Nowy Teatr zaprasza na spotkania i spektakle online.
fot. mat. teatru
15 marca | 19.00 FB
Matka wszystkich pytań Rebeccca Solnit
Nowa Książka
Rozmowa Anny Baumgart, Katarzyny Bojarskiej, Karoliny Domagalskiej oraz Magdaleny Staroszczyk o książce "Matka wszystkich pytań" Rebecki Solnit.
20-21 marca | 19.00 VOD 36H
Crash Park. Życie wyspy
Philippe Quesne / Festiwal Nowa Europa. Zbliżenia
Rozbitkowie po katastrofie lotniczej zostają wyrzuceni na wulkaniczną wyspę. Opierając się na tym prostym wątku, Philippe Quesne zabiera nas w fantazyjną podróż czerpiącą z filmów, powieści przygodowych i komiksów. Jednak spoza błogiej wizji wyłania się katastrofa ekologiczna naszej planety. Posługując się niedopowiedzeniem, niepostrzeżenie zwracamy się ku dystopii w stylu J.G. Ballarda.
Krajobrazy niemieckiego malarza Caspara Davida Friedricha przedstawiające rozległe zaśnieżone przestrzenie z linią świerków na horyzoncie, jaskinie troglodytów, nieprzeniknione bagna - scenografie spektakli Philippe’a Quesne’a to perspektywy, biotopy, w których poruszają się postacie sprawiające wrażenie, jakby stanowiły integralną część tych wyimaginowanych światów. W swoim nowym projekcie „Crash Park, la vie d’une île” reżyser i plastyk tworzy wyspę otoczoną szerokimi wodami, z kilkoma palmami i trudnymi do zidentyfikowania gatunkami zwierząt, której spokój zakłócą nowo przybyli…
Tymi nowo przybyłymi jest kilka osób ocalałych z katastrofy samolotu, który spadł cały w płomieniach prosto w ciemne wody oceanu. Oddają się radościom i tajemnicom robinsonady. Ta nowa opowieść o wielkości i sekretach natury ludzkiej, niesiona epickim powiewem, z muzycznymi i śpiewnymi przerywnikami, ożywia mity i symbole wyspy. Od Homera do Szekspira, od Juliusza Verne’a do Gillesa Deleuze’a, wyspa w sztuce i literaturze jest miejscem inspirującym najróżniejsze opowieści i historie o wygnaniu, jest miejscem wielu fantazmatów i tłem dla wielu utopii. Jako przestrzeń nieskończonych możliwości wyspa może ucieleśniać szczęście, ale także opuszczenie lub niepokój. A zatem z którego zbocza będą się zsuwać ci nowo przybyli ruszając na odkrycie nowych inicjacyjnych rytuałów, spotykając na swojej drodze fantastyczne zwierzęta takie jak syreny, ogromne gady i inne zamieszkujące wyspę stworzenia?
Koncepcja, scenografia, inscenizacja: Philippe Quesne
Występują: Isabelle Angotti, Jean-Charles Dumay, Léo Gobin, Yuika Hokama, Sébastien Jacobs, Thérèse Songue, Thomas Suire, Gaëtan Vourc’h
Asystent: François-Xavier Rouyer
Kostiumy: Corine Petitpierre
Muzyka: Pierre Desprats
Światła: Thomas Laigle, Mickaël Nodin
Dźwięk: Samuel Gutman
Bilety: 10 zł
21-29 marca | VOD
Grupa Warszawska
Eglė Švedkauskaitė
Kiedy ma się kilkanaście lat, świat jest drogą, która może zaprowadzić wszędzie – zbiorem nieskończonych potencjałów. A co jeśli ma się kilkanaście lat teraz i tutaj, a każda droga chowa się w ciemnościach potencjalnej katastrofy?
Choć nie znikają czyste i niezmącone cynizmem plany na przyszłość, młodzi ludzie dzisiaj borykają się z bezlitosną dychotomią świata, w którym przyszło im dorastać. Mierzą się z widmem kryzysu klimatycznego, codziennie odczuwają skutki polaryzacji polskiego społeczeństwa i zadają sobie hamletyczne pytania: działać albo nie działać? Czy mamy wobec świata jakieś powinności? Jak wierzyć dorosłym, skoro nie podołali oni zadaniu „pozostawiania świata lepszym miejscem dla swoich dzieci”? Jak cały czas znajdować w sobie nadzieję? W jaki sposób wobec tych okoliczności bezwstydnie przeżywać wibrującą i ciekawską młodość?
„Grupa warszawska” to spektakl stworzony przez pięcioro warszawskich nastolatków, którego powstawanie niespodziewanie zostało przerwane przez światową pandemię. Ignacy, Zuzia, Marianna, Staś i Karolina opowiadają sami o sobie; o pokoleniu pełnym młodych aktywistów, którzy są zmuszeni znajdować bohaterów w sobie. Z ich wypowiedzi wyłania się portret dzisiejszych nastolatków, którzy mierzą się nie tylko z własnym dorastaniem podczas późnego kapitalizmu, ale także z wachlarzem globalnych i lokalnych problemów.
