Chorzów, Falenica, Gdańsk, Kraków, Łódź, Opole, Warszawa, Wrocław. Spektakl “2020: Burza” w reż. Grzegorza Jarzyny będzie transmitowany na żywo z TR Warszawa w 8 kinach w całej Polsce.
mat. teatru
TR Warszawa rozpoczyna współpracę z kinami w całej Polsce. Premierowy streaming najnowszego spektaklu TR Warszawa “2020: Burza” w reżyserii Grzegorza Jarzyny będzie można zobaczyć już 7 listopada 2020 roku na żywo w TR Warszawa/ATM Studio i na platformie TR Online (online.trwarszawa.pl). Tego samego dnia transmisję warszawskiego przedstawienia prosto ze sceny TR Warszawa/ATM Studio obejrzą w kinach w całej Polsce także mieszkanki i mieszkańcy Chorzowa, Falenicy, Gdańska, Łodzi, Krakowa, Opola, Wrocławia oraz Warszawy.
Współpraca TR Warszawa z kinami w całej Polsce to pilotażowy projekt i pierwsza w Polsce współpraca tego typu stołecznego teatru artystycznego z kinami w całym kraju. W pierwszej odsłonie projektu TR Online wezmą udział wrocławskie Oh Kino, chorzowskie Centrum Kultury, Kino Kameralne Cafe w Gdańsku, Kino Bodo w Łodzi, Kino Meduza w Opolu, Kino Stacja Falenica oraz krakowskie Kino Pod Baranami i warszawskie Kino Luna.
W kolejnych odsłonach do projektu dołączać będą kolejne kina i instytucje kultury. Instytucje chcące nawiązać współpracę z TR Warszawa zachęcamy do kontaktu: [email protected], 00 48 570 762 967
TR ONLINE. TRANSMISJE PREMIER I SPEKTAKLI TR WARSZAWA. NOWA PLATFORMA STREAMINGOWA TR ONLINE
TR Warszawa jest teatrem dostępnym dla wszystkich, w tym dla osób z grupy podwyższonego ryzyka, oraz dla tych, dla których wizyta w TR Warszawa nie będzie możliwa. Dlatego też z końcem października 2020 roku teatr uruchomił nową platformę streamingową online.trwarszawa.pl.
Na platformie TR ONLINE, wdrożonej dla TR Warszawa przez Insys Video Technologies, transmitowane będą najnowsze tytuły premierowe oraz najgłośniejsze spektakle z repertuaru TR Warszawa. Streamingowym przedstawieniom towarzyszyć będą wprowadzenia live prosto ze scen przygotowane przez aktorki i aktorów TR Warszawa, a także spotkania z twórcami i twórczyniami spektakli, odbywające się na żywo z udziałem publiczności tuż po zakończeniu każdego spektaklu. W dostępie na online.trwarszawa.pl sukcesywnie dodawane będą rejestracje spektakli TR w dostępie VOD, w tym także kultowe spektakle archiwalne. Program dopełni różnorodna i bogata oferta warsztatów online i webinarów, umożliwiająca pogłębianie wiedzy i doświadczanie sztuki.
Już 7 listopada br. o godzinie 19.00 rozpocznie się pierwszy streaming najnowszej premiery TR Warszawa “2020: Burza” w reż. Grzegorza Jarzyny. “2020: Burza” będzie transmitowana na żywo, prosto ze sceny TR Warszawa/ATM Studio na nowej platformie streamingowej TR ONLINE oraz w 8 kinach w całej Polsce. Tego dnia publiczność zgromadzona online i w salach kinowych zaproszona zostanie do TR Warszawa już o 18:45. Wieczór rozpocznie się specjalnie przygotowanym wprowadzeniem do spektaklu transmitowanym na żywo z teatru.
Kolejne streamingowane spektakle do końca 2020 roku to m.in.: “Inni ludzie” w reż. Grzegorza Jarzyny (streaming 22 listopada) oraz “Cząstki kobiety” w reż. Kornéla Mundruczó (streaming 18 grudnia).
Spektakle online oraz towarzyszący im program spotkań, warsztatów i wprowadzeń są nie tylko pełnowartościowym uzupełnieniem, ale i integralną częścią działań artystycznych i programowych TR Warszawa. Dzięki scenie online staje się jeszcze bardziej otwartą instytucją kultury – dostępną zarówno dla osób mieszkających w Warszawie, jak i publiczności z całej Polski oraz ze świata.
