Ze smutkiem i poczuciem wielkiej straty zawiadamiamy, że 15 lipca w Warszawie zmarł Profesor Jan Tomkowski, wieloletni pracownik Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, historyk literatury, eseista, prozaik – podano we wtorek na Fb Instytutu Badań Literackich PAN.
"Żegnamy niezastąpionego Kolegę, Uczonego, niestrudzonego Autora. Rodzinie składamy najserdeczniejsze wyrazy współczucia" - czytamy we wpisie podpisanym przez "Dyrekcję, Radę Naukową i wszystkich pracowników IBL PAN".
Na stronie IBL PAN zamieszczono biogram prof. Jana Tomkowskiego. "Urodzony 22 sierpnia 1954 r. w Łodzi; absolwent filologii polskiej oraz filozofii Uniwersytetu Łódzkiego. Publikował początkowo w Twórczości, Tygodniku Kulturalnym oraz miesięczniku Znak" - napisano.
Przypomniano, że "w latach 1979-1982 był doktorantem IBL PAN w Warszawie. "W tym czasie publikował (pod pseudonimem Stanisław Krzysztofowicz) artykuły, recenzje i opowiadania na łamach wydawanych poza cenzurą czasopism: Wezwanie, Bez Dekretu, Wybór, Kultura Niezależna (1987-1989). W 1985 r. uzyskał w IBL PAN doktorat na podstawie rozprawy Juliusz Słowacki i tradycje mistyki europejskiej (promotor prof. Maria Żmigrodzka)" - czytamy w opublikowanej informacji.
"Od 1986 r. był zatrudniony jako adiunkt w IBL, najpierw w Pracowni Pozytywizmu, następnie w Pracowni Literatury XX wieku. W 1990 r. został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1990 i 1993 r. przebywał na stypendiach we Francji, a w 1991 r. jako stypendysta British Academy w Londynie" - napisano.
Jak przypomniano, "w 1995 r. obronił w IBL rozprawę habilitacyjną Mój pozytywizm". "Współpracował z Uniwersytetem Warszawskim i Akademią Świętokrzyską w Kielcach. W kolejnych latach kontynuował pracę naukową w IBL PAN jako członek Pracowni Komunikacji Literackiej w Okresie PRL. Był też stałym jurorem Olimpiady Literatury i Języka Polskiego przy IBL PAN" - czytamy w biogramie Jana Tomkowskiego.
"Współpracował z Polskim Radiem, głównie z programem 2. Wykładał gościnnie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia (2011) w kategorii eseistyka za Klasztor Maulbronn. Był laureatem nagrody miesięcznika Nowe Książki za rok 2020. W 2021 r. otrzymał nagrodę Skrzydła Dedala za całokształt twórczości" - napisano.
Jak wyjaśniono, "autor wielu książek z zakresu historii literatury (w tym podręczników), zbiorów esejów i opowiadań". "Badacz o niezwykle szerokich zainteresowaniach i erudycji" - podkreślono w biogramie.
"Wydał m.in. Juliusz Słowacki i tradycje mistyki europejskiej (1984), Opowieści Szeherezady (1989), Jerzy Stempowski (1991), Literatura polska (1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2004), Mój pozytywizm (1993), Dom chińskiego mędrca. Eseje o samotności (2000), Młoda Polska (2001), Mała Historia Literatury Polskiej (2001), Don Juan we mgle. Eseje o wierności (2005), Jesień (2018), Pan Tadeusz – poemat metafizyczny (2019), Liść Kartezjusza. 69 opowiadań (2020), Szkice o literaturze XX wieku (2020), Żyrafa Einsteina. 69 opowiadań (2021), Paul Valéry. Siedem szkiców (2023)" - napisano na stronie IBL PAN.
Przypomniano, że "w Wydawnictwie IBL jest w przygotowaniu ostatnia książka Profesora Wyspa umarłych".
Profesor Jan Tomkowski miał 69 lat.
Na stronie IBL PAN zamieszczono biogram prof. Jana Tomkowskiego. "Urodzony 22 sierpnia 1954 r. w Łodzi; absolwent filologii polskiej oraz filozofii Uniwersytetu Łódzkiego. Publikował początkowo w Twórczości, Tygodniku Kulturalnym oraz miesięczniku Znak" - napisano.
Przypomniano, że "w latach 1979-1982 był doktorantem IBL PAN w Warszawie. "W tym czasie publikował (pod pseudonimem Stanisław Krzysztofowicz) artykuły, recenzje i opowiadania na łamach wydawanych poza cenzurą czasopism: Wezwanie, Bez Dekretu, Wybór, Kultura Niezależna (1987-1989). W 1985 r. uzyskał w IBL PAN doktorat na podstawie rozprawy Juliusz Słowacki i tradycje mistyki europejskiej (promotor prof. Maria Żmigrodzka)" - czytamy w opublikowanej informacji.
"Od 1986 r. był zatrudniony jako adiunkt w IBL, najpierw w Pracowni Pozytywizmu, następnie w Pracowni Literatury XX wieku. W 1990 r. został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1990 i 1993 r. przebywał na stypendiach we Francji, a w 1991 r. jako stypendysta British Academy w Londynie" - napisano.
Jak przypomniano, "w 1995 r. obronił w IBL rozprawę habilitacyjną Mój pozytywizm". "Współpracował z Uniwersytetem Warszawskim i Akademią Świętokrzyską w Kielcach. W kolejnych latach kontynuował pracę naukową w IBL PAN jako członek Pracowni Komunikacji Literackiej w Okresie PRL. Był też stałym jurorem Olimpiady Literatury i Języka Polskiego przy IBL PAN" - czytamy w biogramie Jana Tomkowskiego.
"Współpracował z Polskim Radiem, głównie z programem 2. Wykładał gościnnie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia (2011) w kategorii eseistyka za Klasztor Maulbronn. Był laureatem nagrody miesięcznika Nowe Książki za rok 2020. W 2021 r. otrzymał nagrodę Skrzydła Dedala za całokształt twórczości" - napisano.
Jak wyjaśniono, "autor wielu książek z zakresu historii literatury (w tym podręczników), zbiorów esejów i opowiadań". "Badacz o niezwykle szerokich zainteresowaniach i erudycji" - podkreślono w biogramie.
"Wydał m.in. Juliusz Słowacki i tradycje mistyki europejskiej (1984), Opowieści Szeherezady (1989), Jerzy Stempowski (1991), Literatura polska (1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2004), Mój pozytywizm (1993), Dom chińskiego mędrca. Eseje o samotności (2000), Młoda Polska (2001), Mała Historia Literatury Polskiej (2001), Don Juan we mgle. Eseje o wierności (2005), Jesień (2018), Pan Tadeusz – poemat metafizyczny (2019), Liść Kartezjusza. 69 opowiadań (2020), Szkice o literaturze XX wieku (2020), Żyrafa Einsteina. 69 opowiadań (2021), Paul Valéry. Siedem szkiców (2023)" - napisano na stronie IBL PAN.
Przypomniano, że "w Wydawnictwie IBL jest w przygotowaniu ostatnia książka Profesora Wyspa umarłych".
Profesor Jan Tomkowski miał 69 lat.