EN

10.08.2021, 15:42 Wersja do druku

Wrocław. Premiera "Skin Hunger"na Scenie na Świebodzkim

W piątek, 20 sierpnia  odbędzie się premiera  „Skin Hunger”, spektaklu w reż. Joe Altera, tworzonego w ramach programu "Zamówienia choreograficzne" Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca 2021.

SKIN HUNGER – GŁÓD DOTYKU


Pomyśl nie tylko o tym „co” czujesz, ale „gdzie” w ciele to czujesz...?


Jako istoty żywe jesteśmy zespoleni z dotykiem. Od momentu narodzin uczymy się, że jest on kluczowy do budowy relacji z innymi, a przez to też z samym sobą. Jest łącznikiem. Noworodka kładzie się bezpośrednio na ciele matki, skóra przy skórze. Dotyk daje życie. Jest wpisany w nasz układ nerwowy, jako warunek przetrwania – tak samo, jak ruch. Każdy etap codzienności przepełniają gesty, wysiłek, działanie. Dotyk powoduje wydzielanie się hormonów: oksytocyny (tzw. „hormonu miłości”), serotoniny i dopaminy („neuroprzekaźników szczęścia”), redukuje stres, niweluje poczucie wykluczenia społecznego, uspokaja tętno i ciśnienie krwi, zapewnia poczucie bezpieczeństwa, komfort, przyjemność. „SKIN HUNGER” – „głód dotyku” – to pojęcie używane przez psychoterapeutów, określające rezultat długoterminowego braku kontaktu fizycznego, prowadzącego w konsekwencji do utraty zdrowia: osłabienia układu odpornościowego, zaburzeń snu, frustracji, stanów lękowych i depresji. Dotyk to pierwotny sposób komunikacji naszych potrzeb. Niezależnie od wieku brak dotyku dewastuje. Spektakl odnosi się do tego problemu i inicjuje dyskusję. Szukamy odpowiedzi na pytanie: jak radzić sobie z brakiem bliskości w dzisiejszym świecie? Jak bardzo jesteśmy oddaleni, odcięci, zdystansowani? Jak bardzo łakniemy kontaktu? Ciało wie. Ciało pamięta. Jak mamy wykonać krok w tył, by usłyszeć wewnętrzny głos – pierwotne WOŁANIE, jak wrócić do natury – do korzeni, zaufać sile intuicji? To laboratorium potrzeby dotyku i kondycji człowieka w codzienności, w której stajemy się ODŁĄCZENI od siebie samych. SKIN HUNGER to międzynarodowa współpraca uznanego choreografa Joe Altera z polskimi zawodowymi artystami – kolektywem powołanym na rzecz spektaklu.

mat. teatru

JAK GRAMY?

Premiera, piątek 20.08.2021 o godz. 19.00, Scena na Świebodzkim.

Spektakl, sobota, 21.08.2021 o godz. 19.00 Scena na Świebodzkim

Bilety można nabyć poprzez naszą stronę internetową: https://www.teatrpolski.wroc.pl/repertuar/


TWÓRCY SPEKTAKLU

choreografia JOE ALTER przy współpracy z KATARZYNĄ BARAN, DANIELĄ KOMĘDERĄ-MIŚKIEWICZ, MIKOŁAJEM KARCZEWSKIM, PIOTREM STANKIEM
reżyseria JOE ALTER
muzyka MICHAŁ CHYTKOWSKI
reżyseria światła PAWEŁ MURLIK

Joe Alter

reżyser i choreograf spektaklu "SKIN HUNGER" tworzonego w ramach programu "Zamówienia choreograficzne" Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca 2021. Produkcja ta jest koncepcyjnie częścią kolejnej planowanej produkcji choreografa, tym razem przy współpracy z meksykańskim Lux Boreal w Tijuanie.

Joe Alter od ponad 40 lat jest aktywnym tancerzem, choreografem i pedagogiem tańca współczesnego. Otrzymał tytuł magistra sztuk pięknych na Uniwersytecie Stanowym Ohio, ze specjalizacją w choreografii i technologii tańca. Jako dyrektor artystyczny Joe Alter Dance Group wystawiał swoje produkcje w The Kitchen, The Sylvia and Danny Kaye Playhouse, 92nd St. Y, Harkness Center for Dance w Nowym Jorku, na wielu scenach San Diego (California, USA) i międzynarodowo m.in. w Meksyku, Niemczech, Polsce, Serbii. We współpracy z międzynarodowymi partnerami prof. Alter stworzył "Polish Project" - regionalny program pomocy, którego celem jest inicjowanie i badanie procesu twórczego wśród młodzieży defaworyzowanej w całej Polsce. Od 2005 roku jest profesorem tańca na Uniwersytecie Stanowym w San Diego.

Joe Alter wykładał na wielu festiwalach w Europie Środkowo-Wschodniej, był też gościnnym wykładowcą Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Jego zainteresowania badawcze obejmują technologie cyfrowe stosowane w tańcu, pedagogikę tańca w szkolnictwie wyższym, teorię systemów społecznych, praktyki somatyczne i kontemplatywne, kognitywistykę, psychologię rozwojową oraz nieprzerwanie - badania nad ludzką kondycją poprzez ruch oraz struktury choreograficzne.

