"Promieniowanie ojcostwa", Teatr Rozmaitości, Warszawa 1983

Zmarła Jadwiga Andrzejewska (30.11.1955 - 28.03.2021).

Absolwentka PWSFTviT w Łodzi, aktorka teatrów: Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Płocku, na deskach którego zadebiutowała w 1980 roku rolą Panny Młodej w „Rzeczy listopadowej” Ernesta Brylla w reżyserii Jana Skotnickiego, a także Teatru Polskiego w Bydgoszczy, Nowego w Łodzi i Słupsku, Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. J. Słowackiego w Koszalinie  oraz Rozmaitości i Komedii w Warszawie. Laureatka Nagrody Młodego Aktora przyznanej z okazji Dnia Teatru, dwukrotnie Nagrody Wojewody Bydgoskiego  oraz II nagrody za rolę Doroty w przedstawieniu „Czarodziej ze Szmaragdowego Grodu” Franka Lymana Bauma z Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, przyznanej podczas II Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuk Dziecięcych.

Przez lata aktywności zawodowej zgromadziła na swoim koncie dziesiątki ról. Na scenie była Med w „Żeglarzu” Szaniawskiego, tytułową Małgorzatą w dramacie Bułhakowa „Mistrz i Małgorzata”, Melą w „Moralności pani Dulskiej” Zapolskiej, Skierką w „Balladynie”, Księżniczką w „Śnie srebrnym Salomei”, czy Amelią w „Mazepie” Słowackiego, Nike Napoleonidów w „Warszawiance” Wyspiańskiego, Groszkiem i Pukiem w „Śnie nocy letniej”, czy Gertrudą w „Hamlecie” Szekspira, Anielą w „Chorym z urojenia” Moliera i Dziewczyną w „Bogu” Allena, Moniką w „Promieniowaniu ojcostwa” i Panią Heleną w „Bracie naszego Boga” Wojtyły, Czarownicą w „Fortynbras się upił” Głowackiego i Anastazją Nibek w „W małym dworku” Witkiewicza, tytułową „Iwoną, księżniczką Burgunda” Gombrowicza, O’Harą w „Arszeniku i starych koronkach” Kesselringa, Matką w „Sklepach cynamonowych” Schulza, a nawet Panną Migotką i Buffką w „Lecie Muminków” Jansson, czy Figarem w „Pinokiu” Collodiego.

Studio Teatr Test (Teatr Mentalny), który współtworzyła wraz z Andrzejem Marią Marczewskim, to postaci, m.in.: Mind w „Słupniku” Marczewskiego, Mefistofeles w „Fauście” Goethego, czy Teresa w „Przed sklepem jubilera” Wojtyły. Ostatnią jej premierą było, nomen omen, „Życie przecięte” – spektakl zrealizowany według scenariusza Andrzeja M. Marczewskiego, stworzonego na podstawie rozmów Joanny Wiszniewicz z żydowskimi świadkami wydarzeń Marca 1968 roku, a wystawiony w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.