"Miała bardzo wyrazisty styl pisania i mówienia, formułowania myśli - odsłaniała własną perspektywę i emocje, ale nimi nie szafowała". Rozmowa Stanisława Godlewskiego, Marty Keil, Moniki Kwaśniewskiej, Pauliny Skorupskiej i Weroniki Szczawińskiej o zmarłej w styczniu prof. Ewie Guderian-Czaplińskiej, badaczce, krytyczce teatralnej i wykładowczyni na Uniwersytcie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

GODLEWSKI: W Ewie Guderian-Czaplińskiej imponował mi pewien rodzaj myślenia poza schematami. I nieprzywiązywanie się do własnych rozwiązań czy myśli. Bywało często tak, że jakiś temat albo spektakl bardzo długo w niej pracował i potrafiła wielokrotnie zmieniać na jego temat zdanie w czasie dyskusji. Umiała myśleć nieszablonowo, czasem kojarząc rzeczy z najodleglejszych dziedzin - i to mi się wydaje szalenie ważne w dzisiejszej humanistyce. Bardzo otwarta postawa, elastyczna, a jednocześnie bezkompromisowa. Udawało się jej to bardzo pięknie łączyć. KWAŚNIEWSKA: To jest też bardzo widoczne w jej tekstach krytycznych. Cechuje je skłonność do zajmowania wyrazistego stanowiska, bezkompromisowość (choćby w postawie feministycznej), a jednocześnie rozwaga, łagodność i otwartość na rozmaite perspektywy. Świetnie to widać w recenzji dwóch kolejnych odsłon projektu ['HU:R KOBJE+] Marty Górnickiej (jednym z bardzo wielu artykułów, które napis