Wśród zrealizowanych przez Joe Altera spektakli znajdują się m.in. „The End is the Beginning” dla Tijuana's Lux Boreal, „Everything Slips Away” dla PWST w Krakowie, „Passing Through” - praca o charakterze "site-specific" na zamówienie Trolley Dances San Diego, „If /Then” dla Lubelskiego Teatru Tańca (premiera odbyła się w Polsce w listopadzie 2019 r.). W ramach SDSUs ArtsAlive, prof. Alter współpracował z prof. fizyki Arlette Baljon przy projekcie, który zachęcał studentów tańca i STEM (Science - nauki przyrodnicze, Technology - technologia, Engineering - inżynieria, Math - matematyka) do wymiany doświadczeń i wspólnego kształcenia.

Mikołaj Karczewski

absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Współpracuje z wieloma teatrami w Polsce i za granicą, m.in.jako choreograf - z TR w Warszawie, Narodowym Starym Teatrem w Krakowie, Polskim Teatrem Tańca („Walka o ogień i wzrost gospodarczy” w reż. S. Kaczmarczyka). Grał w spektaklach wielu uznanych reżyserów, m.in. w Hamlecie w reż. C. Tomaszewskiego, Położnicach szpitala Św. Zofii w reż. M. Strzępki, Stille W. Klimczyka i D. Knapik, Pluton p-Brane w reż. M. Pakuły oraz w choreografiach Colleen Thomas Young But the sun came up czy Joe Altera If/then w Lubelskim Teatrze Tańca. Od 2012 roku jest tancerzem duńskiego teatru tańca Granhøj Dans. Za rolę Szarlatana w spektaklu Petrushka-Extended (2016) otrzymał nominację do nagrody teatralnej w Danii w kategorii najlepszy tancerz sezonu. W tym roku można zobaczyć go w choreografii An Eve and an Adam, która otrzymała prestiżową nagrodę Reumert 2019 jako najlepszy spektakl teatru tańca w Danii. Dodatkowo, w roku 2020, rozpoczął współpracę z kolejną słynną duńską kompanią DON GNU oraz został uhonorowany stypendium twórczym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska (premiera autorskiego solo "Cornerstone").

Daniela Komędera- Miśkiewicz

choreografka, tancerka, aktorka. Ukończyła PWST w Krakowie, na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Współpracuje z Joe Alterem, Teatrem Dada von Bzdulow, Lubelskim Teatrem Tańca, Agnieszką Glińską, Teatrem Amareya, Weroniką Pelczyńską, Kayą Kołodziejczyk, Maciejem Kuźmińskim, Quan Bui Ngoc, Brianem Michelsem. Wraz z artystami z Niemiec tworzyła kolektyw Little Interference, w ramach którego wyprodukowała m.in. spektakl Heimsuchung/Nawiedzenie-, otrzymując nagrodę Złota Maska za choreografię. Jest stypendystką Alternatywnej Akademii Tańca Grażyny Kulczyk w Starym Browarze oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Spektakl Manhattan, który współtworzy z Dominiką Wiak wygrał konkurs do puli Polskiej Sieci Tańca w 2020 r., konkurs Teatr Polska oraz dostał się do finału Konkursu The Best Off. Spektakl Room 40, w którym tańczyła otrzymał nagrodę publiczności na Polskiej Platformie Tańca w 2014r. Wraz z Dominikiem Więckiem, Moniką Witkowską i Dominiką Wiak stworzyła spektakl Sticky Fingers Club, który wygrał konkurs Scena dla Tańca 2021. Daniela jest współtwórcą spektaklu Zrabowali mi składaka, realizowanym w Klubie Żak w Gdańsku, prezentowanym na Scenie Tańca Studio; Festival Dei Due Mondi w Spoleto i innych. Współpracuje jako choreograf przy filmie animacji malarskiej Chłopi w reżyserii Doroty Kobieli. Występowała na festiwalach w Brazylii, Holandii, Japonii, Grenlandii, Szwecji, Rosji, Niemczech, Włoszech, Austrii, Ukrainie, Gruzji, Białorusi i innych.

Piotr Stanek

aktor, tancerz, choreograf. Absolwent Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Działa jako niezależny twórca. Od 2013 roku współpracuje z Teatrem Dada von Bzdülöw. W ostatnich latach występował w spektaklach m.in.: Rafała Urbackiego, Jacka Łumińskiego, Kuby Kowalskiego, Pawła Miśkiewicza, Simone Basani, Marty Bury, Mariusza Trelińskiego. We współpracy z innymi artystami, stworzył autorskie projekty m.in.: Samsara, Zrabowali mi składaka (Klub Żak Gdańsk, rezydencja/premiera 2014), Emergency plan (rezydencja Krakowskie Centrum Choreograficzne 2015), One (produkcja teatru Dada von Bzdülöw, Teatr Wybrzeże Gdańsk 2018), Scores for yearning. The concert ( Moustoturm).

