W sobotę 14 października o 19:00 w Ośrodku Teatralnym Kana odbędzie się pokaz spektaklu „Corpuscle" autorstwa Alicji Pilarczyk.

fot. Emilia Łapko

W 1942 roku para Dumoulin udała się w góry, aby opiekować się stadem krów, ale nigdy nie wróciła. Ich ciała odnaleziono dopiero latem 2017 roku. Przez 75 lat ich dzieci nie mogły w pełni zrozumieć, co się stało, ani odpowiednio się pożegnać, żyjąc przez wiele lat w nadziei na ich powrót lub przynajmniej odnalezienie ich ciał. Historia ta przypomina również osobistą historię Alicji Pilarczyk - historię niespodziewanej utraty ojca i poczucia straty, która do dziś wydaje się nierealna. Obie wspomniane historie posłużą jako pomost do spojrzenia na temat żałoby z różnych perspektyw.

Kiedy odchodzi ukochana osoba, pozostają wspomnienia. Przychodzą one w formie obrazów, dźwięków, zapachów, cząstek uczuć, kształtów przedmiotów. Utrata rodzica, zwłaszcza dla młodej osoby, oznacza przebudowę życia, zmianę własnych wewnętrznych ról, przeformułowanie potrzeb. Jednak pusta przestrzeń, która pozostaje, tworzy opuszczony wszechświat obrazów przeszłych sytuacji, czasem bardzo żywych, czasem bardzo niepokojących, a czasem bardzo zniekształconych przez czas i nasze osobiste filtry. Ten wszechświat składa się również z nadziei i życzeń, które nigdy się nie spełnią. Pozostaje w ludzkiej duszy jako cień, który nie znika, ale musi zostać odkryty i oswojony, aby nie determinował życia.

Tytuł "Corpuscle" powstał z próby nazwania czym są wspomnienia. Angielskie słowo ”corpuscle” jest synonimem cząsteczki i najczęściej uzywane jest w biologii jako komórka krwi. W kontekście spektaklu jest symbolem mówiącym o zyciu i śmierci.

Twórczynie spektaklu:

Alicja Pilarczyk - performance, muzyka, pomysł, dramaturgia
Katherine Newton - dźwięk, scenografia, dramaturgia
Justyna Celeda - scenariusz, dramaturgia, reżyseria

Ponadto:
Emilia Łapko - fotografia
Marcelline Dumoulin - bohaterka przedstawienia, córka małżeństwa, które zginęło w Alpach w 1942r. W spektaklu pojawia się rozmowa z nią z 16. marca 2023, Savièze, Szwajcaria
Gerda Montandon - tłumaczenie

***

ALICJA PILARCZYK (*1984)
jest polską skrzypaczką mieszkającą w Bazylei, w Szwajcarii. Zafascynowana sztuką współczesną i jej interdyscyplinarnością, zawsze szukała sposobu, aby fascynować ludzi i docierać do nich poprzez muzykę.
Jest założycielką i członkinią Concept Store Quartet (Bazylea). W latach 2021/2022 była członkinią Kairos Quartett (Berlin).

Jako skrzypaczka freelancerka współpracuje z Ensemble Modern Orchestra, Ensemble Neuverband, Ensemble Interface i innymi. W latach 2019-2020 była gościnnie I skrzypaczką Ligeti Quartet. Od 2015 roku jest asystentką na Akademii Sztuki w Szczecinie (PL).

Studiowała u prof. Tadeusza Gadziny, dr Patrycji Piekutowskiej oraz Bartłomieja Nizioła, posiada dyplomy akademii muzycznych i uniwersytetów w Szczecinie, Warszawie i Bernie. W latach 2014-2015 była stypendystką International Ensemble Modern Academy we Frankurcie nad Menem. W 2019 roku ukończyła program Contemporary Music Specialised Master w Akademii Muzycznej w Bazylei.

Jej miłość do teatru, tańca i sztuk wizualnych przejawia się w kilku projektach, w które była zaangaz
owana. W sezonie 2017-18 współtworzyła spektakl NOMOZART, którego premiera odbyła się na festiwalu w Lucernie, i z którym z powodzeniem odbyła tournée po Europie. W 2019 roku została zaproszona do projektu z japońską artystką Leiko Ikemura, tancerką Clea Onori i akordeonistą Nejcem Grm w Kunstmuseum Basel. Współpracuje z Nieszką Bogusławską (taniec) i Katherine Newton (mieszane sztuki medialne) przy projekcie "Soliloquy". W latach 2015-2017 współprowadziła razem z prof. Robertem Knuthem pracownię "Muzyka eksperymentalna i sztuka w przestrzeni publicznej".

