Petr Ginz, młody mieszkaniec Pragi, nie przeżył Holokaustu. Przetrwały za to jego dzienniki. Hiszpański autor, Paco Gámez, zabiera nas w podróż do Pragi z 1941 roku. Naszym przewodnikiem będą zapiski żydowskiego chłopca.
fot. mat. ADiT
Paco Gámez (Jaén, 1983) – dramaturg, aktor, reżyser i wykładowca. jeden z najbardziej rozpoznawalnych hiszpańskich autorów sztuk teatralnych młodego pokolenia. Absolwent filologii angielskiej, dramaturgii oraz wiedzy o teatrze na Sewilskiej Akademii Teatralnej. Otrzymał nagrodę im. Calderona de la Barki, a także nagrodę im. Jesusa Camposa. Finalista nagród Max w kategorii największe odkrycie autorskie oraz nagród: im. Leopoldo Alasa Míngueza, Jesúsa Domíngueza i nagrody Teatro Infantil. Wśród jego tekstów znajdują się takie tytuły jak: Inquilino (Numancia 9, 2º A), Katana o El suelo que sostiene a Hande oraz adaptacja tj: Eneida: playlist para un continete a la deriva o Las Calatravas. Jego sztuki wystawiane były na deskach Centro Dramático Nacional oraz w Circo Price, La_Joven, el Pavón Kamikaze, Gala Teater czy Teatro de la Zarzuela. Jego sztuki przetłumaczone zostały na język angielski, francuski, niemiecki, włoski, portugalski, baskijski, rumuński oraz turecki.
Praga, 1941
Młodzi blondyni nie przestają krzyczeć pod moim domem
tytuł oryginalny: Praga,1941. Jóvenes rubios no paran de gritar frente a mi casa
autor: Paco Gámez
przekład: Paulina Eryka Masa
gatunek: dramat
obsada: 1M
prapremiera: 4 maja 2022, teatr Fernán Gómez w Madrycie, reżyseria: José Luis Arellano García
Daniel, młody mieszkaniec Pragi, ogląda telewizję wraz ze swoim ojcem Louisem. Z wiadomości dowiaduje się o katastrofie powracającego na Ziemię promu kosmicznego. Jego uwagę przykuwa wcześniej nagrany fragment, na którym astronauta pokazuje do kamery czarno-biały rysunek. Chłopak jest pewny, że już go wcześniej gdzieś widział… i jak się okazuje, ma rację. Udaje się na strych, aby go odszukać. Podczas przekopywania starego brudnego kartonu odnajduje jednak nie tylko rysunki, podobne do tego z telewizji, ale również dziennik nastoletniego mieszkańca Pragi, żydowskiego chłopca, Petra Ginza, z 1941 i 1942 roku. Niezwykle poruszająca i w niepokojący sposób dialogująca ze współczesną rzeczywistością sztuka hiszpańskiego dramatopisarza, Paco Gámeza, w świetnym przekładzie Pauliny Eryki Masy, to prawdziwy powrót do przerażających czasów Drugiej Wojny Światowej. Niepodważalną siłę sztuki stanowi fakt, że hiszpański autor oddaje głos Petrowi Ginzowi, rzeczywistemu świadkowi i ofierze Shoah. Dlatego pytania, które zostają postawione na koniec dramatu, o to czy historia może się powtórzyć, brzmią wyjątkowo niepokojąco.
***
Sztuki można zamówić drogą mailową. Zapraszamy na stronę internetową, gdzie można skorzystać z formularza zamawiania sztuk oraz wyszukiwarki: adit.art.pl, i na nasz fanpage, https://www.facebook.com/AgencjaADiT/