Reżyseria: Eglė Švedkauskaitė
Dramaturgia: Michał Telega
Scenografia, kostiumy, wideo: Hanna Maciąg
Choreografia: Agnieszka Kryst
Obsada: Zuzanna Bojdecka, Stanisław Garapich, Karolina Laskowska, Marianna Wilska, Ignacy Zasadni
26 marca | 19.00 ZOOM zapisy
Awantura o książkę Joanny Bator Gorzko, gorzko
Czytaj, nie czekaj! Awantury o książki
Dyskusje o książkach prowadzone przez Sylwię Chutnik.
Wstęp wolny
27 marca | 19.00 ZOOM
28 marca | 18.00 ZOOM
Enter Full Screen
Wojtek Ziemilski
Dawno, dawno temu, w krainie Zooma, transmitowanych na żywo selfików i snapchatowych filtrów, był sobie kraj ze strefami bez LGBT. Mówiono na nie „strefy bez ideologii LGBT”, a myślano: bez ludzi. Kraj ten był częścią Unii Europejskiej. Strefy zaś były najzwyklejszymi miejscami na świecie, pełnymi dziwnych stworzeń. Poszliśmy tam. Reszta jest historią.
Próbujemy z przerwami od czerwca. Wyłącznie na Zoomie. Wydawało się to prostym rozwiązaniem - każdy w swoim mieszkaniu, ze swoim komputerem. Okazało się, że po drodze są przeprowadzki, podróże, ciągle psujący się sprzęt, rwący się internet. W trzech, a czasem nawet pięciu krajach. Na przykład Claudia od początku prób zmieniła miejsce zamieszkania chyba czterokrotnie.
Przez tydzień próbowaliśmy razem w Nowym Teatrze. Myśleliśmy, że celem będzie wyłącznie spotkanie się w realu, uspokojenie zmysłów, które po dziesiątkach godzin prób szalały. Okazało się, że przez tydzień mieliśmy milion technicznych problemów wymagających obecności na miejscu.
Podczas spektaklu każdy będzie w swoim mieszkaniu - Adrian i Andjela w Zagrzebiu, Claudia w Berlinie (czy w Dreźnie? Sam się pogubiłem), Tenzin w Stuttgarcie, Ewelina w Warszawie. Wyjątkiem będzie Janek, który podróżuje do podwarszawskiej Kobyłki. To najbliższa Warszawy „strefa bez LGBT", i jest to dla nas kluczowe. Nie wiadomo jeszcze, kto i jak ma obsługiwać muzykę, technikę, zagubionych internetowo widzów. Jak wygląda początek takiego spektaklu? Jak go zakończyć? (Aplauz przez Zooma jest niefortunnym doświadczeniem). Przestaliśmy sobie zadawać pytanie czym to jest – spektaklem, filmem, wydarzeniem, spotkaniem... Jednoczy nas czas, akcja i zoomowe miejsce. Więc chyba jednak teatr.
Wojtek Ziemilski
A o czym to jest? O paskudnych rzeczach, które się dzieją w Polsce - a konkretnie, które dzieją się osobom ze środowiska LGBTQ+. A jeszcze bardziej – o tym, jak na nie reagujemy, kiedy jesteśmy na miejscu, i kiedy uczestniczymy w nich ekranami. My, zjednoczeni wartościami Europejczycy. O tym, czym jest przeżywanie na odległość, współodczuwanie. O zabawach z tożsamością, o wymyślaniu świata na nowo jako bajki. Żeby w ogóle być w stanie go odbierać.
Zoom nie wydaje się czymś dobrym. (Blisko ale daleko, ludzko ale w kwadracie, normalnie ale wyczerpująco…)Zoom nie wydaje się czymś dobrym. (Blisko ale daleko, ludzko ale w kwadracie, normalnie ale wyczerpująco…)
Więc zaczynamy od Zooma. Niezręczne uczucie. Jak substytut, w którym starasz się zadomowić, żeby uwierzyć, że to nie jest tylko dmuchana lalka. (Bo nie jest)
Chcemy, żeby to było znośne. Albo nawet miłe. Dobre.
A teraz uwaga: być może to metafora Europy. Albo Unii. Uniwersalny język Europy ma taką niezręczną jakość - jakby był substytutem. Żeby w to wejść, trzeba skupić się na tym, że to nie jest wirtualne. Odwrotność Matrixa: łyżka istnieje. Łyżka istnieje.
Reżyseria: Wojtek Ziemilski
Dramaturgia: Sodja Zupanc Lotker
Scenografia i wideo: Wojciech Pustoła
Asystentka reżysera: Vera Popova
Współtwórcy: Sodja Lotker & Wojciech Pustoła
Soundtrack: Jan Sigsworth
Tłumaczenie scenariusza na język polski: Mateusz Rulski-Bożek
Konsultacja: Sean Palmer
Obsada: Tenzin Kolsch, Claudia Korneev, Ewelina Pankowska, Adrian Pezdirc, Andjela Ramljak, Jan Sobolewski
Bilety: 10 zł
***
Nowy Teatr
Madalińskiego 10/16
Bilety: 22 379 33 33, [email protected]
Bilety online: bilety.nowyteatr.org
VOD: vod.nowyteatr.org