Jako solistka, muzyk gościnny i członkini kilku zespołów brała udział w takich festiwalach jak Warszawska Jesień, Lucerne Festival, Barnes Festival w Filadelfii czy Darmstadt Summer Course. Jako członek International Ensemble Modern Academy występowała na takich festiwalach jak Wittener Musitage fur Neue Kammermusik (Witten, Niemcy), Ruhrtriennale (Zagłębie Ruhry, Niemcy), Gaudeamus Muziekweek (Utrecht, Holandia), ManiFest (Paryż, Francja), cresc...! Festival (Frankfurt, Niemcy), Acht Brücken Festival (Kolonia, Niemcy) czy GLOBALE w ZKM_Kubus (Karlsruhe, Niemcy).

Poza wykonywaniem i promowaniem muzyki XX i XXI wieku znajduje swoją równowagę w świecie klasyki. W maju 2019 roku została członkiem Zürcher Symphoniker, a w 2022 roku członkiem Basel Sinfonietta.

www.alicjapilarczyk.com

KATHERINE NEWTON (*1987)
Jej praca przekracza wiele dyscyplin. Tematyka jej projektów obejmuje sztukę instalacji, sztukę wideo, muzykę, architekturę i ilustracje. Kompozycje i procesy są multidyscyplinarne.

W jej procesie artystycznym wszystko jest połączone - muzyka, ciało i wizualizacje są zintegrowane. Estetyka jest formą ekspresji, i tak jak muzyka i ciało ludzkie, mogą być dla siebie nawzajem inspiracją. Dla Katherine wszystko zależy od kontekstu, w jakim coś jest tworzone i pokazywane. Dorastając w Monachium, urodzona w Wielkiej Brytanii artystka ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie Projektowania i Sztuki w Bazylei. Po ukończeniu studiów w zakresie projektowania wnętrz na temat "Analogie między parametrami muzycznymi a strukturami przestrzennymi" w Monachium, w swojej pracy magisterskiej badała "naroz
nik w kontekście przestrzennym, emocjonalnym i językowym”. Opracowała między innymi instalacje artystyczne dla paryskiego Fashion Week DEEP SWISS (2013), zaprojektowała pejzaże architektoniczne dla SWISS TOURISM (2015) i wygrała wraz z trzema innymi artystkami swoje pierwsze stypendium artystyczne KLEID (2017).
2021 r. została wybrana na stypendium, pobyt i wystawę w Werdenbergu na SCHLOSSMEDIALE, międzynarodowym festiwalu sztuki audiowizualnej. We wrześniu wzięła udział w Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień tworząc wizualizacje, rzeźbę i live video podczas koncertu skrzypaczki Alicji Pilarczyk. Ponadto została wybrana do udziału w wystawie JETZT KUNST w Zurychu, która przedstawia połączenie sztuki współczesnej i przestrzeni publicznej. Ze swoim projektem audiowizualnym BID zdobyła nagrodę dla debiutantów SOUNDCLINIC i obecnie występuje na różnych festiwalach muzycznych w Szwajcarii i Niemczech. W 2021 roku została zaproszona na swoją pierwszą wystawę solową do GALLERIE21 w Hamburgu.

www.knewton.info

JUSTYNA CELEDA
Reżyserka teatralna, od lat związana z wydziałem reżyserii łódzkiej PWSFTviT, najpierw jako studentka, później jako pedagog . Ważniejsze tytuły, które zrealizowała to: „Droga węża na skale” T. Lindgrena w Teatrze Studyjnym w Łodzi, „Czarujący Korowód” W. Schwaba, „Ożenek” W. Gogola, „Seks dla opornych” M. Rilm w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, „Next-ex” J. Machulskiego, „Dobre rzeczy” L. Lochhead w Teatrze Powszechnym w Łodzi , „Norymberga” oraz „ Życie jest snem” w ,Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie. Na stałe współpracuje jako scenarzystka z Izabelą Plucińską- reżyserem filmów animowanych, laureatką Srebrnego Niedźwiedzia na Berlinale. W Teatrze Współczesnym w Szczecinie w 2005 roku przygotowała w czasie „Inwazji Barbarzyńców”, sceniczne czytanie dramatu Przemysława Wojcieszka „Cokolwiek się zdarzy, kocham cię”, W roku 2007 roku w Teatrze Małym zrealizowała „Czarujący korowód” Wernera Schwaba, a następnie Na Arce o ósmej (2009). Jej ostatnie spektakle to „Zatrudnimy Starego Klauna” Mateia Visnieca (2008) i NEXT-EX Juliusza Machulskiego (2009) w Teatrze Powszechnym w Łodzi.

Realizując bardzo różnorodny repertuar, sięgając po skrajne estetyki i dotykając całego spektrum problemów człowieka we współczesnym świecie wciąż szuka swojej drogi do widza.

www.filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=1140760