Premiera „Sublime” odbędzie się w piątek 3 października o19-tej. Kolejne pokazy 4 i 5 października o tej samej porze.
fot. mat. teatru
SUBLIME
solo Karoliny Kraczkowskiej
premiera 3.10.2025, g. 19
kolejne pokazy 4–5.10, g. 19
Teatr Komuna Warszawa
ul. Emilii Plater 31
W „Sublime” Karolina Kraczkowska podejmuje choreograficzny dialog z kategorią wzniosłości. Odnosi się do terminu wysublimowania jako do zjawiska wywołującego jednoczesne i osobliwe poczucie znajomości i nieznajomości. Interesuje ją praca wychodząca poza własną indywidualność oraz moment rozpadu wszystkich systemów semiotycznych porządkujących nasz odbiór rzeczywistości. Poszukuje kontaktu z tym co zagraża i destabilizuje integralność podmiotu. Chce wydobyć również kontrast pomiędzy kategorią piękna a wysublimowania. Ta pierwsza zachwyca, ta druga dotyka; czasem towarzyszy jej lęk i melancholia. To mroczna radość wywołująca niejednoznacznie uczucia fascynacji i odrazy.
Choreografia: Karolina Kraczkowska
Dramaturgia: Ramona Nagabczyńska
Scenografia i kostiumy: Wiktoria Walendzik
Reżyseria świateł: Paweł Bownik
Karolina Kraczkowska jest tancerką, performerką i choreografką związaną z warszawskim środowiskiem eksperymentujących choreografów i reżyserów – m.in. Ramoną Nagabczyńską („Kocham Balet”, „Anonimowi performerzy”, „Silenzio!”), Martą Ziółek („Wolne ciała”, „122 słów o muzyce i tańcu”), Pawłem Sakowiczem („Masakra”, „Drama”), Anną Smolar („Halka”, „Melodramat”), Renatą Piotrowską („Wycieka ze mnie samo złoto”), Magdą Ptasznik. Równocześnie rozwija zainteresowania w obszarze choreografii, realizując autorskie prace solowe. Eksploruje w nich możliwości transformacji ciała, zmiany własnej tożsamości, opierającej się na percepcji ciała jako metaforze, instrumencie, narzędziu, ucieleśnieniu animującego go podmiotu, komunikujące wewnętrzną myśl, uczucia i afekty. Ciało postrzega jako produktywne i kreatywne, widziane nie jako stały niezmienny byt, ale jako serię procesów ciągłego stawania się, konstytuowania, integracji, multiplikacji, dążące do zwiększania swojej potencjalności.
Ramona Nagabczyńska jest tancerką i choreografką. Edukację artystyczną zdobyła w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Warszawie, w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie oraz w London Contemporary Dance School w Londynie, natomiast teoretyczną na Uniwersytecie SWPS oraz Uniwersytecie Warszawskim. Pracuje w Polsce i za granicą. Do jej prac choreograficznych należą: „New (Dis)Order” (2012) – wybrany w 2014 do sieci Aerowaves, „Re//akumulacja” (2012), „The Way Things Dinge” (2014), „pURe” (2015), „MORE” (2017), „Networking” (2018/19), „Części ciała” (2019) – również wybrane do sieci Aerowaves, „Silenzio!” (2021), „Le Jeu de Massacre” (2021)– wspólnie z Barbarą Kingą Majewską, „Błogo” (2022), „Anonimowi performerzy” (2024), „Hate Haus” (2024) – wspólnie z kolektywem Hertz Haus oraz „Kocham balet” (2025, premiera w Teatrze Komuna Warszawa). W latach 2015-2019 była artystką międzynarodowej sieci sztuk performatywnych apap Network. W 2021 zdobyła nagrodę za reżyserię spektaklu „Silenzio!” na festiwalu Boska Komedia. Jest jedną ze współzałożycielek kolektywu Centrum w Ruchu.
Wiktoria Walendzik działa w obszarze instalacji, obiektu i rysunku. Absolwentka kierunku sztuka mediów Akademii Sztuki w Szczecinie. Finalistka konkursów: Fundacji Grey House, Project Room 2019 CSW Zamek Ujazdowski oraz Artystycznej Podróży Hestii. Uczestniczka wystaw indywidualnych i zbiorowych, m.in. w Gdańskiej Galerii Miejskiej, BWA Warszawa, Galerii Szarej w Katowicach oraz w Instytucie Polskim w Berlinie.
Paweł Bownik jest artystą wizualnym i wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Autorem wielu wystaw, pokazów instytucjonalnych i książek artystycznych. Z wykształcenia fotograf, rozwija praktykę twórczą wokół powracających motywów demontowania i reprodukowania, a także konstruowania modeli przestrzeni i obiektów. Jego prace znajdują się w kolekcjach publicznych, m.in.: Muzeum Narodowe, Poznań; Muzeum Sztuki Współczesnej, Wrocław; MUFO Muzeum Fotografii, Kraków; Huis Marseille, Museum voor fotografie, Amsterdam; Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa; Biblioteka Narodowa, Warszawa; ING Collection, Amsterdam.
Autor publikacji: Undercoat, 2022 (Hatje Cantz), Colours of Lost Time, 2021 (bownikstudio), Disassembly, 2014 (Mundin).
Wydarzenie jest dofinansowane przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu Komuna Warszawa – Społeczna Instytucja Kultury.
