Rok 2009, który poświęcony był Jerzemu Grotowskiemu, miał przybliżyć nam postać jednego z największych reformatorów teatru. Paradoksalnie, białe plamy zrobiły się jeszcze większe.

Za nami rok wielu wydarzeń artystycznych i naukowych (takich jak: konferencje, festiwale, wystawy i instalacje, seminaria i spotkania), które poświęcone były jednemu z największych reformatorów polskiego teatru. Odbyły się one w Polsce, ale i poza jej granicami (w Stanach Zjednoczonych, Danii, Niemczech, Czechach, Austrii, Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech i na Kubie). Akcentem końcowy obchodów Międzynarodowego Roku Grotowskiego była konferencja "Grotowski-Narracje", zorganizowana przez Instytut Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z wrocławskim Instytutem im. Jerzego Grotowskiego i Komitetem Nauk o Kulturze Polskiej Akademii Nauk. Podczas konferencji obecni byli m.in.: Małgorzata Dziewulska, teatrolog oraz Jarosław Fret, dyrektor Instytutu Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, którzy włączyli się do dyskusji na temat różnych sposobów odczytywania i interpretowania twórczości Grotowskiego. Zdaniem Jarosława Freta próba przyb