Spektakl nie jest zbiorem samodzielnych i niepowiązanych ze sobą etiud, ale historią, która toczy się w konkretnej (zamkniętej) przestrzeni teatralnej i która ma swój ciąg przyczynowo - skutkowy.

Głównym bohaterem spektaklu jest stół, a raczej stoły, które nabierają w spektaklu wielu znaczeń: nie tylko jako fizyczne przedmioty, ale i jako kształty metafizyczne. "Szukamy wielu wydźwięków tego przedmiotu. Nadajemy różne znaczenia teatralne stołom bawiąc się ich formą, a jednocześnie oddalamy je od tej formy. Ważnym elementem jest animacja przedmiotem i nadanie im cech ludzkich oraz traktowanie ich jak partnerów w sztuce. Spróbujemy dzięki "stołom" wypowiedzieć się o uniwersalnych sprawach" Spektakl składa się z ośmiu części: - pierwsza/wprowadzająca sekwencja ruchowa z tańcem synchronicznym - druga/historia władzy i jej zgubnych konsekwencji - trzecia/historia o utracie przyjaźni/bliskości i szaleństwie - czwarta/historia o głodzie i "zezwierzęceniu" - piąta/historia o miłości i pragnieniu - szósta/historia o wolności i Bogu - siódma/historia o niewoli (grzech/zbrodnia i kara) - ósma/historia o śmierci, jednocześnie zamyka