mat. organizatora
W ramach projektu „Mickiewicz. Transmisja” 12 grudnia 2020 Muzeum Pana Tadeusza zaprasza na premierę spektaklu online „Zosia” w reżyserii Marty Streker oraz słuchowiska „Ptaki nocne” w reżyserii Marzeny Sadochy.
Celem projektu „Mickiewicz. Transmisja” było stworzenie spektaklu oraz słuchowiska, które pomogą młodzieży zrozumieć kontekst twórczości Adama Mickiewicza przedstawiony w autorskiej interpretacji, przy pomocy współczesnego języka.
Projekt przygotowywany został w przestrzeni ekspozycji przez pracowników muzeum we współpracy z profesjonalnymi reżyserami teatralnymi i aktorami. Aktywny, autorski udział w przedstawieniu wzięła osoba z wadą słuchu. Zarówno spektakl, jak i słuchowisko zostaną udostępnione bezpłatnie online.
„Zosia” | spektakl online
premiera online: 12 grudnia 2020, godz. 17.00
www.muzeumpanatadeusza.pl/wydarzenia/zosia/
tekst: Ewa Mikuła
reżyseria: Marta Streker
występują: Anna Andrzejewska, Wiktoria Czubaszek, Dominika Kozłowska
tłumaczka PJM: Izabela Wielgus
kostiumy: Julia Kosmynka
muzyka: Maciej Zakrzewski
realizacja: Piotr Bartos
Inspiracją do spektaklu była postać Zosi, która występuje zarówno w Mickiewiczowskich „Dziadach”, jak i „Panu Tadeuszu”. Twórczynie stawiają pytanie, jaka jest, czy jaka mogłaby być współczesna Zosia – nastolatka, dziewczyna u progu dorosłości. Spektakl zostanie przetłumaczony na polski język migowy.
od reżyserki:
„ZOSIA to poetycka opowieść o trzech nastoletnich marzycielkach, które nie czują się dobrze w swojej codzienności i śnią o lepszym jutrze. Pierwsza pragnie uciec od ciotki i zasadzić swój wymarzony ogród; druga uratować miasto, w które z dnia na dzień zaczynają obrastać chwasty; trzecia pragnie uwolnić swój głos i ponownie spotkać się twarzą w twarz z innymi ludźmi.
Inspirowane literackimi romantycznymi sylwetkami Zoś sportretowanymi przez Adama Mickiewicza w „Panu Tadeuszu” oraz „Dziadach”, wideo-etiudy opowiadają o bohaterkach zawieszonych pomiędzy światami. Twórcy zadają sobie pytanie, czy trwanie w marzeniach o lepszej rzeczywistości, mimo niemożliwości ich zaistnienia, ma jedynie funkcję autodestruktywną czy może być przyczynkiem do wewnętrznej przemiany i źródłem nadziei” - Marta Streker.
„Ptaki nocne” | słuchowisko
premiera online: 12 grudnia 2020, godz. 12.00
tekst i reżyseria: Marzena Sadocha
występują: Marta Parzychowska i Piotr Nerlewski
wykonanie i kompozycja piosenek: Patrycja Hefczyńska/Broad Peak z udziałem Wandy Jabłońskiej
realizacja dźwięku: Julia Nowaczyńska
fot. mat. organizatora
od reżyserki:
Czym naprawdę jest miłość romantyczna? Czy rozumiemy skazanie singielki na wieloletnie tortury? Jak ciężkim grzechem jest samotność? Jedna, pojawiająca się na chwilę, postać z „Dziadów” jest dzisiaj bardziej zagadkowa niż kiedykolwiek. Celebrytka mickiewiczowskich postaci zrobiła nieoczekiwaną karierę:
„Zaskakująco trwale w potocznej wyobraźni osadziła się również pasterka Zosia, czyli zjawa Dziewczyny z Dziadów obrzędowych. Niewątpliwie Zosia, co nie chciała zamęścia, »dziewiętnastą przeigrawszy wiosnę«, Zosia z rózeczką, motylkiem i barankiem, tak jak ją przedstawił Michał Elwiro Andriolli na popularnej ilustracji, to jedna z najbardziej znanych postaci Mickiewiczowskich, a dla Dziadów wręcz »ikoniczna«” – pisze Zbigniew Majchrowski.