Katarzyna Baran

aktorka, tancerka, choreograf. Autorka, koordynatorka projektu i aktorka w spektaklu „SKIN HUNGER”, który został wybrany do realizacji przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca w programie „Zamówienia choreograficzne 2021”, otrzymując najwyższe dofinansowanie. Mózg i serce przedsięwzięcia - sprawczyni "całego tego zamieszania".

Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w programie „Kultura w sieci”, stypendystka wymiany rezydencyjnej Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca, organizowanego w partnerstwie z Centre de Création Chorégraphique Luxembourgeois TROIS C-L na stworzenie autorskiego spektaklu "ALFA CENTAURI" w Luksemburgu oraz poprowadzenie cyklu master - classes dla zawodowych tancerzy.

Aktorka gościnna i choreograf w Teatrze Polskim we Wrocławiu („Xięgi Schulza”, „Błękitny Pies”, „Zmierzch Świtem”, „Białe małżeństwo”), Teatru Nowego w Nowym Sączu („Blue Moon”), Teatru Odwróconego w Krakowie („Noc listopadowa: Święte szaleństwo”), Teatru Nowego w Krakowie („Ptaki Dziwaki”). Współtwórczyni niezależnych spektakli teatralnych (m.in. „Tamta”, „it's all about bravery”, „Czasem mam lat cztery, czasem cztery tysiące”, „3 a.m.” - Bauhaus Universitat, Weimar/Niemcy), tancerka w projektach teatru tańca (m.in. „Ballada gorlicka”, „Projekt Pina”, „Wytrzymaj jeszcze dzień”), asystentka przy produkcjach teatralnych, m.in. "Black black woods" Cyrku La Putyka i Rootlessroot (Jozef Frucek & Linda Kapetanea) w czeskiej Pradze.

Film „XOXO: Pocałunki i uściski” w reż. Wioli Sowy” z jej udziałem zdobył Międzynarodową Nagrodę Jury podczas 17th International Animation Festival Hiroshima (Japonia 2018) oraz Jury Special Mention podczas International Animated Film Festival Animateka (Ljubljana, Słowenia, 2017).

Prowadzi warsztaty z teatru tańca, teatru fizycznego, zasiada w jury podczas festiwalach teatralnych i tanecznych w Polsce i za granicą.

Paweł Murlik

ur. w 1975. Zawodowo zajmuje się aranżacją światła w przestrzeniach teatralnych. Często odpowiadał za spektakle podczas tournée grup teatralnych w Europie i w Azji. Przez kilka lat pełnił rolę kierownika technicznego w Śląskim Teatrze Tańca, wypracowując setki godzin z kilkudziesięcioma artystami z całego świata. Podczas festiwali współpracował m.in. z Cullberg Ballet (Szwecja), Joe Alter (USA), Uri Ivgi (Izrael), Johan Greben (Holandia), Brian Michaels (Wielka Brytania), Erik Koung (Makao), Kuik Swee Boon (Singapur), Kibbutz Company (Izrael), Jean-Guillaume Weis (Luksemburg). Paweł Murlik był odpowiedzialny za reżyserię światła, pracując dla artystów takich jak: Magdalena Piekorz, Jacek Łumiński, Anna Piotrowska, Maciej Kuźmiński, Jerzy Stuhr, Jan Peszek, Jakub Lewandowski. Obecnie jest związany ze sceną Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu Rozbark. Pracuje również jako dziennikarz branżowy dla Muzyki i Technologii oraz AV Integracje wykonując szereg testów urządzeń oświetleniowych i multimedialnych. Ponadto jest twórcą wielu autorskich scenariuszy widowisk, m.in.: SYNTH ART, Otwarcie Mistrzostw Europy U23 Bydgoszcz 2009, Otwarcie Pucharu Europy SPAR Bydgoszcz 2004, czy koncert specjalny Martyny Jakubowicz Golub Dobrzyń 2010.

Michał Chytkowski

reżyser, operator, filmowiec. Sercem, dźwiękiem i kamerą - minimalista. Kompozytor muzyki elektronicznej, autor zdjęć, wszystkich materiałów filmowych i plakatu do SKIN HUNGER.

Studiował filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i reżyserię w Krakowskiej Szkole Filmowej im. Wojciecha Jerzego Hasa. Jego autorski film krótkometrażowy „Nie mów matce” to finalista w kategorii „eksperyment” Bytom Film Festival 2018 oraz finalista VII Youth Film Festival Golden Frame na Ukrainie (2019).

Stworzył muzykę do niezależnych spektakli międzynarodowych „Tamta” (reż. P. Buszewicz, choreo. Bogumiła Delimata, Katarzyna Baran) oraz "Alurican" (reż. P. Buszewicz, choreo. Bogumiła Delimata, Cristo Osorio) oraz do produkcji wielickiego Teatru Bynajmniej: spektaklu "Bal manekinów" oraz filmu "Balladyna" (krótki metraż/eksperyment, 2021). To właśnie na deskach Teatru Bynajmniej od pięciu lat również gra (m.in. główna rola w spektaklu „Don Kichot”, reż. Paweł Buszewicz).

Źródło:

Materiał nadesłany

Wątki tematyczne