Mamy świadomość, że działania online nie zastąpią żywego spotkania twórców, twórczyń, widzek i widzów. Wierzymy jednak w siłę teatralnego spotkania – także za pośrednictwem internetu.
Zespół TR Warszawa
*** Insys Video Technologies jest jedną z najszybciej rozwijających się firm w Europie wśród integratorów video OTT. Ma na koncie wiele pionierskich wdrożeń, takich jak: wieloplatformowe telewizje, aplikacje zdalnego nagrywania czy zaawansowane platformy publikacji treści. Od 2006 roku Insys VT zmienia na lepsze zastaną rzeczywistość dla nadawców telewizyjnych, operatorów telekomunikacyjnych, dystrybutorów treści kinowych czy instytucji państwowych. Z rozwiązań firmy korzysta dziś ponad 4 mln użytkowników na całym świecie. Więcej informacji na temat Insys Video Technologies można znaleźć na stronie insysvideotechnologies.com.
LINIA MIĘDZYNARODOWA
2020: BURZA
opowieść na motywach THE TEMPEST Williama Shakespeare'a
Premiera: 6 listopada, g. 19.00 | TR Warszawa/ATM Studio
Kolejne pokazy: 7-8 listopada | TR Warszawa/ATM Studio
OPIS SPEKTAKLU
To prosta historia: kobieta lub mężczyzna wysoko postawiona/y (lub nie), zostaje zmuszona/y do zrezygnowania ze swojej pozycji, władzy, z miasta i z kraju, w którym mieszkał/a. Wraz z synem/córką ucieka na wyspę. Spędza tam dwanaście lat. Przypadek (lub burza) sprawia, że na tę samą wyspę trafiają (lub nie) osoby z jej/jego dawnego otoczenia. Ci, którym zawdzięcza (lub nie) życie, i ci, którzy doprowadzili (bądź nie) do jej/jego upadku.
Profesor Tadeusz Sławek w książce "NICowanie świata. Zdania z Szekspira" pisze, że aby podjąć próbę "pomyślenia człowieka" trzeba wyciągnąć go z miejsca zwyczajowo mu przypisanego i przenieść go zupełnie gdzie indziej. W ten sposób pytania stawia i Shakespeare: ponawia akt wygnania: wygnanie z raju, wygnanie z miasta (Burza), wygnanie z życia, wygnanie z rodziny (Król Lear), wygnanie z państwa (Koriolan). Bez sytuacji "bycia wygnanym" nie można już myśleć człowieka.
Co oznacza dzisiaj: "na nowo pomyśleć człowieka", skoro jedynymi dostępnymi do tego instrumentami są narzędzia, które człowiek w swojej niedoskonałości sam stworzył, polegając na wiedzy i wyobraźni - obydwu czerpiących swoje źródło w najbardziej niedoskonałym z narzędzi: pamięci ludzkiej?
Czy perspektywa ludzka jest jedyną możliwą?
"2020: Burza" to opowieść wielu wariantów – opracowywanych za pomocą nieustannie uczącej się sztucznej inteligencji*. Na sceniczną historię nakładane są różne możliwe wersje tego, co mogło się wydarzyć i tego co rzeczywiście się wydarzyło – w sposób imitujący pracę ludzkiej pamięci.
Specjalnie zaprojektowany dla spektaklu program AI (Artificial Intelligence) będzie gromadził w czasie rzeczywistym informacje i opinie od ekipy spektaklu oraz publiczności – zarówno obecnej na żywo w TR Warszawa/ATM Studio, jak i tej oglądającej streaming na platformie TR Online – poprzez udzielanie odpowiedzi na krótkie ankiety przed spektaklem. Na podstawie tych informacji system będzie podejmował decyzje o układzie wariantów scen, charakterze muzyki i oświetlenia.
Ta sztuczna sieć neuronowa powstaje dzięki ludziom. Na bazie odpowiedzi ankietowych od publiczności oraz informacji od realizatorów i realizatorek, wykonawców i wykonawczyń program AI będzie doskonalił swoje umiejętności. Tym samym – będzie rozwijał rzeczywistość spektaklu “2020: Burza”.
Weź udział w tworzeniu teatralnej sztucznej inteligencji!
