„Twoja Fantazja” Teatru Cieni Teulis z Ukrainy w Kinoteatrze Adria w Bydgoszczy. Pisze Krystian Kajewski w Teatrze dla Wszystkich.
fot. mat. organizatora
Osłonił nią wiszącą lampę. Latarnia magica. Własnymi dłońmi wyczarował nad Lampą Dżina i Iskrą Bożą kolejne, wyłaniające się z siebie światy. Czarodziej? Mag? Iluzjonista? Sprzedawca marzeń sennych pośród ciemności egipskich?
Dlaczego? Dlaczego widzimy tylko ciemność, skoro moglibyśmy widzieć jasno w olśnieniu?
Ręka, noga, potrafi. Teatr Cieni Telus to udowadnia.
Głaskał w ciemności jej włosy. Jedli meksykańskie tacos albo burritos. Chodzili na szczudłach. Potem pili piwo na koncercie jazzowym. Ona śpiewała jak Ella Fitzgerald, a on pił jak Francis Scott Fitzgerald, Ostatni z wielkich.
Bum podniósł na Lolkę nie widzące, spuchnięte oczy. Oczy szeroko zamknięte.
Bum, bój się Boga, nie mów tak brutalnie, bo się pogniewam. Lolka patrzy na Buma bez strachu. Widzi w tej bestii piękno. My wodzimy to wszystko oczyma wyobraźni. Jak platońskie cienie w jaskini, tak na scenie Teatru Adria wiją się cienie ciał kobiet i mężczyzn. W tym szaleństwie jest metoda. Sposób na Alcybiadesa i banan dla Tolka.
Nikt mu nie odpowiedział. Ani słowem. Słowa myślom kłamią. Ciała to tylko cienie, widoczne w ciemnościach. Gra tych postaci, które tracą postać, to znowu przybierają rozmaite kształty, sprawia, że rozprzęgamy zmysły, uwalniamy własną wyobraźnię, która nazywa te wszystkie świetlne plamy: wazonem kwiatów, fortepianem Chopina, pięcioma kotami Witkacego, Wehikułem Czasu, cudacznym korowodem, wodą Morza Martwego, piaskiem sypanym na powieki.
Co tu robi dragon w pełnym uzbrojeniu i uniformie? Gotowy każdej chwili wystrzelić? Teraz, kiedy kozacy galopują po mieście! Trudnoto wszystko sobie wytłumaczyć inaczej niż w najprostszy sposób. Oto Teatr Cieni Teulis w Twojej Fantazji pokazuje nam po prostu świat. Jak Matka dziecku w wierszu Gałczyńskiego:
Ona mi pierwsza pokazała księżyc i pierwszy śnieg na świerkach.
Żona rzuca do potoku. Gdzie wschodzi Słońce i kędy zapada. Słońce, szyja ścięta. Ścina się jajko na patelni. Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. Kości zostały rzucone. Deukalion i Pyrra, a może Adam i Ewa, a może Księżyc i Słońce. Wszystko będzie dobrze. Mówi Mama, dotykając mojego czoła we śnie, w którym stąpamy po Drodze Mlecznej.
Najgorsza jest kobieta, która sama chce prowadzić królestwo. Boże.
Zamiast setek zakazów mógł Mojżesz napisać w Torze: wszystko, co jest ponętne dla oka i smaczne dla podniebienia, dozwolone jest wszystkim narodom świata,
REGIONY
Cienie poruszają się zatem w różnych regionach: nadświadomości, podświadomości, wreszcie świadomości. Taniec czy teatr cieni to zjawisko fenomenologiczne. Od czasów Platona, od kiedy Cienie zeszły ze ścian groty, stają się, jeden po drugim, Cieniami Audena. Wypełniają Wszechświat.
ŚWIAT: potwór energii. Pustka dopełniająca się własnym cieniem. Nieskończona emanacja nicości. Wiele hałasu o nic. Zawsze, które powstaje w miejscu nigdy. Wieczność w jednej chwili. Chwili, która trwa i trwa jak somatyczne zlepianie się chromosomów. Chwilo, trwaj, jesteś taka piękna. Życie jest piękne. Życie jest.
EUROPA. Podział polityczny
Teatr Cieni Teulis to grupa sześciu dziewcząt i dwóch chłopaków z Ukrainy. Spektakl Twoja fantazja z oczywistych względów podejmuje zatem temat trudnej sytuacji geopolitycznej, związanej z wojną.