38. Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Jeleniej Górze. Po drugim dniu pisze Merwan w portaliku24.pl.
fot. mat. organizatora
Występem Teatru Czerwona Walizka, czyli klauna RufiRafiegoz Jeleniej Góry z Teofilem z Katowic w sobotę (14.08) na placu Ratuszowym rozpoczął się drugi dzień XXXVIII Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych w Jeleniej Górze. Potem zagrał włoski klaun Brigata Totem z Turynu, niemiecka grupa teatralna AntagontheaterAKTion z Frankfurtu nad Menem oraz włoski Teatro Due Mondi z Faenzy.
Zaplanowany wcześniej występ włoskiego teatru AteliercuncheoN z Bergamo został odwołanyz powodu wypadku jednego z aktorów. Nie zawiódł dość stały i rozpoznawalny bywalec jeleniogórskiego festiwalu Rufi Rafi, czyli Rafał Biesiada z Jeleniej Góry. Tym razem w przedstawieniu Teatru Czerwona Walizka pt. "Przekładaniec" za pomocą różnych przedmiotów wciągał do swoich działań młodych widzów, tworząc z nimi na bieżąco pełną humoru ulotną rzeczywistość. Wspierał go w tym muzycznie i wokalnie (barytonem) znakomity akordeonista Teofil z Katowic. Kolejny występ Brigata Totem, czyli włoskiego klauna Paolo Locci z Turynu, w programie "Hobo" The Playful Ramingo, uhonorowanym nagrodą na Festiwalu Klaunów 2017 w Mediolanie, zachwycił zgromadzoną publiczność swoimi ewolucjami akrobatycznymi.
Wieczorem wystąpiła niemiecka grupa teatralna AntagontheaterAKTion z Frankfurtu nad Menem z widowiskiem "KlimaX". Spektakl w ekspresyjnych obrazach tworzonych przez wzajemne oddziaływanie elementów teatru fizycznego, tańcu współczesnego, gry w maskach, chodzenia na szczudłach i dźwięków na żywo ukazał wizję ludzkości wobec zmian zachodzących na Ziemi.
Gwiazdą wieczoru był Teatro Due Mondi, niezależna grupa teatralna działająca w Faenza we Włoszech, której liderem jest Alberto Grilli. Włoski teatr zaprezentował „diaboliczny" spektakl o bogu pieniądza pt. "Dziewięć przykazań" ("The Nine Commandments"), który rozgrywa się na wielkim rusztowaniu z rur i podestów zamienionych w rodzaj złotego i srebrnego ołtarza. Tak naprawdę tematem są pieniądze, jedyne dziś bóstwo narzucające społeczeństwu swoją przewrotną dynamikę. Złoty Cielec w towarzystwie swoich diabelskich sług przybył do miasta, aby ogłosić dziewięć przykazań boga pieniądza. Sceny zaciekłej groteskowej ironii następują po sobie, nie są wypowiadane słowa, a jedynie działania choreograficzne, obrazy, znaki z napisami, światła, muzyka, ukazujące rzeczywistość, która jest przed naszymi oczami, ale której już nie jesteśmy w stanie zobaczyć – a społeczeństwo niewolnicze, pochylone przed tym wyjątkowym bogiem i jego prawami rynkowymi. Teatro Due Mondi z finałowym utworem Louisa Armstronga "What aWonderful World" ("Jaki cudny świat") z zabawnym rozczarowaniem przypomina, że kult Złotego Cielca nigdy nie ustał.