Teatr Telewizji od 6 maja zaprasza na premierowe spektakle w nowej oprawie graficznej. Po kilkudziesięciu latach logo i czołówka otrzymują odświeżoną formę, a godzina emisji premier zostaje przesunięta na 20.30. W maju czekają na widzów TVP1 aż 4 premiery spektakli.
W repertuarze znajdą się głośne i nagradzane „Zapiski z wygnania” – monodram Krystyny Jandy w reżyserii Magdy Umer. Zobaczymy też kryminalny spektakl z legendarnego cyklu Teatru Sensacji Kobra „Powiem wam, jak zginął” w reżyserii Marka Bukowskiego, dostrzeżoną przez krytyków „Cudzoziemkę” Katarzyny Minkowskiej i Tomasza Walesiaka na podstawie powieści Marii Kuncewiczowej. Majowy repertuar zamknie „1989” – transmisja obsypanego nagrodami musicalu z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w reżyserii Agnieszki Szyngiery z muzyką Andrzeja „Webbera” Mikosza (ten spektakl wyjątkowo rozpocznie się o godz. 20:00). W TVP Kultura premierowo zaprezentowany zostanie spektakl w reż. Anny Gryszkówny „W maju się nie umiera”.
Za zmiany w Teatrze Telewizji odpowiada jego nowy dyrektor Michał Kotański.
Chcemy przywrócić Teatrowi Telewizji rangę, na jaką zasłużył w wyniku swej 70-letniej historii i jesteśmy przekonani, że istnieje wciąż ogromna rola kulturowo-społeczna tego teatru. Obecnie dużo naszej energii wkładamy w to, żeby z jednej strony reanimować tę instytucję, zbudować jej strukturę tak, aby redakcja Teatru TV w pełni odpowiadała za programowanie repertuaru i za jego produkcję. Równocześnie, w takich warunkach, jakie zastaliśmy, staramy się programować nadchodzący sezon. – mówi Michał Kotański.
Zmiana oprawy graficznej Teatru Telewizji jest dziełem Patryka Hardzieja, grafika i badacza znaków graficznych, który zmodyfikował pierwotny projekt.
Zostałem poproszony o odświeżenie znaku, ale nie chciałem go zupełnie zmieniać, ponieważ pokolenia Polaków wychowały się na tym symbolu. Wyczyściłem go, nadałem mu trochę inne proporcje. Tak więc forma jest unowocześniona, ale nawiązuje do znanego wszystkim pierwowzoru. Teatr współczesny, teatr klasyczny oraz scena dla dzieci mają teraz swoje indywidualne zestawy kolorów – komentuje Patryk Hardziej.
Majowe premiery Teatru Telewizji
Sabina Baral
ZAPISKI Z WYGNANIA
Premiera: TVP1, 6 maja 2024 godz. 20.30
Adaptacja: Magda Umer i Krystyna Janda
Inscenizacja i reżyseria: Magda Umer
Zdjęcia: Piotr Wojtowicz
Aranżacje i kierownictwo muzyczne: Janusz Bogacki
Projekcje: Radosław Grabski
Montaż: Beata Barciś
Obsada: Krystyna Janda i zespół muzyczny Janusza Bogackiego w składzie: Janusz Bogacki (fortepian), Tomasz Bogacki (gitara), Paweł Pańta (kontrabas), Patryk Dobosz (perkusja), Marek Zebura (skrzypce).
Czas trwania: 90 min. Data premiery teatralnej: 9 marca 2018 Teatr Polonia w Warszawie
Realizacja telewizyjna spektaklu Teatru Polonia „Zapiski z wygnania” na podstawie niezwykle osobistych wspomnień Sabiny Baral, które ukazały się w postaci książki pod tym samym tytułem. Autorka jako dwudziestoletnia wrocławianka w 1968 roku musiała wyemigrować razem z rodzicami z Polski po niesławnej kampanii marcowej. Przypomnienie tych dramatycznych wydarzeń staje się równocześnie przestrogą dla kolejnych pokoleń przed wszelkimi rodzajami nienawiści, ksenofobią i antysemityzmem. Historia Sabiny Baral staje się uniwersalną opowieścią o każdym wygnanym Żydzie, a poprzez znakomitą kreację Krystyny Jandy opowieścią o każdym wygnanym człowieku. Spektakl mający formę monodramu jest oparty na książce, jednak zobaczymy w nim o wiele więcej: projekcje wideo z tamtego czasu, urywki kronik filmowych, cytaty przemówień partyjnych oficjeli, fotografie i wypowiedzi wygnanych. Swoistym komentarzem, kontrapunktem są fragmenty znanych piosenek ze słowami m.in. Juliana Tuwima, Agnieszki Osieckiej, Wojciecha Młynarskiego, Kadisz oraz wiersze Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Wisławy Szymborskiej, Zbigniewa Herberta, które dopełniają tę wstrząsającą i wzruszającą historię.
