Polski Teatr „Studio” w Wilnie co rusz proponuje mieszkańcom Wileńszczyzny intelektualną pożywkę, sięgając po różne formy kultury. Czy to koncerty i ocalanie pamięci o bohaterach czy liryczne odsłony twórczości ważnych dla kultury twórców. Lato z propozycjami teatru to niewątpliwie atrakcyjna oferta na spędzanie czasu.

fot. mat. teatru

W czwartkowy wieczór Polski Teatr „Studio” zaprosił na literacką ucztę do Glinciszek. Pałac Jeleńskich odzyskał dawną świetność i jego podwoje są dziś idealnym miejscem do spotkań z kulturą. Pretekstem stał się ustanowiony w Polsce Rok Czesława Miłosza. Wieczór poezji „Szukanie ojczyzny” to ukłon w stronę esejów i poezji polskiego noblisty. Czesław Miłosz, urodzony w 1911 roku na Litwie (zmarł 14 sierpnia 2004 r.), jest jednym z najwybitniejszych polskich poetów XX wieku. Jego twórczość jest głęboko zakorzeniona w doświadczeniach obu narodów – polskiego i litewskiego. Poeta wielokrotnie podkreślał swoje związki z Litwą, co odzwierciedla się w jego poezji, pełnej nostalgii i refleksji nad miejscem człowieka w świecie. I właśnie zbiór "Szukanie ojczyzny" to sentymentalna podróż w głąb siebie w poszukiwaniu tożsamości. Fragmenty w języku litewskim czytała Jolanta Dapkūnaitė. Ceniona litewska aktorka wniosła do czytania esejów Miłosza niezwykłą wrażliwość i głębię. Jej interpretacja tekstów była pełna emocji i subtelności, które pozwoliły zebranym na nowo odkryć literackie bogactwo dzieł Miłosza. Z charakterystycznym ciepłem i umiejętnością budowania intymnej atmosfery, sprawiła, że każdy słuchacz poczuł się osobiście zaangażowany w tę poetycką podróż. Treści uzupełniał aktor PST Edward Kiejzik odczytujący poezję w języku polskim. Poprzez emocjonalną recytację oddawał złożoność refleksji noblisty nad pojęciem ojczyzny, tożsamości i przynależności.

Ciekawym pomysłem był akcent muzyczny. Zespół ,,Verdenė“ przybliżył wartość tradycyjnych polifonicznych utworów litewskich sutartinies, pisanych na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Czesław Miłosz z pewnością w dzieciństwie słyszał te pieśni, więc z pewnością można stwierdzić, że dzięki temu poezja Miłosza ożyła w nowy, inspirujący sposób a jej przesłanie zyskało wyraźny wydźwięk. Jarosław Królikowki i Sabina Lachowicz zaprezentowali muzyczną wizytówkę poezji – wymowna „Piosenka o porcelanie” w ich wykonaniu odsłoniła wrażliwość poetycką Miłosza. Sam noblista słyszał to wykonanie, co podkreśliła na zakończenie kierowniczka PST Lilia Kiejzik:

 – Mieliśmy wyjątkowe szczęście osobistego spotkania z Czesławem Miłoszem. A nawet przyjął zaproszenie na spektakl, co wiązało się… z przełożeniem przyjęcia w Ambasadzie RP. Dla wielu aktorów to ciągle żywe wspomnienie – dzieliła się kierowniczka, która trzyma w zanadrzu wiele anegdot z tego spotkania, miała bowiem szczęście towarzyszyć nobliście podczas pobytu w Wilnie.

Spotkanie poetyckie poświęcone twórczości Czesława Miłosza w języku polskim i litewskim było nie tylko literacką ucztą, ale także ważnym krokiem w budowaniu mostów między naszymi kulturami. Dzięki takim inicjatywom możemy lepiej zrozumieć naszą wspólną historię, wzbogacić się nawzajem i pielęgnować dziedzictwo literackie, które nas łączy. Z pewnością był to wieczór, który pozostanie w pamięci wszystkich uczestników na długo, inspirując do dalszego zgłębiania twórczości Miłosza i poszukiwania swojej własnej „ojczyzny” również w poezji. Organizator – Polski Teatr „Studio” w Wilnie podkreślił wkład w realizację przedsięwzięcia Centrum Kultury w Niemenczynie, Ambasady RP w Wilnie, Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” i zaznaczył, że to zapowiedź szeregu wydarzeń poświęconych Miłoszowi. A przed nami jeszcze wiele wartościowych propozycji Polskiego Teatru „Studio”.