Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na wernisaż wystawy Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie z udziałem artystki i kuratora.
fot. mat. organizatora
„Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie”
Muzeum nad Wisłą
28.07 - 10.09. 2023
„Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie” to wystawa choreograficzna, na którą składają się performanse artystki, wykonywane zarówno przez nią samą, jak i zaproszone przez nią osoby, a także prace artystek i artystów stworzone w różnych technikach: fotografia, wideo, sound art, rzeźba.
W piątek 28 lipca otwieramy dla Was nową wystawę „Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie”, której motywem przewodnim jest poszukiwanie nowych sposobów przeżywania żałoby rozumianej jako żal po utracie praw, zdrowia oraz bliskich. To doświadczenie jest powszechnie znane osobom, które nie wpisują się w dominujący obraz świata ze względu na swoją tożsamość, tożsamość seksualną, pochodzenie, klasę czy stan zdrowia, także psychicznego.
Osią wystawy, tworzonej przez alternatywne narracje i dialogi opowiadające o doświadczeniu „inności”, jest twórczość Ani Nowak i jej zainteresowanie możliwościami i ograniczeniami języka, niezdolnego do tego, by wyrazić pełnię i wielość doświadczeń.
Oprócz performansów Ani Nowak, wykonywanych zarówno przez nią samą, jak i zaproszone osoby performerskie, na wystawie znajdą się również obrazy, rzeźby, fotografie i wideo, a także obiekty nieartystyczne, takie jak historyczne i współczesne narzędzia tortur (kamienie i maski hańby z XVI wieku i kamienie brukowe z XXI wieku) czy tęczowa flaga.
Część z prac nigdy jeszcze nie była prezentowana w Polsce, ekspozycja będzie więc okazją do poznania twórczości takich osób jak na przykład Tee A. Corinne, Tessa Boffin i Liz Rosenfeld.
Wystawa podejmuje próbę zmierzenia się z tym, co niewyrażalne i budowania ulotnych relacji między działaniami performatywnymi, prezentowanymi obiektami i publicznością. Prace mogą stać się punktem wyjścia do dyskusji o tym, czy to wspólnotowość i bliskość, jako alternatywa dla przemocy i wykluczenia mogą nas uratować.
Na wystawie „Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie” oprócz tytułowego performansu obejrzeć będzie można dwie inne prace Ani Nowak:
▪️ Fragment pracy „Golden Gate” w wykonaniu Natalii Oniśk i Alicji Czyczel (codziennie, ale w niezapowiedzianych godzinach),
▪️ „Bez tytułu” w wykonaniu Ig May Engel (w każdą sobotę i niedzielę).
Ania Nowak znana jest polskiej publiczności m.in. z wystawy „Czy można umrzeć na złamane serce” z 2018 roku, przygotowanej przez Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Nowak cieszy się międzynarodowym uznaniem, jej solowe wystawy odbyły się w Barcelonie i Berlinie. Pracuje w obszarze szeroko rozumianej choreografii, gdzie spekuluje o tym do czego (nie)zdolne są ciała i język dzisiaj. Tworzy solowe i grupowe performanse na żywo, wideoperformanse, instalacje i teksty, w których bada złożone relacje oparte o troskę i bycie razem w czasach ciągłego kryzysu.
Ania Nowak oraz Joan E. Biren, Tessa Boffin, A.K. Burns i L.A. Steiner, Rüzgâr Buşki, Theresa Hak-Kyung Cha, Tee A. Corinne, Weronika Czajka i Hanna Tur, Alicja Czyczel i Natalia Oniśk, DViJKA, Ig May Engel, Nancy Grossman, Petrit Halilaj, Kim Lee i Maldoror, Nadia Markiewicz, Jonny Negron, Itziar Okariz, Pakui Hardware, Luiz Roque, Liz Rosenfeld, Sin Wai Kin, Annie Sprinkle i Beth Stephens, Justyna Stasiowska, Stowarzyszenie Lambda Warszawa, Wojciech Weiss, Alicja Żebrowska.
🔹 Prace prezentowane na wystawie mogą zawierać treści nieodpowiednie dla widzów niepełnoletnich, w tym elementy nagości lub wulgarny język. Wstęp dla osób małoletnich powyżej lat 15 jest możliwy za uprzednią zgodą rodzica lub opiekuna prawnego. Przed udzieleniem zgody rekomendujemy wcześniejsze zapoznanie się z wystawą. Oświadczenie: https://bit.ly/oświadczenie_rodzica_pocałunek 🔹
Kuratorem wystawy jest Michał Grzegorzek.