* Dr hab. inż. Pawłeł Wawrzyński (Zakład Sztucznej Inteligencji Politechniki Warszawskiej) o sztucznej inteligencji w teatrze:
“Sztuczna inteligencja jest programem komputerowym, do którego na bieżąco wpisywane są wydarzenia opisujące przebieg spektaklu. Na tej podstawie program wybiera warianty tego, co ma dziać się dalej. Warianty dotyczą elementów scenariusza, oświetlenia i oprawy dźwiękowej. Mechanizm uczenia się oparty jest na zasadach zbliżonych do tego, jak uczy się człowiek i zwierzęta. Naszym uczeniem rządzi warunkowanie – uczymy się działać tak, żeby efekt był jak najlepszy.
Przed spektaklem widzowie odpowiadają na pytanie, które sztucznej inteligencji daje pogląd na to, jakie są ogólne emocjonalne uwarunkowania, w których odbywa się dany spektakl. Do tych uwarunkowań sztuczna inteligencja dostosowuje swoje wybory. Widzowie nie współreżyserują spektaklu, nie podejmują świadomych decyzji, co ma się w nim wydarzyć. Decyzje podejmuje sztuczna inteligencja, która uczy się, jak zmienić pewne elementy spektaklu, aby odpowiadały emocjom widzów.
Sztuczna inteligencja nie jest w stanie zastąpić reżysera, natomiast może stanowić dla niego pomoc w bieżącym zarządzaniu spektaklem. Pomaga uwzględniać różne okoliczności, które towarzyszą spektaklowi. Ponadto wprowadza do spektaklu element nieprzewidywalności. Ucząc się, musi dokonywać różnych wyborów, żeby sprawdzić jakie są ich skutki.”
* * *
To prosty eksperyment:
Jest 1995 rok. Pracownicy Western Washington University, Era Hyman i Joel Pentland proponują sześćdziesięciu pięciu dorosłym udział w badaniu nad tym, w jaki sposób zapamiętywane są doświadczenia z wczesnego dzieciństwa. Uczestnicy dowiadują się, że zostaną zapytani o kilka zdarzeń, których byli świadkami zanim ukończyli szósty rok życia, a o których wspominali w ankietach ich rodzice. Badani zostają uprzedzeni, że najważniejszą kwestią eksperymentu jest wierność wspomnień.
Trik: w rzeczywistości naukowcy sprawdzają nie to, jak uczestnicy zapamiętali faktyczne zdarzenia. Sprawdzają, w jaki sposób zapamiętali wydarzenia, które nigdy nie miały miejsca.
Sposób: pośród wspomnień rzeczywistych, które dostarczyli rodzice, zostało ukryte jedno wspomnienie wymyślone przez naukowców. To wspomnienie było identyczne dla wszystkich badanych: masz pięć lat. Jesteś na weselu przyjaciół rodziców. Bawisz się z innymi dziećmi. Wpadasz na stół, na którym stoi waza z ponczem. Wszystko rozlewa się na suknię panny młodej.
Efekt: po trzech ćwiczeniach z wyobraźni (uczestnicy są proszeni o przywołanie zdarzenia i opowiedzenie na głos tego, co widzą, kiedy je sobie przypominają), dwadzieścia pięć procent wszystkich z nich było przekonanych, że fałszywe wspomnienie podsunięte przez badaczy, było w istocie ich prawdziwym wspomnieniem z dzieciństwa i potrafili dokładnie odtworzyć jego przebieg. Dwanaście i pół procent potrafiło "przypomnieć sobie" fałszywe wspomnienie, ale nie w pełnym jego zakresie (nie pamiętali rozlania ponczu).
(Na podstawie: Julia Shaw "Oszustwa pamięci", tłum. Anna Cichowicz, Wydawnictwo Amber 2018)
W sztuce wykorzystano fragmenty książki H.D. Thoreau “Walden, czyli życie w lesie” w przekładzie Haliny Cieplińskiej. W scenariuszu cytowane są fragmenty: C. Malaparte, “Sodoma i Gomora”, tłum. J. Popiel. St. Kubrick, P. Sellers, T. Southern, P. George, “Doktor Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i skonstruowałem bombę”, tłum. K. Ruciński. F. O’Connor, “Misterium i maniery”, tłum. M. Kołbukowski.