Wbrew acedii

Przedstawienie zatytułowane Pelcia, czyli jak żyć, żeby nie odnieść sukcesu wywołało we mnie tyle pozytywnych wrażeń, że przełamało długotrwałą acedię wywołującą – z poczucia bezradności – niechęć pisania o teatrze

Cena tańca. Byłam uwielbiana i znienawidzona. Słyszałam: Z kim sypia, że ma tak dobrze?

Przez lata terapii uczyłam się radzić sobie z faktem, że jako dziecko nie stawałam w obronie koleżanek, gdy je niszczono