To konceptualny kolaż ruchowych scenek, które dla mnie ułożyły się w afabularną opowieść o tym, jak emocje i sytuacje przekładają się na reakcje ciała - o spektaklu "Prawa półkula" w choreografii Marysi Stokłosy prezentowanym na XXI maltafestival poznań pisze Katarzyna Piwońska z Nowej Siły Krytycznej.

Przywołanie w tytule spektaklu prawej półkuli mózgu powinno zasugerować odbiorcom, że tematem stanie się samodoświadczenie ruchu. Nie chodzi bowiem o żadne anatomiczne zawiłości, ale elementarną wiedzę o funkcjach organów. Performerki testują w spektaklu różne parametry ruchu - od form poruszania się w płaszczyźnie horyzontalnej do osiągnięcia postawy wertykalnej, porównują bezwładność materii z jej mobilnością. Kontrapunktem będzie zestawienie tych wszystkich elementów z chwilami bezruchu, który - biorąc pod uwagę także kontekst przedstawienia tanecznego - daje poczucie nienaturalności, a nawet niestosowności. "Prawa półkula" jest konceptualnym kolażem ruchowych scenek, które dla mnie ułożyły się w afabularną opowieść o tym, jak emocje i sytuacje przekładają się na reakcje ciała. Na co dzień wydarzenia widzimy w szerszym kontekście - tutaj jednak został on wycięty, jedyny komunikat dociera poprzez fizyczność tancerek. Widz moż