Opera na Zamku w Szczecinie jako partner wydarzenia zaprasza serdecznie na premierę barokowej opery „Issipile”Antonia Bioniego zarejestrowaną w szczecińskiej świeżo odrestaurowanej Willi Lentza. Spektakl będzie można oglądać na VOD w dniu 24 października o 20.00.
fot. Piotr Wolski
Premiera została zrealizowana w ramach projektu „Odkrywamy Dziedzictwo Narodowe”. Będzie to oryginalna wersja z polskimi napisami.
Link do VOD e-wejściówki.pl: https://tiny.pl/9947w lub dostępny przez stronę www.opera.szczecin.pl
Cena do wyboru: 10, 20 lub 50 zł
Będzie to prapremierowa rejestracja filmowa opery kompozytora Antonia Bioniego ,,Issipile" na podstawie libretta Pietra Metastasio, zrealizowana przez Operę na Zamku i zaproszonych artystów. Akcja opery toczy się w świecie starożytnej Grecji, gdzie Issipile, księżniczka Lemnos, będzie zmuszona pokrzyżować intrygę przeciw królowi i jego żołnierzom, zaplanowaną przez ich żony. Zazdrosne i urażone zachowaniem swoich mężów podczas wojny w Tracji, planują zabicie ich podczas obchodów na cześć Bachusa. Issipile, podczas trwania opery, zniweczy plany kobiet i uratuje swojego ojca, a wszystko to w akompaniamencie historii o miłości, zemście, zdradzie i piratach.
Antonio Bioni (Wenecja, 1698 – Wiedeń, 1739) był kluczową postacią dla rozwoju muzyki we Wrocławiu. Po swojej imponującej karierze jako śpiewak w Wenecji, Bioni został zatrudniony jako kompozytor dla nowo powstającej grupy operowej w Pradze. Zespół odniósł ogromny sukces i rozrósł się na terytorium Wrocławia. W latach od 1725 do 1734 Antonio Bioni stał się kapelmistrzem włoskiej grupy operowej we Wrocławiu, dla której skomponował i wystawił niemal 25 oper. Wśród śpiewaków, z którymi pracował, znajdowali się najsłynniejsi muzycy tamtych czasów, którzy śpiewali również w produkcjach Vivaldiego, Scarlattiego czy Händla. Pomimo tego, że Bioni był jedną z najważniejszych postaci w świecie muzyki barokowej w Polsce, żadna z niemal 25 oper skomponowanych dla Wrocławia nie została odkryta, zedytowana, nagrana czy wystawiona od czasu swoich premier prawie 300 lat temu. Naszym celem jest to zmienić: nagrać operę „Issipile”, zaginiony skarb dziedzictwa kulturowego Polski, która została skomponowana i wystawiona we Wrocławiu w 1732 roku i pokazać szerszej publiczności. Libretto, napisane przez sławnego poetę Pietra Metastasio, zostało wykorzystane przez ponad 20 kompozytorów w swoich operach, między innymi przez Scarlattiego, Hassego czy Glucka.
fot. Piotr Wolski
Piotr Jędrzejas – reżyser „Issipile” o swojej koncepcji prapremiery filmowej: „Szukając wspólnego mianownika estetycznego dla tematyki mitologicznej, barokowego pochodzenia opery oraz wnętrza willi zbudowanej w stylu będącym eklektyczną odpowiedzią na estetykę epoki, odnajduję rozwiązanie, bazujące na łączeniu stylów, gdzie poprzez silnie zdefiniowany kostium (ubiór myśliwsko-jeździecki) zostanie podkreślona jednolitość i kierunek wizji artystycznej. Zaproponowane zostaną również elementy dekoracyjne (wypchane zwierzęta) dopełniające kostiumy i wnętrza, jednocześnie wprowadzając nas w klimat miejsc akcji. Libretto opery nawiązuje do mitologicznej postaci Dionizosa/Bachusa, boga dzikiej natury, winnej latorośli i wina. Odniesienie się do mitologicznego boga poprzez kostiumy śpiewaków, stanowiących bezpośrednie zapożyczenie z estetyki jeździectwa, symbolizować będzie oswajanie dzikiej natury. Kostiumy będą jednocześnie unifikowały postaci męskie i żeńskie. Próba połączenia przekazu mitologicznego z wnętrzami Willi Lentza pozwoli w sposób metaforyczny dookreślić miejsca dramatu (świątynia Bachusa, las, wybrzeże) elementami dekoracyjnymi, będącymi pojedynczymi artefaktami- sztucznymi (wypchanymi) zwierzętami, które odpowiednio oświetlone spotęgują nastrój libretta opery budząc skojarzenia z polowaniem i rzezią bezbronnych. Symbolika zwierząt i polowania łączy się również z mitologicznymi treściami dotyczącymi ofiary oraz powiązania z Dionizosem i jego wcieleń zwierzęcych (pantera, kozioł). W trackich misteriach miał na sobie skórę lisa, symbolizującą nowe życie. Za kostiumy oraz artefakty-rekwizyty odpowiadać będzie Anna Adamiak. Estetycznym dopełnieniem gry aktorskiej, będzie zastosowanie zbliżeń na detale architektoniczne, twarze i dłonie śpiewaków, rekwizyty oraz na wspomniane artefakty – zwierzęta. Szybki montaż filmowy wspomagać będzie dynamikę odbioru całości”.
Realizatorzy:
Reżyseria Piotr Jędrzejas
Kostiumy Anna Adamiak
Realizacja dźwięku Eleni Ioannidou, Enrique Gómez-Cabrero Fernández
Wykonawcy:
Issipile Merlind Pohl
Rodope Georgia Tryfona
Eurinome Małgorzata Przybysz
Learco Roberto Jachini Virgili
Giasone Jakub Borowczyk
Toante Jakub Borgiel
Lausitzer Baroque Ensemble:
skrzypce barokowe Helmut Riebl, Christophe Mourault, Mateusz Janus, Katarzyna Cendlak
altówka Karolina Janik, Dominika Garncarz
wiolonczela barokowa Szczepan Dembiński
kontrabas Marcin Bajon
teorba Maria Wilgos
klawesyn Adam Piotr Rorat
dyrygent Enrique Gómez-Cabrero Fernández
