26 kwietnia 2023 roku stanowisko redaktora naczelnego „Dialogu”, jednego z najważniejszych polskich czasopism poświęconych dramaturgii współczesnej, objął dr Antoni Winch – pisarz, eseista i redaktor. Jego poprzednik Jacek Sieradzki, po ponad trzydziestu latach sprawowania tej funkcji, przeszedł na emeryturę. Wydawcą miesięcznika jest Instytut Książki.
fot. Karolina Zielińska/ mat. Instytutu Książki
Antoni Winch urodził się w 1986 roku. Jest adiunktem w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, od 2021 roku redaguje dział prozy miesięcznika „Twórczość”, a od 2022 roku kieruje działem literackim Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. W pracy naukowej zajmuje się twórczością Stanisława Ignacego Witkiewicza, Sławomira Mrożka i Hanocha Levina. W swoim dorobku ma książki Dramat ciemnych gier. Teatr absurdu pre-postczłowieka (Warszawa 2015) oraz Szkoda Zachodu. Witkacy – Mrożek – Levin (Warszawa 2021) i liczne artykuły naukowe. Wielokrotnie wyróżniany, otrzymał m.in. nagrodę za najlepszy scenariusz oryginalny słuchowiska radiowego na festiwalu Dwa Teatry Sopot 2016 za słuchowisko Zagwazdrane żyćko. Rzecz o zakopiańskiej miłości (reż. Łukasz Lewandowski) i Grand Prix festiwalu Dwa Teatry Sopot 2018 jako współautor scenariusza słuchowiska Ordonka (reż. Dariusz Błaszczyk). W 2016 roku jego dramat Hanoch odchodzi bez słowa, w reżyserii Dariusza Błaszczyka, został zrealizowany jako spektakl telewizyjny w ramach programu TEATROTEKA przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Na łamach „Dialogu” publikował eseje i teksty dramatyczne.
Obejmując stanowisko Antoni Winch ocenił, że działalność miesięcznika „Dialog”, prowadzona przez dotychczasowy skład redakcyjny, nakierowana była, z jednej strony, na sprawy literatury dramatycznej i teatru, z drugiej zaś, na szeroko rozumiane sprawy społeczne, ekonomiczne, obyczajowe, kulturowe, polityczne itp. co stanowi wartość niewątpliwie godną zachowania. Nowy redaktor naczelny przypomniał, że sztuki sceniczne od zawsze wyrastały z określonych warunków historycznych, socjologicznych czy gospodarczych, w jakich powstawały, były ich swoistym świadectwem i komentarzem. Wskazał, że aktualna linia czasopisma wymaga nie tylko utrzymania, ale także pogłębienia – otwarcia na nowe interpretacje, dyskursy i refleksje.
„Dialog” to miesięcznik poświęcony dramaturgii współczesnej – teatralnej, filmowej, radiowej i telewizyjnej. Został założony w 1956 roku przez Adama Tarna, dramatopisarza i tłumacza, który kierował pismem do 1968 roku. Ogromny wpływ na kształt miesięcznika miał Konstanty Puzyna, krytyk, który współzakładał pismo, a potem był jego redaktorem naczelnym od 1972 roku aż do śmierci w 1989 roku. Naczelnymi byli także Stanisław Stampf’l (1968-1971) i Jerzy Koenig (1989-1990). Od 1991 roku „Dialogiem” kierował Jacek Sieradzki. Podstawowym zadaniem pisma jest publikacja tekstów dramatycznych. W każdym numerze miesięcznika od prawie pięćdziesięciu lat ukazuje się co najmniej jedna polska sztuka lub scenariusz. Drukowane są także starannie wybrane tłumaczenia najciekawszych współczesnych sztuk obcojęzycznych. W sumie uzbierało się już prawie dwa tysiące dzieł dramatycznych, co jest, jak się zdaje, wynikiem bez precedensu w światowym piśmiennictwie teatralnym. Sztukom towarzyszą na łamach „Dialogu” eseje, rozmowy redakcyjne, felietony, szczegółowe prezentacje sylwetek dramatopisarzy, a także informacje o życiu współczesnego teatru.
Miesięcznik „Dialog” to czasopismo patronackie Instytutu Książki wydawane na zlecenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.