Od dawna teatralne Zosie nie są niewinnymi pasterkami z „motylkiem i barankiem”. Bywają publiczne jak u Jerzego Grotowskiego z 1961 i wyzwolone jak w inscenizacji Konrada Swinarskiego z 1973 roku. W męskiej szatni przebierają się w kostiumy cheelreaderek, jak u Radosława Rychcika w 2014 czy wściekłe rzucają się na linie w glanach i z papierosem, jak u Michała Zadary w 2014 roku. Nieokreślone, ciągle między kobietą – ciałem a kobietą – boginią, mogą być najbardziej archaicznym i najbardziej współczesnym pragnieniem.
„Z IV części »Dziadków«, najwspanialszego polskiego poematu miłosnego, Mickiewicz – pod naciskiem cenzury – usunął tak zwaną strofę pocałunkową, porównanie pocałunków kochanków do komunii świętej” – pisała Maria Janion
Współczesne Zosie, zawsze smutne, czasami odważne, można spotkać nocą w dużym mieście. Piszą o sobie: „Zośka19, 1 km stąd, lubię zwierzęta i florystykę, szukam kogoś kto mocno chwyci mnie za rękę” - Marzena Sadocha.
***
Patroni medialni: TVP Kultura, TVP 3 Wrocław, Radio Wrocław, Radio Ram, Radio Wrocław Kultura, Magazyn Szum
Partner: Fundacja Fonis
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
***
Muzeum Pana Tadeusza
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Muzeum Pana Tadeusza to część Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, w której zbiory Ossolineum prezentowane są na bogatym tle historycznym i literackim. Funkcjonuje od maja 2016 roku w jednej z piękniejszych kamienic Wrocławia – Pod Złotym Słońcem (Rynek 6).
Wystawa stała muzeum składa się z dwóch części. Pierwsza z nich, „Rękopis Pana Tadeusza”, opowiada o powstaniu i recepcji książki niezwykłej – być może ostatniej, której fragmenty na pamięć znają niemal wszyscy Polacy. Jedyny istniejący rękopis Mickiewiczowskiego arcydzieła w otoczeniu kilkuset autentycznych manuskryptów, starodruków, grafik, obrazów, rzeźb i przedmiotów codziennego użytku, zilustrowanych i skomentowanych za pomocą stu aplikacji i prezentacji multimedialnych – to zaproszenie do rozmowy o polskiej kulturze i historii walki o niepodległą ojczyznę.
Druga część wystawy stałej, „Misja: Polska”, to opowieść o romantycznej idei wolności przeniesionej w realia II wojny światowej i czasów powojennych. Na przykładzie życiorysów Jana Nowaka- Jeziorańskiego i Władysława Bartoszewskiego prezentuje losy pokolenia, które dorastało w wolnej po 123 latach zaborów ojczyźnie, ale w 1939 roku stanęło przed koniecznością walki o niepodległość, a następnie o suwerenną obecność Polski w nowoczesnej Europie. Obaj świadkowie historii przekazali Ossolineum bezcenne zbiory dokumentujące ich losy, wydarzenia, w których uczestniczyli, a także kolekcje dzieł sztuki i archiwa.
Bogaty program edukacyjny i artystyczny muzeum, a także szereg organizowanych przez placówkę wystaw czasowych i działań interdyscyplinarnych poszerzają perspektywę problemową wystaw stałych, co pozwala na podjęcie dialogu z najciekawszymi wątkami kultury współczesnej. Muzeum prowadzi także działalność badawczą i inspiruje wydarzenia poświęcone społecznemu oddziaływaniu twórczości literackiej.
Otwarte dzięki wsparciu udzielonemu z funduszy norweskich i funduszy EOG, pochodzących z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii, oraz środków krajowych, a także dzięki hojności mieszkańców Wrocławia Muzeum Pana Tadeusza przez pierwsze cztery lata działalności odwiedziło ponad 200 tysięcy osób. W 2019 roku Muzeum Pana Tadeusza otrzymało wyróżnienie jury Europejskiej Nagrody Muzealnej Roku (EMYA).