Magda Umer:
„Zapiski z wygnania” powinny być lekturą szkolną. Dlatego, że ta książka napisana jest z godnością, wrażliwością. Mówi o... upokorzeniu. Nawet trudno to określić. Ta książka mnie tak poruszyła, że po jej przeczytaniu sięgnęłam po nią jeszcze raz. Chyba jak nigdy. Przeczytałam ją podczas urlopu, na którym byłam razem z Krystyną Jandą. Wówczas już postanowiłyśmy, że trzeba pokazać „Zapiski” w teatrze.
Krystyna Janda:
Czy Polacy dużo wiedzą o marcu 68? Trudno mi ocenić, bo ja wiem bardzo dużo i przyjaźnię się z wieloma osobami, które musiały wyjechać. Dla mnie to jest jasne i wyraźne, że marzec 68 był ogromną stratą dla Polski. To było haniebne!
3 maja 2018 roku za rolę w spektaklu „Zapiski z wygnania” Krystyna Janda została uhonorowana Medalem im. Mordechaja Anielewicza wydawanym przez Stowarzyszenie Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej dla uczczenia 75. rocznicy Powstania w Getcie Warszawskim.
Joe Alex (Maciej Słomczyński)
POWIEM WAM, JAK ZGINĄŁ
Premiera TVP1, 13 maja 2024 godz. 20.30
Scenariusz telewizyjny i reżyseria: Marek Bukowski
Zdjęcia: Arkadiusz Tomiak
Scenografia: Wojciech Żogała
Kostiumy: Marta Grudzińska
Charakteryzacja: Ewa Drobiec, Bożena Balcerowska-Grinka, Aneta Mizera
Opracowanie muzyczne: Joanna Fidos
Czas: ok. 85 min.
Obsada: Grzegorz Małecki (Joe Alex), Sebastian Stankiewicz (Ben Parker), Roma Gąsiorowska (Sara Drummond), Rafał Gąsowski (Ian Drummond), Weronika Dzierżyńska (Lucy Sparrow), Jan Wieczorkowski (Harold Sparrow), Konrad Żygadło (Philip Davis), Mariusz Jakus (Robert Hastings), Jakub Snochowski (Jones), Klara Bielawka (Kate Sanders).
Autorem tekstu jest Joe Alex – jeden z najważniejszych scenarzystów Teatru Sensacji „Kobra” w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. Pod takim pseudonimem napisał osiem powieści sensacyjnych Maciej Słomczyński – tłumacz wszystkich dzieł Williama Shakespeare’a oraz „Ulissesa” Jamesa Joyce’a. Joe Alex to również postać literacka, główny bohater kryminałów, który będąc jednocześnie autorem i detektywem w swoich książkach, opisuje własne przygody.
Premiera realizacji telewizyjnej „Powiem wam, jak zginął” z lutego 1959 roku w reżyserii Józefa Słotwińskiego nie zachowała się w formie zapisu. Sięgnięcie po ten tytuł, po 65 latach, pozwoli więc przedstawić go w nowej odsłonie i umożliwi współczesnym telewidzom jego odbiór.
Rzecz dzieje się w starej rodowej posiadłości Sary i Iana Drummondów w Anglii. Sara jest znaną aktorką, a Ian wybitnym chemikiem. Pewnego dnia pojawia się w ich domu Joe Alex – przyjaciel z młodości Iana. Wspólnie z Benem Parkerem, przyjacielem z czasów wojny, a obecnie inspektorem policyjnym, będą rozwiązywać sprawę tajemniczego morderstwa Iana.
