkład w kultywowanie tradycji i tworzenie nowych wartości kultury narodowej".
Jej laureatami jest grono zarazem zasłużone i ekskluzywne: Adam Kilian, Ignacy Gogolewski, Kazimierz Kutz, Danuta Szaflarska, Janusz Głowacki, Stanisław Radwan, Jan Englert, Anna Polony, Waldemar Dąbrowski, Krystyna Janda, Jerzy Trela i Janusz Gajos. Nazwisko Antoniny Kaweckiej jest niezwykle stosowne, aby dołączyć do tego grona, zwłaszcza że będzie jedynym - jak dotąd - reprezentantem sztuki operowej.
Początki jej kariery sięgają pierwszych lat powojennych, kiedy to po studiach u prof. Stanisława Kazury (Warszawa) i Edwarda Mąkoszy (Częstochowa) została zaangażowana jako mezzosopran przez Adama Didura do Opery Śląskiej, gdzie debiutowała pod nadzorem Stefana Beliny-Skupiewskiego (kierownictwo wokalne), Jerzego Sillicha (kierownictwo muzyczne) i Adama Dobosza (reżyseria). W roku 1947 Walerian Bierdiajew zaangażował ją do Opery Poznańskiej. Tam wkrótce porzuciła swój repertuar mezzosopranowy (Jadwiga w Strasznym dworze, Suzuki w Madama Butterfly, Santuzza w Rycerskości wieśniaczej, Amneris i Carmen), stając się sopranem dramatycznym, dzięki opiece wokalnej Józefa Wolińskiego. W swej długiej karierze zaśpiewała ponad 40 czołowych partii operowych, począwszy od Aidy, Otella, Balu maskowego, Trubadura (Verdi), Toski, Macamy Butterfly (Puccini), Eugeniusza Oniegina, Mazepy, Damy pikowej, Śnieżynki, Kniazia Igora, Borysa Godunowa, Katarzyny Izmajłowej (repertuar rosyjski), Sprzedanej narzeczonej, Pocałunku (Smetana), aż po kreacje Wagnerowskie w Tannhauserze, Lohengrinie oraz Tristanie i Izoldzie. Była jedyną polską Izoldą drugiej połowy XX wieku oraz kreatorką takich rarytasów repertuarowych, jak: Gioconda, Marta w Nizinach, Lady Billows w Albercie Herringu czy wreszcie Moniuszkowska Hrabina i Halka. Z tym ostatnim dziełem związana jest jej wybitna kreacja w tzw. Halce Schillerowskiej, którą dyrygował Walerian Bierdiajew, co zostało uwiecznione w nagraniu płytowym, najlepszym ze wszystkich, jakich dotąd dokonano.