Magazyn

Szukamy Ciągu Dalszego: Scena obnaża wszystko

9.09.2025, 12:30 Wersja do druku

Szybko zdobyła popularność, potem jednak mniej grała w filmie. Agnieszka Różańska skupia się na pracy w teatrze. Pisze Tomasz Gawiński w „Tygodniku Angora”.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Szukamy Ciągu Dalszego: Scena obnaża wszystko

Źródło:

„Tygodnik Angora”
nr 37

Autor:

Tomasz Gawiński

Data publikacji oryginału:

09.09.2025

Ludzie

Agnieszka Różańska

Teatry i instytucje

Teatr Nowy im. Izabelli Cywińskiej

Sceniczna naturalność i nieprzewidywalność

Widzowie będą mogli zobaczyć interaktywne spektakle prezentowane przez twórców z Polski, Austrii, Francji, ze Słowenii, z Kolumbii i Niemiec. – To również świetne warsztaty z najlepszymi improwizatorami z kraju i ze świata, impro jamy oraz miksy impro – dodaje Maja Studzińska, rzeczniczka Teatru Kameralnego w Bydgoszczy, organizatora festiwalu IMPRODROM

– czytamy w tygodniku „Angora”.

nowe w Nowym: O matematyce, władzy i słowach…

Może to zabrzmi nieco zuchwale, ale chcę dać aktorom poczucie, że mogą kreować swoje postaci, bo – mam wrażenie – coraz rzadziej się zdarza, by aktor je posiadał: poczucie tworzenia roli. Jako aktor, który sam za tym długo tęskniłem, ale miałem jednak okazję zrobienia kilku takich naprawdę mięsistych ról, chcę dać innym aktorom to samo. I chcę w taki właśnie sposób pracować, na tym się skupić. Dlatego zabrałem się za reżyserię

– z Piotrem Biedroniem, reżyserem „Ellen Babić” w Teatrze Nowym w Poznaniu i aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku, rozmawia Anna Kochnowicz-Kann w Kulturze u Podstaw.

Sprawdź także

Zdjęcie Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Wczoraj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Małgosiowe draperie na scenie

Wczoraj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Zdjęcie <i>Technolożka</i>, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Wczoraj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”