Akcja spektaklu dzieje się w środowisku sfer wyższych, które są specyficzne pod względem obyczajów, ale też wyglądu oraz pewnego rodzaju zblazowania i manieryczności. Chciałbym to podkreślić poprzez obsadę – dlatego zaangażowałem charakterystycznych i bardzo różnorodnych w stylu gry aktorów oraz charakteryzację i kostium. Mój pomysł realizacyjny polega na fotografowaniu nie tylko głównego miejsca akcji i aktualnych dialogów przy pomocy kamer głównych, ale też swego rodzaju „podglądanie” pozostałych bohaterów, przy pomocy zainstalowanych w odpowiednich miejscach kamer typu go-pro. Wierzę, że obserwowanie wszystkich bohaterów w czasie rzeczywistym pozwoli spełnić podstawowy wymóg dobrego kryminału: wszyscy są podejrzani – napisał w eksplikacji reżyserskiej Marek Bukowski.
Maria Kuncewiczowa
CUDZOZIEMKA
na podstawie powieści pod tym samym tytułem
Premiera TVP1, 20 maja 2024 g. 20.30
Adaptacja: Katarzyna Minkowska, Tomasz Walesiak
Reżyseria: Katarzyna Minkowska
Realizacja TV: Józef Kowalewski
Scenografia: Katarzyna Minkowska, Łukasz Mleczak
Kostiumy: Łukasz Mleczak
Muzyka: Wojciech Frycz
Choreografia: Aneta Jankowska
Światło: Paulina Góral
Wideo: Agata Rucińska
Montaż: Michał Patecki
Czas: ok. 180 min.
Obsada: Alona Szostak (Róża), Michał Sikorski (Władzio, syn), Małgorzata Roszko (Marta córka) Andrzej Szubski (Adam, mąż), Michał Kaleta (Michał Bądski, dawna miłość), Kornelia Trawkowska (Jadwiga, żona Władzia), Barbara Krasińska (przyjaciółka Adama), Mariusz Adamski (Paweł, mąż Marty).
Telewizyjna realizacja bardzo dobrze przyjętego przez krytyków teatralnych i publiczność spektaklu Teatru Polskiego w Poznaniu. Stworzony przez Katarzynę Minkowską spektakl skupia się na trudnych relacjach rodzinnych i próbach uwolnienia się od destrukcyjnego wpływu jednej osoby na pozostałych członków rodziny.
Zobaczymy portret kobiety, której niespełnione ambicje artystyczne, zawiedzione uczucia i despotyczna natura w połączeniu z ogromną wrażliwością, przypływami egzaltacji i czułości przełożyły się na klęskę relacji z własnym mężem i dziećmi. W przedstawieniu wystąpią aktorzy Teatru Polskiego w Poznaniu.
Premiera spektaklu miała miejsce 9 października 2021 r.
Marcin Napiórkowski, Katarzyna Szyngiera, Mirosław Wlekły
1989
Premiera TVP1, 27 maja 2024 g. 20.00 NA ŻYWO
Reżyseria: Katarzyna Szyngiera
Muzyka: Andrzej „Webber” Mikosz
Choreografia: Barbara Olech
Scenografia: Milena Czarnik
Kostiumy: Arek Ślesiński
Realizacja TV: Józef Kowalewski
Obsada: Karolina Kazoń – Danusia (Danuta Wałęsa), Rafał Szumera – Lechu (Lech Wałęsa), Katarzyna Zawiślak-Dolny – Krysia (Krystyna Frasyniuk), Agnieszka Kościelniak – Krysia (Krystyna Frasyniuk) – dublerka, Mateusz Bieryt – Władek (Władysław Frasyniuk), Magdalena Osińska – Gaja (Grażyna Kuroń), Marcin Czarnik – Jacek (Jacek Kuroń), Daniel Malchar – Bogdan (Bogdan Borusewicz), Karolina Kamińska – Alina (Alina Pieńkowska), Dominika Figlewicz – Henryka (Henryka Krzywonos) i inni.
Koprodukcja Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.
Czas: ok. 180 min.
