Żałuję, że to się kończy

Moje realizacje i przedstawienia, które oglądałem na żywo czy w mediach, skłaniają mnie do refleksji, że scenografia to rodzaj obrazu, który powinien zostawić w człowieku ślad.

Kronikarka czasu zarazy

- Myślę, że to film o festiwalu, jego organizatorach, widzach i artystach w czasie pandemii. O dynamicznie zmieniającej się sytuacji, o oczekiwaniach i tęsknotach. O radości ze spotkania z żywą kulturą