mat. teatru
Na specjalne życzenie widzów, już po raz drugi w czasie pandemii, Teatr Powszechny w Warszawie udostępni online spektakl „Nieznośnie długie objęcia” w reżyserii Iwana Wyrypajewa.
„Nieznośnie długie objęcia” z Karoliną Gruszką, Julią Wyszyńską, Maciejem Buchwaldem i Dobromirem Dymeckim w obsadzie zdobyły Grand Prix – Wielką Nagrodę Publiczności Festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie, a wszyscy aktorzy otrzymali wyróżnienie jury za „znakomite wykonanie teatralnej partytury, wyeksponowanie jej muzyczności i poszukiwanie nowych form mówienia w teatrze”.
Spektakl będzie dostępny w ramach programu „YouTube Dni Kultury”,w okresie: od 18 września 2020 r. (od godz. 17.00) do 21 września (do północy), na kanale YouTube (link pojawi się na stronie internetowej oraz w mediach społecznościowych Teatru).
Informacje o spektaklu
Akcja toczy się w Nowym Jorku i Berlinie. Czwórka bohaterów: troje przyjeżdża do Nowego Jorku z Europy w poszukiwaniu „lepszego” życia, tylko jeden z nich tu się urodził i wychował. Całej czwórce nie udaje się odnaleźć harmonii, ich życie przekształca się w koszmar, ale nagle z każdym z nich dzieje się coś niezwykłego. Dochodzi do spotkania z kosmiczną świadomością i to spotkanie całkowicie odmienia życie wszystkich bohaterów.
Iwan Wyrypajew: „Tę sztukę zamówił u mnie Deutsches Theater w Berlinie. Zamówił, to znaczy zaproponował napisanie sztuki o tym, o czym chcę. Jedynym warunkiem był termin oddania tekstu, otrzymałem na to jedynie pół roku. Udało mi się dotrzymać terminu. Premiera odbyła się w marcu tego roku. Byłem na niej i niestety, aktorzy i reżyser zupełnie nie zrozumieli sztuki. Ale w żadnym wypadku nie mam o to pretensji, ponieważ to z jednej strony bardzo prosty temat, a z drugiej – niesamowicie trudny. Prosty – ponieważ tematem jest „realne, prawdziwe życie”, a trudny – ponieważ absolutna większość ludzi, żyjących na planecie rzadko odczuwa łączność z życiem. I tego nie da się wytłumaczyć ani krytykom, ani aktorom. Dlatego, że „prawdziwe życie” można zrozumieć tylko wówczas, kiedy dochodzi do prawdziwej łączności z tym życiem. A wracając do sztuki, powiem, że dla mnie ona jest przede wszystkim o języku. O stylu, o słowie, o pięknie frazy. Zapewne ta sztuka jest kontynuacją tego, co robiłem w „Lipcu”, gdzie okrucieństwo i piękno łączyło się w jedno, rodząc poezję. Jak można opisać rzeczywistość słowami? Nie da się. Ale słowa mogą wywoływać stan, który jest właśnie łącznością z życiem wewnątrz nas”.
Spektakl dla widzów od 15. roku życia. Czas trwania: 100 minut (bez przerwy).
Koprodukcja: Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie i Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie.
Premiera w ramach Festiwalu teatralnego Boska Komedia: 4 grudnia 2015 r.
Premiera w Teatrze Powszechnym: 11 grudnia 2015 r.
reżyseria i tekst sztuki: Iwan Wyrypajew
przekład: Agnieszka Lubomira-Piotrowska
scenografia: Anna Met
kostiumy: Katarzyna Lewińska
muzyka: Cazimir Liske
inspicjent: Kuba Olszak
obsada: Maciej Buchwald (Charlie), Dobromir Dymecki, Karolina Gruszka (Monica), Julia Wyszyńska (Amy).
Media o spektaklu:
– Spektakl opiera się na karkołomnym spiętrzeniu zwrotów akcji oraz rewelacyjnym aktorstwie. To o takich przedstawieniach mówi się „aktorski koncert”. W tym wypadku kwartet, w którego skład wchodzą: pracująca od lat z Wyrypajewem Karolina Gruszka, Julia Wyszyńska i Dobromir Dymecki – dwoje aktorów z zespołu Teatru Powszechnego – i wreszcie Maciej Buchwald, z wykształcenia nie aktor, lecz reżyser, na co dzień zajmujący się stand-up comedy. Precyzja, perfekcyjny rytm i wciąż ogrywany dystans służą tu zaczarowaniu publiczności (Witold Mrozek, „Gazeta Wyborcza”);
– Jest spokój i pełna wiara w każde z wypowiadanych słów, które jakby rodzą się tu i teraz. Jednocześnie jest w tym, co wchłaniamy w siebie jakaś niesamowita energia, brzmienie i rytm, co prowadzi do silnego wewnętrznego przeżycia. Już sam ton głośno wypowiadanych do mikrofonu słów powoduje, że dochodzi podczas tego swoistego seansu do spotkania z emocjonalno-energetyczną sferą naszego istnienia i naszego człowieczeństwa. Powstaje coś, co można by nazwać wspólnym byciem, oddychaniem i roztropnością. Coś, co brzmi jak komunia nawołująca do tego, by być czujnym i wzajemnie się zauważać (Wiesław Kowalski, Teatr dla Wszystkich);
– „Nieznośnie długie objęcia” znoszą gatunkowe ograniczenia, czerpiąc garściami ze sztafażu chwytów komedii romantycznej, nawet w nie bardzo wyrafinowanym wydaniu. Potem zanurzają się w dzisiejszą psychoanalizę, ale nie uzurpują sobie terapeutycznych ambicji. Wreszcie niepostrzeżenie dotykają metafizyki. Niesamowity to kocioł, a mimo to Wyrypajew miesza w nim z wyjątkową wprawą (Jacek Wakar, „Dziennik. Gazeta Prawna”);
– W teatrze znakomicie fascynujący konflikt sacrum i profanum widać w twórczości Iwana Wyrypajewa. Jego ostatnia premiera w Teatrze Powszechnym w Warszawie to olśnienie. „Nieznośne długie objęcia” to połączenie metafizyki i transcendencji z brudem i nihilizmem, ascezy (choćby w sposobie wystawienia sztuki) z szaleństwem i perwersją, śmierci z życiem. Do tego fenomenalne aktorstwo Karoliny Gruszki, Julii Wyszyńskiej, Dobromira Dymeckiego i Macieja Buchwalda. Aktorzy nie pozwalają widzowi odetchnąć nawet na moment. Wytężone napięcie od pierwszej do ostatniej minuty (ks. Andrzej Luter, e-teatr).