Musical w reżyserii Katarzyny Szyngiery dotyczący transformacji ustrojowej roku 1989 to opowieść o czasie państwowych i narodowych przemian oraz bohaterach biorących w niej udział; o wolności i budowaniu jej pozytywnego mitu. Wydarzenia znane z kronik filmowych i podręczników historii ożywają na scenie oglądane oczami trzech fascynujących par. W życiu Frasyniuków, Wałęsów i Kuroniów idee rywalizują z miłością, entuzjazm zderza się z ciężarem historii, a bohaterstwo przeplata się z rodzinnymi tragediami. Widzowie towarzyszą bohaterom w momentach ikonicznych – podczas strajków w stoczni i przy Okrągłym Stole – ale też w intymnych chwilach radości i cierpienia przeżywanych w zaciszach peerelowskich mieszkań lub więziennych celach.
Za brzmienie musicalu odpowiada jeden z najlepszych polskich producentów rapowych – Andrzej Mikosz „Webber” znany m.in. z wieloletniej współpracy z „Łoną”. Spektakl formą nawiązujący do „Hamiltona” – rewolucyjnego musicalu Lin-Manuela Mirandy, który wprowadził rap na Broadway.
„1989” to jedna z najgłośniejszych premier ostatniego czasu, ciesząca się ogromnym powodzeniem widzów, obsypana nagrodami m.in. Paszportem „Polityki” dla Katarzyny Szyngiery: Za tworzenie teatru mądrego, odważnie i z humorem idącego w poprzek podziałów społecznych i środowiskowych. Za reżyserię musicalu, który być może zbudował pozytywny mit, a na pewno dał nadzieję.
Prapremiera: Gdański Teatr Szekspirowski 19.11.2022 r.; premiera: Teatr im. J. Słowackiego, Kraków, 2.12.2022 r.
Piotr Rowicki
W MAJU SIĘ NIE UMIERA
Premiera TVP Kultura, 21 maja godz. 20.00
Konsultacja merytoryczna: Cezary Łazarewicz
Reżyseria: Anna Gryszkówna
Realizacja: Waldemar Stroński
Montaż: Grzegorz Rybak
Scenografia i kostiumy: Alicja Patyniak-Rogozińska
Muzyka: Michał Lamża
Produkcja teatralna: Agata Kucharska, Dom Spotkań z Historią
czas: 70 min.
Obsada: Agnieszka Przepiórska
Spektakl jest opowieścią o Barbarze Sadowskiej – poetce, antykomunistycznej działaczce walczącej z systemem i normami społecznymi. W maju 1983 roku Milicja Obywatelska zatrzymała i pobiła syna Barbary Sadowskiej, niespełna dziewiętnastoletniego Grzegorza Przemyka, który z powodu odniesionych ciosów zmarł. To opowieść matki o żałobie, a przede wszystkim o miłości, która pozwala przetrwać najtrudniejsze momenty. To także historia o pragnieniu sprawiedliwości i walce o nią wbrew systemowym przeciwnościom i nieczułym ludziom, a także o marzeniach i ideałach młodości, które nie zawsze udaje się zrealizować.
Agnieszka Przepiórska za rolę Barbary Sadowskiej otrzymała Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza dla najlepszej aktorski w sezonie 2022/2023.
JESIENIĄ W TEATRZE TELEWIZJI M.IN.:
- „Jak nie zabiłem swojego ojca” – reżyseria i adaptacja Mateusz Pakuła
- „Sen srebrny Salomei” – reżyseria Piotr Cieplak z Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
- „Piękna Zośka” – reżyseria Marcin Wierzchowski z Teatru Wybrzeże w Gdańsku
- „Tartuffe albo szalbierz” w reżyserii nieżyjącego już Jacquesa Lassalle’a z Teatru Narodowego.
Realizacja – Jan Englert, w roli Elwiry – Danuta Stenka.
- „Deprawator” i „Dowód na istnienie drugiego” Macieja Wojtyszki w reżyserii autora – obie sztuki stworzą swego rodzaju dyptyk w związku z Rokiem Gombrowicza.
- „Pełna powaga” Oscara Wilde’a w reżyserii Tadeusza Kabicza, który zadebiutuje w Teatrze Telewizji.