Białoszewski „do słuchu”

Miron Białoszewski jak mało kto słyszał słowa ulicy, bazaru, cmentarza, sklepu i notował ich pierwotne brzmienie. Nazywał je zanotami rzeczywistości, a po przekształceniu włączał do swych dzieł, choć lepiej byłoby powiedzieć, że tworzył je z tych zasłyszanych słów oddających rzeczywistość, jakiej w sposób bardziej zwięzły nie dało się przedstawić

Dalej!

Żyjemy w bańkach, które dają nam poczucie bezpieczeństwa i chronią przed szaleństwem. Możemy się w nich spotykać z kim chcemy i kończyć spotkanie jednym ruchem palca, ale to nie w bańkach jest przyszłość świata. Ona jest między realną pracą, myślą i odwagą ludzi, którzy chcą ten świat choć trochę zmieniać na lepsze. Ciągle wierzę, że to możliwe, co wszyscy uważają za straszną naiwność, ale to dzięki tej wierze chce mi się żyć. Zadanie, które stawiamy sobie z zespołem, to wychodzenie z tych baniek. Być może tworzymy przez to kolejną, większą, a potem jeszcze większą i następną, aż któraś w końcu pęknie.